Tadhana Ang Siyang Huhusga

Chapter 12 Tawanan

Bagong buhay, ngunit paano? Paano ako magsisimula ng bagung buhay kung siyat siya pa din naman laman ng puso ko!, sabihan nio na akong bobo, tanga, manhid ngunit d ako naniniwalang multo si jane, si jane ay isang tao! Tao sya! Hibang na nga ba ako? Haaayyy.... Mas pinili ko munang sundin yung payo ni dok, d ko muna ittxt at i cacall si jane.

Pagkatapos kung gumaling ay namasyal agad ako kina danna

"tao po!"
(sigaw ko sa kanilang gate)

"oh James? Naparito ka? Kamusta ka na? Magaling ka na ba?"

"tita wait lang, hinay hinay lang sa mga tanong mo! D ko masasagot yan ng minsanan, hahaha"

"hay ikaw talagang bata ka, oh siya maupo ka muna diyan sa sofa at tatawagin ko ung magaling mong kaibigan"

At tinawag na nga ni tita si dana.

"dana! Musta?"

"hmmm eto ok naman, eh ikaw ok ka na ba?,,"

"siguro? Sana?, pero i have something to ask danna! "

" what is it James?"

"yung nangyari dun sa kapitbahay nila jane??????? Ano ba talagang nangyari sa akin dun??"

"haaayy nako, dont ask that any more, i dont want to entertain your questions pertaining to that"

"well, okay fine!"

"oh bat naparito ka? Payat mo na james! May pandesal ka pa ba? Hmmmm d ka na yummy niyan"

"ako pa ba? Yummy pa din to kahit anong mangyari sa akin"

"sssuuussss... Patingin nga? Hahahaha!"

"hooooyy! Wag mo nga akong pagnasahan, oo alam kong gwapo ako pero sus nuka ba, dont me"

At ayun na nga, nauwi na naman sa kulitan, asaran at tawanan ang aming naging pag kikita

"james, nga pala, sandra went here nuong nasa Hospital k!"

"hah??? Talaga???"

"oo nga, tinatanong at pinakakamuzta ka nga niya eh, pero ang sabi niya wag ko daw sabihin na sinabi niya at ito pa, wag kang magugulat hah? May sinabi siya about kay kuya andrew nio daw????"

"go tell me, what is it?"

"si andrew at jane ay pawang mga kaluluwa na! They are not human any more , way back 97 years ago, they were the most popular couple here in our town but it just happened na nagaway sila becauaw of third party, kaya daw ang pakay nila is to destroy a relationship, there are some stories na...."

"hmfpt! Stop it dana! Akala ko ba ayaw mo nang pagusapan yan?"

"well, okay, sabi mo kasi ikuwento ko thats why kinukwento ko, masunurin lang naman ako, malay ko bang puputulin at bibitinin mo lang din pag kwekwento ko, naka English talk na nga ako eh kainis ka! Let me talk in english, aba! Praktis din to for my future noh"

"hahahahahaha!!! Ooopppsss hmmmm no comment hahaha"

"nga pala danna, naniniwala ka bang kaluluwa nalang si jane?"

"oh ayan ka na naman! Akala ko ba ayaw mo na syang pagusapan? Kunwari k pa kasi! Oo 100% na naniniwala akong multo sya! Kaya wag kang tanga, ang ganda ganda ko naman kasi pero bakit di mo ko napapansin"

"hahaha lakas ng tama mo ah"

Well, si danna ay matagal nang may gusto sa akin pero friendzone kasi kami haha! Auko na masira friendship namin because of relationships. Madami na kaming kaibigan na naging magsyota but ndi sila nagtatagal, i admit it, may gusto ako kay danna pero parang mas nangingibabaw kasi sa akin ung love ko kay jane

"oh bakit? Totoo namin, ang hirap kasi sayo d mo ko nakikita, u only need me when u want something, pag kailangan mo ng clown"

"wew, ooppss bwelo ka muna mejo seryoso ka na, dont u remember na under recovery pa din ako?"

"recovery? Ano yan? High way na pinalitadahan at sinimento ulit? "

" hahahha oh sorry na! Calm down ka ok? Nagpunta ako dito to see you"

"assuusss yan ka na nemen se pebebe me eh, kenekeleg teley eke"

"hahahha ewan ko sayo dana!"

"oh siya, w8 mo lang si mama, nagluluto ng pag kain, ewan ko ba dyan pag dumadalaw ka, parang robot, nag a automatic magluto, samantalang d nga niya ako mapag luto eh"

"wew, haha ok ill wait you tita, love you"
(pasigaw ko namang sabi kay tita)

"oh buti pa si mama nasabihan mo ng iloveyou, eh ako ay?"

"oh dana, i love you!, ok na ba?"

"e me ged, metetenew ne be eke nete?"

"hahaha loko loko ka talaga!"

At ayun na ngat kumain na kami nila tita, hmmm namiss ko din luto niya eh, nga pala si tita ay isang chef nuong 30's niya 42 na kasi siya ngayon eh.

Mula nuon ay araw araw na akong nagpupunta kila dana, dko ba alam kung bakit pero parang lumapit loob ko sa kanila, nga pala maalala ko si jane, d naman na sya nagpaparamdam sa akin, mga ilang weeks na din ang lumipas pero wala syang paramdam, ang naging partner ko na sa work out ay si dana, di n din kami dumadaan dun sa baranggay nila jane, iwas na din pero u know what? Until now, i dont believe that jane is a ghost....

Minsan habang naglalakad ako pauwi sa bahay ay may tumawag sa akin

"pssst james! "

Boses ni jane un pero d ko pinansin, kinilabutan kasi ako lalo nat bakanteng lote yuon, dun sya nuon umiiyak tuwing my problem siya, dko pinansin at akoy nagpatuloy ngunit...

" hoy james"
Tugon ulit niya, sa pagkakataong itoy nilingon kuna ung pinanggagalingan ng boses na iyon pero lalaki naman ang aking natanaw, parang likod ni kuya andrew ang aking nakita, dali dali akong tumakbo at tumakbi nang tumakbo hanggang makarating sa aming bahay

"oh anak? Bakit anu nangyari sayo at namumutla ka?
(tanong sa akin ng aking mam)

"ma! I saw andrew!"

"what???!! Ok ka lang ba??? D ka naman ba napano?"

"oo ok lang ako ma"

At pagkatapos ng araw na yun ay di naman na naulit un, hanggang sa dumaan ang isang araw, pupunta kami sa kasal ng aking pinsan, at madadaanan namin ang bahay nila jane, at ito ang nangyaring nakakakilabot at nakakanging sa takot...