Protect || Park Jimin

CHAPTER 4

"Agent Sophia Mendoza!" tawag sa kin. tumayo ako at pumasok ng opisina niya.

"Good Morning Chief." bati ko at nanatiling nakatayo sa harap niya.

"Maupo ka" naupo ako sa bakanteng upuan sa harap ng lamesa niya.

"Nagkaroon ka na ba ng infos about sa nag threat?" tumango ako at nilahad sa kanya ang folder na dala dala ko.

Binuklat niya ito at tinignan ang infos.

"Uhmm Chief base po sa itsura niya mukang kukuha po siya ng assassin." sabi ko.

"Mukha nga." sinara niya ang folder at may kinuhang sobre sa drawer. Inilahad niya ito sa akin.

"Ikaw ang inatasan ko sa mission na ito dahil malaki ang tiwala ko sa iyo at isa ka pang magaling na agent. Bilib ako sayo sa tuwing naco-complete mo yung mga task o mission na pinapagawa sayo. Maayos ang pagpapalaki sa iyo ng tatay mo at para ka pang tatay mo kung kumilos lalo na kapag may mission. Inatasan din kita dito sa mission na ito dahil alam kong malaking tulong ito para sa iyo lalo na't mag-isa ka na. Kaya Maxine taggapin mo na ito. Hindi lang yan ang matatanggap mo." sabi niya. Di ko namalayan na may tumulong luha na pala sa mata ko. kaagad ko itong pinunasan.

"Maraming salamat po Chief pero masyadong marami na po ang naitulong niyo sakin at kay tatay. Sobra sobra na po ito." pagtatanggi ko ng alok niya. iling lang siya ng iling.

"Its for your own good Sophia. Binilin ka sa akin ng tatay mo na bantayan kita at wag kitang pabayaan kaya sinunod ko iyon. Mag kompare kami ng tatay mo simula ng maliit ka pa lang. Kaya nakita ko kung paano ka alagaan ng iyong tatay kahit na mag-isa ka lang niyang binubuhay. Kaya pinangako ko sa kanya na gagabayan kita kahit anong mangyare." sabi niya at hinihimas himas ang likod ng aking kamay.

"Kaya tanggapin mo na yan." inilahad niya ulit sa akin ang sobreng may lamang pera.

"Maraming Salamat po...Tito." nginitian niya lang ako.

Simula bata pa lang ako magka kompare na si Tatay at Tito. Magkatrabaho kasi sila bilang Secret Agent na kagaya ko. Sabi sakin ni tatay na paglaki ko daw ay sumunod daw ako sa yapak bilang isang secret agent, kaya eto ako ngayong bilang secret agent. Kaso by the time na naging secret agent ako doon na sumakabilang buhay si tatay dahil sa hinuhuli niyang kriminal. Dahil sa kriminal na iyon kaya siya namatay. Kaya ngayon sinusumpa ko lahat ng kriminal ay mawala na sana.

"Wag kanang umiyak sige ka kapag nakita ka ng tatay ako pagagalitan nun." biro niya. pinunasan ko ang mga luha ko at ngumiti.

"Ahh tsaka pala eto na yung ticket para sa concert." inilahad niya sakin ang ticket at tinanggap ito. O MY G! VIP standing. sheeet. ang lapit ko sa kanila nun.

"Tandaan mo Agent Sophia. Gawin mo ang makakaya mo para iligtas at protektahan yang si Park Jimin para ito sa kapakanan niya. Gawin mo ring hulihin ang nag threat." seryoso niyang sabi.

"Opo. Makakaasa po kayo Chief. Gagawin ko po ang aking makakaya." para sa kanya.

***
"Ali! May suprise ako sayo!" papaakyat na ako patungong kwarto niya. Pagka bukas natutulog sa kama niya. Mukang pagod na pagod dahil di manlang nakapag palit ng pambahay. Nakapang alis kasi, mukang nag apply. Alam ko na kung paano to gigisingin. Hehehe.

Pumunta ako sa may night stand niya at kinuha ang speaker at isinaksak ko doon ang cell phone ko. Pumunta akong music para hanapin ang kanta ng grupong aming hinahangaan, 'Not today'. Bago ko patug tugin, tinodo ko ang volume. Then Beyymm.

Sa sobrang lakas ng music at ang powerful pa ng kanta napabalikwas siya sa kama at nahulog sa sahig. Hahahaha lakas ng tawa ko ng mahulog siya. hahahah.

"Buwnsbejenne!" sa sobrang lakas ng music di ko marinig ang sinabi niya kaya pinatay ko habang natatawa.

"BWISET KA SOPHIA!" sabi niya at bigla akong sinugod kaya ginawa ko tumakbo ako palabas ng kwarto niya. hahaha

"HOY! HALIKA DITO! BASTOS KA NATUTULOG AKO!" hahahaha. deretso kwarto ako at sinara bigla ang pintuan. Pagkasandal ko sa pinto biglang kumalabog ang pinto sanhi para tumayo ako ng maayos.

"BUKSAN MO TO BWISET KA!" kalabog parin ng kalabog. naku mukang nainis. Ahh alam ko na yung ticket. Yun kasi yung suprise ko sa kanya. Dahil sa binigyan ako ng pera ni Chief, pinambili ko na ito ng ticket niya para makasama at para narin hindi ako magisa sa concert. May natira pa naman sa pera kahit papaano.

"Ali tama na sakit sa tenga ng kalabog mo!" saway ko sa kanya.

"HINDI. HINDI AKO TITIGIL HANGGAT HINDI AKO NAKAKABAWI SAYO AAARRGGHH!" sigaw niya

"Sige ka pag di ka tumigil hindi ko bibigay yung concert ticket mo!" dahil sa sinabi ko natigil siyang kumalabog sa pinto. Tinignan ko siya sa maliit na butas sa may pinto at mukang hindi na siya gaanong naiinis kaya binuksan ko dahan-dahan ang pinto.

"Sorry na dahil ginawa ko iyon. Oh ito concert ticket mo. Binili ko yan gamit yung sweldo ko. V.I.P pa yan ha." binigay ko sa kanya yung ticket. tinignan muna niya ako sa blangkong ekspresiyon tsaka kinuha ang ticket.

"Salamat." bulong niya pero narinig ko.

"Ano yun?" pag mamaang maangan ko pa.

"Sabi ko Salamat!" sigaw niya. Dahil sa sinigawan niya ako.

"Ano kamo yun?" gusto ko kasi yung maayos.

"Thank you." sabi niya at niyakap ako.

"Salamat. Thank you. Kamsahamnida."  Nag korean pa. hahahaa

"Oo na. Your welcome. Pasalamat ka kaibigan kita slash sister." sabi ko. bumitaw siya sa pagkakayakap.

"Hihihi. Thank you ulit finally makikita ko na BTS! YEHEY! makikita ko na rin si V..si Kim Taehyung!. WOOHOO!" sigaw niya habang nagtata talon. napangiti naman ako dahil napaka hyper niya.

"Magsaya ka din. dali na. bilis." sabi niya at tinataas pa ang aking kamay sa ere.

"Oo na. Hihi Yehey makikita ko na BTS at last! Makikita ko na rin si Park Jimin! WOOHOO!" sigaw ko sanhi para tumawa kami pareho.

Yes finally makakpunta na kami ng concert ng favorite band namin. BTS. makikita ko na rin sila sa wakas. Ang kaso paano ako makakapag focus eh kailangan ko siyang bantayan at protektahan. Hay! Kaya ko to. Fighting!