Yıllardan beri göremediğimsin
Yılladan beri yüzüne
Hasret kaldığïmsın çok uzaklarda
Bazen bi karanlık gecede
Sigara içerek içten
Çok yandığımsın sevdiğim
sebebim beni durgun ettin
Sebebim beni herşeye küs ettin
Şu fani dünyada
Seni Bir daha görmek
Nasip olmacakmı bana
Yaşamadan yaşıyorum artık
ruhsuz bedenim kalmış yeryüzünde
ordan oraya sürülüyorum
kendimi bile umursamıyorum artık
Damla Damla göz yaşımdın
Bir bankta otururken yalnız
Geceyi bile söylemiyorum
Ölüyorum çünkü ümitsizlikten
Kalbimin sızısısın hep
Yureğimin hasretisin hep
İçimin acısın hep
Ölsemde belki kimbilir
sonsuzlukta bir arada oluruz.....?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEVMEK VE YAŞAM ARASINDA KALMAK
PoesíaSevmek sadece kavuşmak mıydı? Sevmek neydi ? Sevmek özlemdi hasretti Aslında sevmek hayatın tüm zorluklarına karşı mücadele edip sevgisinden vazgeçmemekti
