Bi gün yine lanetolası okula gitmek için uyandım. Ya hiç gitmek istemiyodum o okula. Alarmım çaldı. Annem yine uyanmayacağımı anlayıp beni zorla yataltan kaldırdı. Az mızmızlandıktan sora kıyafetlerimi giydim, saçıma fön çektim, çantamı alıp kahvaltı bile etmeden evden çıktım. Yine geç kalıyodum aq 😂. Neyse otobüsten indim. O iğrenç merdivenlerle adım-adım sınıfa kalktım.Yine her şey aynıydı. Ama o da ne "çok sevdiğim fizik hocam" 😒 yanında adeta atom parçası ile içeriye girdi. Çocuğu sınıfa tanıttı:
Hocamın ağzından:Çocuklar sınıfınıza yeni bir öğrenci katıldı. İsmi Oğuzhan. Oğuzhan geç yavrum istediğin yere otura bilirsin.
Biraz asi atara atar gidere gider bi karakter olduğum için, yanım boştu. Ama böyle bir yakışlıya yer vermemek olmazdı değil mi?🙈 Birden bi ses:
"Yanına otura bilir miyim? "
Ben:Ttabi geeç. 😊
