Yine Eksildik Usta

Bölüm 1

Çok boktan bir işim, ve yaşantım var. Her sabah kalk yüzünü yıka işe git. Evde zaten rahat yok. Onunla evlendiğim güne binlerce kez lanet olsun. Bu işe başladığım güne binlerce kez lanet olsun. Kredi kartı borçları, ev kirası, faturalar. İstifa etmeme engel oluyor. Hem istifa etsem ne yapabilecektim ki? Bu borçları faturaları nasıl ödeyecektim? Kendimce bir yol arıyor her aradığımda ise daha dibe batıyorum. Bir inşaat mühendisinin yanında sözde teknisyen olarak amelelik yapıyorum, her gün ağız kokusu çekmekten bıktım artık. Ama maaşım biraz dolgun olduğundan dolayı işimden kopamıyorum.

Sabah alarmla birlikte küfrederek uyandım. Üstümü giyip, elimi yüzümü yıkamak için banyoya gittim. Yüzümü yıkayıp aynaya baktığımda ise yavaş yavaş tükendiğimi farkettim. Mutfağa gidip bir bardak su içtim ve kapıya yöneldim. Ayakkabılarımı alıp giymek için eğildiğimde ise çorabımın tekinin ayağımda olmadığını farkettim, ama geç kalmak üzereydim. Çorabı boşverip ayakkabımı giyip, hurda arabama bindim. Bir kaç defa çalıştırmayı denediysem de çalışmadı. Artık alışmıştım hayatımın her anında bir terslik çıkıyordu. Nerede yaptığımız iyilikler ben hiçbir karşılığını alamıyorum. Dağınık üstümle arabadan inip otobüs durağına koşmaya başladım. Durağa vardığımda "Al işte yine terslik bıktım artık." Otobüs kaçmıştı. Başka çare bulamayıp taksiye seslendim. Cebimdeki son parayı 5 lira eksikle taksiciye verdim, özür diledikten sonra binaya girip patronomun odasına yöneldim ama yarım saat geç kalmıştım. Yine bir sürü laf söyleyip canımı sıkacaktı. Zaten yaptığım neyi beğeniyordu ki. Üstümü düzeltip kapıyı çaldım içerden gir sesi yükselince bende kapı koluna yüklenip içeri girdim. Kafasını kaldırıp yaklaşık 30 saniye bana baktıktan sonra duyacağım laflar için kendimi hazırlayıp beklemeye başladım. Her gün yaptığı gibi bağırıp çağırıp kendi kendine mırıldandı ve " otur yerine " diye bağırdı. Artık zoruma gitmeye başlamıştı, gittikçe katlanılmaz bir hal alıyordu. O kimdi ki ? Bana sanki 10 yaşında bir çocukmuşum gibi bağırabiliyordu. Masama oturup çıkarmam gereken işe yaramaz rapor için ihale dosyalarına göz gezdirmeye başladım. O sırada gelen bir mesaj bütün günümü berbat etmeye başlamıştı bile " Hakan ben bir süreliğine annemlere gidiyorum. " zaten ne zaman yanımda durmayı seçtin ki. Hiç bir zaman destek olmazsın. Gidip annesine olanları anlatacaktı annesi arayıp bir ton nasihat bir ton fırça çekecekti. Arkama yaslanıp derinden bir nefes alıp rahatladım.