Tadhana Ang Siyang Huhusga

Chapter 14 Dok

Di pa natatapos magsalita si papa ng may dumapong malaking paro paro sa aking balikat, kinabahan ako, dagdag pa ni mama'y

Mama: anak, let that butterfly go

pinabayaan ko na lang kahit ang tagal nito sa aking balikat na para bang may ibig ipakahulugan

Papa: may ibig sabihin yan, may nakasalubong akong babae kanina, wika nya'y may mamamatay sa mga kaibigan mo

Agad agad kong naisip si dana!

James: ma at pa, tara kila dana baka siya ung iuna!

Pasakay palang kami ng may tumawag kay mama, kitang kita ko sa mga mata ni mama ang kalungkutan matapos niyang sagutin ang telepono

Mama: anak tumawag si tita nelly mo

James: bakit daw ma?

Pagtataka kong tanong kay mama

Mama: si sandra patay na

James: what????????!!!!!!!!!

Para bang panghihinayang at pagsisisi ang aking nadama nang marinig kong si sandra ang namatay, dko man lang sya nasabihan nang sorry, dko man lang sya napuntahan upang makahingi nang patawad sa nangyari sa mall

Maya maya pay may tumawag sa aking phone

James: hello danna!?

Danna: james patay na daw si...

At d ko na pinatapos magsalita si dana ng inunahan kong sabihin na si...

James: oo alam ko si sandra patay na, intawag ng mama niya kay mama

Danna: what?!!!!!!

Laking gulat ni danna nang sabihin ko un sa knya. Pagtataka koy bat siya nagulat?

James: ohh bakit ka nagulat???

Danna: ang sasabihin ko sanay patay na si mimi, ung pusa kong mahal na mahal, pinakapaborito kong pusa

James: so you mean? D mo alam na patay na si sandra?

Danna: obviously no! Kausap ko lang sa phone si dana before i call you, then sasabihin mong patay na sya? Dont me, wag mo akong biruin ng ganyan because its not good, not even pleasant to know

James: huyy danna! Yang grammar mo!

Danna: ahh wait! James ano ba kasing totoo?????

James: wait intayin mo kami sa house nio dahil papunta kami now dyan

Para bang bigla akong naguluhan, at ito na naman may tumatawag ulit kay mama

Mama: hello?

Tita nelly: im so sorry for the wrong info, ndi si sandra ung namatay, kundi si mimi, ung pusa ni danna

Mama: hay nako nelly, pinakaba mo ako...

At niliwanag nga ni mama ang nangyari, mejo nasisiraan na yata kami ng ulo, pero d mo kami masisisi dahil sa aming mga naging karanasan nitong nakaraang bwan, bakit ba naman kasi nabighani ako sa isang babaeng kaluluwa na!!! Haaayyyy ang matindi pay 97 years na palang patay! How would it be????? Since kinder ako, multo na ung crush ko? Clasm8 ko na kaya nuon si jane.... Ahhh w8, mejo gumulo ang situation ahh....
So therefore, since i was a kid, sinusundan na ako si jane????

"ma, do u remember the girl who named jane nung kinder ako,? "

" ahhh yes, dont tell me si jane at ung clasm8 mu nuong kinder na jane ay iisa?"

"ma, yes iisa sila! "

" hah???? Sure ka ba???, "

Nakakalito nat, kami ngay nag ooverthink na din, kung ano anong conclusion ang aming nabuo while traveling papunta sa house nila dana, at sa wakas nakarating din kami.
Ang pamilya namiy nagtulungan, nagisip ng paraan upang matapos na ang nasimulang kalbaryo ng dahil lang sa aking pagmamahal, biro pa nilay

"bakit ba naman kasi lalayo ka pa sa multo eh nandito naman si danna, willing to be ur future hahahha"

Sabay sabay silang tumawa

"oo nga naman james! Kainis ka kasi, ur so manhid! Nasa akin na lahat"

"alam mo danna, i do love you pero.. "

" ooopps james wag mo nang ituloy ang sasabihin mo, dahil kenekeleg eke."

"hahahahaha baliw! "

" de pele eke kenekeleg, naiihi lang pala ako, hahaha excuse me po"

At sabay sabay na naman silang nGtawanan, at nagtuloy nga ang usapan patungkol sa kung paano na matatapos ang kalbaryong ito, we've consulted some quack doctors pero iisa ang sinasabi..

Gusto daw ni jane na kunin ako. Well sino ba naman may gustong mawala sa mundong ito?

Dumaan nga ang mga araw, at ng akoy nakahiga sa aming roof top, biglang may bumulong sa akin,

"james.... Mahal kita!"

Kinilabutan na naman ako, haaayyyy buhay, pero nasanay na din ako. Ang hirap ng ganito sobrA, napaisip tuloy ako, nagawa ni jane na gayahin pisikal na kaanyuan ko nung nakaraang linggo, so baka naman gingaya lang ni jane yung muka ni jane na clasm8 ko nuong kinder ako???????

"ma, diba may double ganger ako nung last week, at d nio nga nahalatang di ako un"

"nak, wag mo ng balikan yan, lets move on"

"pero w8 ma, kasi i feel sonething, na ung klasm8 ko na si jane nung kinder ay hindi sya ung jane na nakilala ko while im jogging, nililito niya lang ako"

"nak wag mo na kasing isipin yan"

Nag tanong tanong ako, habang iniisip mo daw yang jane na yan ay d ka niya hihintuan, d ka niya titigilan.

"pero ma! "

" stop na James! Focus on other things! Besides di naman na sya gumagambalA sa atin!"

Haaayyy bakit ganun? Parang di na naniniwal si mama, meron pang dumating at ininvite si mama na isang...

"dok, paki check nga yung anak ko"

"ma whats the meaning of this?"

"anak let the doctor chek you, wala namang masama"

Buong pag aakala koy check up ang mangyayari pero interview naman ang ginawa sa akin nang doktor, mHabang interview, from my childhood, kung ano naaalala ko and until now,

Nagusap sina mama at ung doctor right after akong mainterview nung doktor na sinasabi niya, at nung umalis na ung doktor, i ask my mom

"ma! D naman ako chineck? Akala ko ba check in?, "

" yes anak, check up un, pero dont you worry na muna, atleast alam na namin ung case mo"

"what case? I dont get it,! "

Para bang may tinatago sila mama sa akin matapos ang araw na iyon, diko sila maintindihan, bakit paraa saan ung araw na yun, at naulit ng naulit ng naulit ang mga pangyayaring iyon every week, pero wala namang nangyayari, at everytime n kakausapin ako nung doktor ay umaalis sila mama, at right after namay, palihim na kakausapin ni mama ung doktor

"anak, sabi ni dok, lagi mo daw nababanggit sa kanya si jane na clasmate mo nuon at jane na nakilala mo sa work out mo"

"yes mom, i always think na di sila iisa!"

At paulit ulit isinisiksik ng mama ko na wag ko na daw isipin un, iwasan ko na daw isipin un.... Haayyyy buhay,

Isang araw

"mmmaaaaaa!!!!!! "

(hiyaw ko kay mama)

-----