GhostHead

•9•

Als June thuis komt van school is ze kapot. Ze komt een beetje sjokkend de huiskamer in gelopen. En ze ploft op de bank. Haar moeder komt naar haar toe gelopen. "Hoi June, hoe was je eerste dag op school weer?" June zucht en rolt met haar ogen. "Nou werkelijk geweeeeldiiig." Zegt ze sarcastisch. Dan staat ze weer op en loopt naar de kast ze pakt wat koeken en gaat naar de trap. Langzaam en vermoeid loopt ze de trap op. Ze gaat haar kamer binnen. En laat zich op haar bed ploffen. Ze kreunt. "Waarom is school zo stom?" Dan staat ze weer op en loopt naar haar stapel met schoolboeken. "Laat ik maar wat huiswerk gaan maken dan maar he." Ze pakt een boek en begint Frans te leren.

Na een uur te hebben geleerd, doet ze haar boek weg, wrijft in haar ogen en pakt het leren boek. "Ik weet nog steeds  niet we het geschreven heeft."
Ze rommelt in haar la voor een pen, en pakt uit eindelijk een balpen die bijna op is. Ze laat de pen tussen haar vingers door glijden, en denkt na wat ze wilt schrijven. Dan glijdt de pen tussen haar vingers vandaan en de punt belandt recht op in het boek door de eerste bladzijde heen. "Oeps.." mompelt ze, maar zonder het echt te menen. Dan een paar seconde later verschijnt er een zin.

Au, kijk een beetje uit ik heb ook gevoel hoor.

June gilt en valt achterover van haar stoel. Ze krabbelt weer overeind. En ze kijkt naar het boek. "O...eh...wacht... ik help wel even denk ik." Ze rommelt wat in haar bureaula en haalt er een pleister uit. En ze plakt het op de plek waar de pen door heen was gegaan. Er verschijnt weer wat zinnen in het Boek.

Serieus? Denk je nou echt dat dat helpt. Dit is een boek, dat is gemaakt van papier... dat werkt dus niet he.

"O ja, ja wist ik..." June is even stil.
"Ben jij een levend boek ofzo..?" Vraagt ze aarselend.

Haha, nee natuurlijk niet. Ik praat alleen via een boek. Of ja misschien een soort van...

"Heh? Hoe dan?" "Ik zie hier niemand.." "waar ben jij dan die praat via het boek?" June kijkt verbaast om zich heen.

Maar je heb mij al eerder gezien.
Ik ben de geest.

"Ben jij die geest vrouw zonder ogen?"

Ja dat ben ik, en je heb mij al veel vaker gezien dan alleen in die droom en in de spiegel... alleen weet jij dat niet meer, maar ik wel nog.

"Sorry dat ik zo veel vraag hoor, maar zijn die beelden die je in mijn hoofd liet zien dan ook echt gebeurt?"

Ja dat zijn allemaal herinneringen die jij bent vergeten.

"Maar zo iets zou ik niet snel vergeten, hoe komt het dan dat ik het niet meer weet."

Omdat... ik ze gewist heb.... om je te beschermen, want je werdt bang voor me, maar je bent niet altijd bang voor me geweest.

"Kan je alsjeblieft hier verschijnen, want eh de hele tijd tegen dit boek praten is ook een beetje raar." En June glimlacht een beetje. Dan komt er een koude wind vlaag en verschijnt de geest. "Oh, hoi, denk ik." "Hoe heet je eigenlijk?" Ze krijgt geen antwoord. De geest schudt haar hoofd en wijst baar het boek. June kijkt naar het boek.
"Kan je niet gewoon praten?"

Nee, een geest kan niet praten, alleen ik kan communiceren via het boek. Dat komt omdat ik er mee verbonden ben. En daar door kan ik weer praten via mijn gedachtes op te schrijven in het boek. En ja dat kan ik zonder pen.
Ik heb geen naam trouwens.

"O, Ok dan maar." "Zou je een naam willen hebben?"

Ja natuurlijk, alleen ik weet het echt niet meer ik ben namelijk al eeuwen dood.... kan jij niet iets verzinnen?

"Uhm... ja vast wel." June denkt even na, en dan schiet het haar te binnen. Haar favoriete naam! Zo had ze liever zelf willen heten, maar June is ook leuk. "Wat dacht je nou van Emily, ja Emily, dat vindt ik nou een leuke naam."

Ja dat vindt ik wel een leuke naam, ja het gaat er mee door.

"Wacht even, hoe weet ik dat ik je kan vertrouwen?"

Zie ik er uit alsof ik niet te vertrouwen ben?

"Ehm... nou..., ja eigenlijk wel..."

Zucht, je kan me ook niet vertrouwen, maar dat heeft geen zin. Kijk ik kan je toch niet aanraken.

Emily zweeft naar haar toe en gaat dwars door June heen. June rilt. "Brrr."

Zie je.

"Zie je eigenlijk wel wat, want je heb geen ogen...zeg maar."

Jezus ga je nog veel vragen? Of moet ik je alles gaan uitleggen, zoals je weet ben ik een geest, en ja ik kan zien. Alleen ik zie alles van boven, daar bedoel ik mee dat ik ons nu zie staan maar dan zie ik het van boven.

"Dus jij ziet me nu van daarboven." En June wijst in de lucht.

Ja dat klopt ongeveer, je weet niks over geesten trouwens of wel he?

"Nee, had je verwacht dat ik iets van geesten zou weten dan?"

Nee das waar, nou ik moet je wel wat dingen vertellen anders blijf je eeuwig dingen vragen. Kijk je wordt alleen een geest als je dingen fout heb gedaan in je leven, volgens mij hoor. En het geen waardoor iemand dood is gegaan, kan hij als geest nog vasthouden. Als je als geest lang leeft en niks goed doet, vervaag je op een gegeven moment, dan ben je bijna niet meer te zien omdat je bestaat uit rook en daardoor heb je geen geslacht meer. Snappie dat is een beetje alles wat ik weet.

"Okee... ik hoop dat ik dat niet ga vergeten." "Van wie heb je dat allemaal?" "En hoe ben je doodgegaan?"

Dat is een allebei een lang verhaal, dat vertel ik je nog wel een keer. Ik moet nu gaan anders missen me me straks in de dodenwereld, en ze mogen niet weten dat ik contact heb met jou.

Langzaam vervaagde Emily. June springt van haar stoel. "Nee wacht! Ik wil nog wat dingen... vragen." Maar Emily is al weg. Ze ploft weer op haar stoel. En denkt even na wat er zo net allemaal is gebeurt. Ze lacht een beetje van verwarring maar ook van blijdschap. Ze heeft een nieuwe vriendin ook al weet ze dat niet zeker.
"Dat was....bizar."

Mensen sorry dat het zo lang duurde, maar ik heb weer school zoals de meeste weten. En dat zorgt voor vertraging zeg maar. Ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vonden. En ik heb nog ff een vraagje. Moet ik de hoofdstukken een naam geven of zo houden? Vertel het me.
Ok doei.