CHAPTER 1: Devils
ATHENA's POV
"Please fill up this form." kinuha ko 'yong papel na nakalahad sakin.
Kanina pa ako kinikilabutan sa ngisi ng babaeng nasa harap ko ngayon.
Napakunot ang noo ko ng mabasa ang nakalagay sa form.
******
H.A.M.U. Students Profile
Name:
Virgin or not?
Type of blood:
******
"You got to be kidding me. What kind of form is this? this is bullshit!" sambit ko sa kanya. Nanatiling nakangisi 'yong babae habang naninigarilyo.
"You don't have a choice. Pumasok ka sa University na'to kaya kailangan mong gawin ang sinasabi ko." humarap sya sakin at tinitigan ng matalim ang mata ko. "And when I say, fill up this form. You have no choice but to fill it up." nanuyo ang lalamunan ko sa sinabi nya.
"No fucking way I'm gonna fill that up." tumayo ako at naglakad papuntang pintuan.
"Don't you dare turn your back on me while I'm still talking." may diing sabi nya.
Hinarap ko sya at nakita kong may lumipad na kutsilyo sa ere papunta sakin at tumama ito sa gilid ng pisngi ko. Mariin akong napapikit sa takot.
"Shit!" mahinang mura ko.
"You may go."
Marahas kung pinihit ang door knob at agad na lumabas don. What kind of University I'm into? this is hell!
Pagpunta ko sa field ay naabutan kung may nagkakagulo. Tumakbo ako palapit don at nakita kong may nagpapatayan na.
"Killing themselves huh?" nilingon ko ang lalaking nasa gilid ko. Nakangisi lang ito habang nanonood sa away.
"Are you not going to stop those bastards? from killing each other?" tumingin sya sakin.
"There's someone who is assigned to do that. At hindi ako 'yon." tumingin sya sa lalaking papalapit don sa nag-aaway. Nagbigay sila ng daan para makadaan 'yong lalaking paparating.
Awtomatikong nagtigil yong mga nag-aaway at napatingin don sa lalaki, may dala syang baseball bat na nakapatong sa balikat nya.
"Why did you all stop?" malamig na sabi nong lalaki. "Magpapatayan kayo o ako mismo ang papatay sa inyo?!" inis na sumigaw sya at nagpatuloy ang away na kanina ay naudlot.
Nakatayo lang sya at pinapanood ang away. Marami na ang nakahandusay sa lupa at pakunti ng pakunti ang natitirang buhay pa.
