The Kissing Game Series 1 - The Animal Kiss

The Aftermath

Nagbalik ako sa kasalukuyan ng maramdaman ko ang isa nyang kamay sa kanang dibdib ko. Napasinghap ako sa sensasyong naramdaman ko at napaungol nalang bilang tugon sa kanya.

"Honey, let's stop bago ko makalimutan ang sarili ko." Hindi agad nagregister yun sa utak ko at nagpatuloy lang ako sa pagdama sa ginagawa nya sa akin at dahil naka spooning position kami, idiniin ko pang lalo ang likod ko sa kanya at nasagi ng likod ko ang kanya.

"ugh!" Ungol nya saka biglang tumayo. Hindi alintana ang kahubdan nya. Ng mapatingin ako sa kanya, nanlaki nalang ang mga mata ko ng makita kong tayong tayo ang kanya.

Hindi naman ako malaswang Tao pero bigla ko nalang naramdaman na nag init ang buong mukha at katawan ko. Kahit ata dulo ng buhok ko nag blush.

Ng mapansin nyang nakatingin pa rin ako sa may babang bahagi nya, umungol sya na nagpabalik sa wisyo ko at bigla kong inangat ang mukha ko. Nakita kong pikit na pikit ang mga mata nya habang nakatingala.

Dahil sa pagkapahiya, Dali Dali akong tumayo at binalot ang katawan ko ng kumot at isa isang pinulot ang mga damit ko.

Wala naman banyo dito sa loob ng kwarto kaya no choice ako kundi lumabas. Pinagdarasal ko na lamang na sana wala na ang mga tao o wala akong makasalubong ni isa sa kanila.

Nagpapasalamat nalang ako dahil dininig ang dasal ko ng walang katao Tao sa unit niHeidi.

Dumeretso nako ng banyo at Dali daling naghilamos at sinuot ang mga damit ko kahit na ang isip ko ay nasa lalaking iniwan ko.

Balak ko sanang umalis nalang ng Hindi nagpapaalam pero sa kamalas malasan, nadatnan Kong nakaupo sa sofa si JM. Nakahalukipkip sya dun na tila inaantok pa pero ng Makita ako bigla na lamang syang tumayo at nilapitan ako. Napatigil naman ako sa paglalakad ko at parang naestatwa sa kinatatayuan ko.

Kahit umagang umaga pa, kulang sa tulog at May hangover, gwapo pa rin sya sa paningin ko. Don't get me wrong, magandang lalaki sya, that's given, pero pag bumuka na ang bibig nya, nate turn off nako. Hindi dahil boses babae sya o ano pa man kundi dahil puro kabastusan at pambubuska lang ang mga lumalabas sa bibig nya. Hindi ko pa ata sya nakitang nagseryosa sa tagal ng pagkakakilala namin.

Ng halos isang pulgada nalang ang layo namin bigla syang huminto at parang nag aalangan na lumapit pa. Hindi ko rin naman alam kung ano ang gagawin ko. Pinagsiklop ko nalang ang mga kamay ko sa likod ko at wala sa loob na kinagat ang labi ko.

"Will you stop that?" nabigla ako sa sinabi nya. Although Hindi naman harsh ang pagkakatanong, sa katunayan parang napaka husky pa ng boses nya at parang nagmamakaawa pa. "Please?" dugtong nya ng tignan ako.

Napaawang ang bibig ko at tiningnan sya ng nagtatanong. Wala naman akong ginagawa sa kanya. Nakatayo lang naman ako sa harap nya.

Tatanungin ko na sana sya kung ano ang ibig nyang sabihin ng inisang hakbang lang nya ang pagitan namin at biglang kinabig ang batok ko. Dahil ngulat ako sa ginawa nya kaya muntik nakong matumba buti nalang sinalo ng isang kamay nya ang likod ko.

"Hmmp..! J-JMmmm..! W-wait... Wait!" bigla ko syang naitulak ng lumuwag ang pagkakahawak nya sa akin. "What are you doing?!" bigla kong naibulalas ng tuluyan na syang lumayo sa akin.

Bigla nalang syang napamura at inihilamos ang mga kamay sa mukha. "I'm.. i'm sorry.. ok? I..." Hindi na nya naituloy ang sasabihin nya ng bigla nalang syang tumalikod at umupong muli sa sofa at itinukod ang mga kamay sa kanyang mga tuhod at sinapo ang ulo. Hindi ko maintindihan kung bakit parang hirap na hirap sya. Dahil ba Hindi natuloy ang dapat na mangyari sa amin?

"I... I need to.. to go.." sabi ko nalang at hinanap ang bag ko. Ng mahagilap ng mga mata ko, Dali Dali ko itong kinuha at nagmamadaling umalis. Pero bago ko pa mapihit ang seradura nahawakan na nya ang braso ko para pigilan ako.

"Ihahatid na kita." Hindi ako makatingin sa kanya ng diretso kaya sa nakahawak nyang kamay nya nalang ako tumingin.

"I'm sorry." saad nya at bigla nalang binitawan ang kamay ko.

Hindi ito ang kilala Kong JM. Hindi sya tahimik, hindi nag sosorry, laging May kailangang sabihin, laging nagbibiro, sa katunayan, dinadaan lahat sa biro. Pero ngayon, napakaseryoso nya at parang nawala ang kumpiyansa sa sarili nya. Ang alam kong JM ay isang hambog, mayabang, mapagmalaki, ok, lahat ng yon iisa lang ang meaning. Pero yun ang pagkakakilala ko sa kanya. Hindi itong kaharap ko NATO.

"Ok." nasabi ko nalang para wala ng usapan pa.

Sa sobrang awkward ng nararamdaman ko, Hindi na ko nag abala pang hanapin si Heidi para magpaalam. At hindi ko na rin inalam kung nasan ang iba naming mga kaibigan.

Tahimik lang kami sa may elevator hanggang sa nasa sasakyan na kami. Since malapit lang ang dorm ko kila Heidi kaya sandali lang ang byahe. Linggo pa ngayon kaya inabot lang kami ng higit kumulang na 5 minutes. Pero parang ito na ang pinaka mahabang 5 minuto ng buhay ko.

Buong byahe nakatingin lang ako sa labas ng bintana. At naririnig ko syang puro buntong hininga. Kahit gustung gusto ko na syang lingunin, pinigilan ko lang ang sarili ko dahil baka may masabi pa kong pagsisisihan ko.

Ng maipark na nya ang sasakyan sa harap ng dorm, nagpasalamat ako ng Hindi tumitingin sa kanya. Bago pa man sya makasagot, Dali Dali nakong bumaba ng sasakyan at dumeretso na sa loob.

Pagdating ko ng kwarto, naligo lang ako at natulog ulit.

Paggising ko tiningnan ko agad ang cellphone ko. May message galing kay mommy, 2 kay Heidi at May isa na unknown number.

Inuna ko ng binasa ung number lang at more or less parang may idea na ako kung kanino galin UN.

From: Unknown

We nid 2 talk