Bu kitap, evrenin gizemli koridorlarında dolaşan tanrıların hikayesini anlatıyor. Her biri kendi alanında kudretle donatılmış, güçleri evreni saran esrarlı varlıklar.
Bu sayısız tanrı ve tanrıça, evrenin dengesini korumak için çabalarken, aralarında...
Isol, Limeon Krallığı'nın başkenti Serma'da görkemli tapınağı Yerş Tapınağı'nda yaşayan güçlü ve savaşa adanmış bir tanrıça olarak biliniyordu. Uzun saçları, keskin mavi gözleri ve vahşi bakışlarıyla karşı tarafın zayıflıklarını anında ölçebilen bir tanrıçaydı. Savaşın kızı olarak tanınmasına rağmen, Asle'nin merhamet duygularını kabul etmiyordu, kendi bakış açısına göre merhamet savaşın yabancısıydı.
Limeon'un tarihindeki kritik bir döneme, "Fyers" adlı kurtuluş savaşına değinilmişti. Isol, savaşın tam ortasında ölmek üzere olan bir kraliyet muhafızının son dileğini kabul etmişti. Bu savaşçının küçük çocuklarına büyüyene kadar bakma taahhüdünde bulunarak, onları koruma ve büyütme görevini üstlenmişti. Isol, sadece savaş tanrıçası olarak değil, aynı zamanda bu tür insanî bağlılıklarıyla da tanınıyordu. Ölen savaşçılar için bir amacı uğruna savaşanlar, Isol'ün yanında savaşıyorlardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Büyük Kurtuluş Savaşı'nın ortasında, Isol savaş meydanında dolaşırken, gözleri bir yaralı kraliyet muhafızının üstünde durur. Muhafızın zırhı kanla kaplı ve ölüm griliğine yaklaşmış bir şekilde duruyordur. Isol, muhafızın yanına yaklaşır ve derin bir saygıyla konuşur:
Isol: "Şerefli muhafız, savaşın yükü ağırdır ve bu meydan acı dolu anılarla dolu. Ancak sen ve kardeşlerin, bu karanlık günlerdeki cesaretinizle ışığı getiriyorsunuz."
Yaralı Muhafız, zorlukla başını kaldırır ve Isol'e bakar.
Yaralı Muhafız: "Tanrıça Isol, sizin ışığınız, umut ve şefkatiniz, bize güç veriyor. Ancak bu savaş, çok fazla can kaybına neden oldu. Ne için savaşıyoruz? Bizim için, içinizdeki ışığı korumak için mi?"
Isol, düşünceli bir şekilde gülümser:
Isol: "Evet, savaşıyoruz çünkü umut için, sevdiklerimiz için, geleceğimiz için. Savaşın yaralarını iyileştirmek, kaybettiklerimizi hatırlamak ve yaşayanları korumak için buradayız."
Yaralı Muhafız, Isol'ün sözlerini içine sindirir ve minnettarlıkla konuşur:
Yaralı Muhafız: "Tanrıça Isol, bu zor günlerde umut verdiğiniz için minnettarız. Siz, bu savaşın ışığı ve kurtarıcısı olarak kalacaksınız."
Isol, yaralı muhafızın omzuna dokunur:
Isol: "Sevgili Muhafız, karanlık günler geçici. Umudu taşıdığımız sürece, geleceğimiz parlak olacak. Şimdi huzurla canını teslim et, savaş devam ediyor, ama umut da yanımızda."
Bu an, Isol'ün savaşın ortasında bile umudu ve şefkati temsil ettiği bir an olarak kalır.
