Ülkeden kaçmaya calisan bir cok insan siniri asmaya calisirken yakaliniyor ve olduruluyordu. Ya kacacakti ya da olecekti. Ama secim hakki verilmiyordu. Bunlari uzun uzun dusunurken komsularinin tünelinin çok uzun oldugunu fark etti. Kucuk bir elin omzuna dokundugunu hissedip basini cevirdi. Minik kizi olan Zeliha:
- Annecigim, babam nerede?
Melek kendine gelmeye calisirken bu soruyu duyunca sasirdi. Biraz dusundukten sonra:
- Yakinda gelecek, dedi.
- Peki biz neden evimizde degiliz? Siyah giyinen ,silahli adamlar yuzunden mi?anne Onlar kotu adamlar mi? Mrrak etme anne kahraman babam hepsini dovmustur. Bizi kurtarir,dedi
Art arda konusan minik kiz korkmusa benziyordu. Annesi gulumsedi. Saclarini oksadi minik Zeliha'nın.
- Merak etme benim kucuk Zelişim dedi annesi.
Guvenle sarildi annesine. Minik ellerini sımsıkı sardı annesi Melek'in boynuna.
Sarı saçlarının altındaki beyaz teninin rengi cılızlığı nedeniyle belli olmuyordu. Gözlerindeki korku yeri göğü ürkütmeye yeter de artardı. Annesine titrek sesiyle:
- Anne, bir kaç adamın sesi geliyor. Galiba bizi arıyorlar dedi Ömer.
Demesine kalmadan sesleri Annesi ve Zeliha da duydu. Annesi telaş içinde
- tamam korkmayın benimle gelin şimdi sizden bir şey isteyeceğim ben diyene kadar durmayın ve koşun ne olursa olsun koşun beni goremeseniz bile... Koşun...
Tamam anne bile diye eden koştular. Koştular ve koştular... Annesi Zeliha'nın geride kaldığını anladı ve Zeliha'yı kucağına aldı. Ömer'i göremiyordu. Ama hızla koşmaya devam ediyordu. Saatlerce koşmuş hatta belkide kilometrelerce koşmuş bile olabilirdi ama bu umrunda değildi. Ne kadar ve ne hızla koştuğunun farkında degildi. Bir an Zeliha'nın sesiyle durdu. Kendine gelmesi sürdü. - Ömer, Ömer! Ömer!
Çığlıklarının boşa olduğunu anlıyordu ama anlamak istemiyordu. Zeliha küçük sivri aklıyla anlamıştı olanları. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.
- Abi, abi bırakma bizi abi! Ağabey!
Ömer ise çok fazla kosamadigi için bir yere saklanmıştı. Onu orada kimse bulamamıştı. Ama Zeliş'i ve Annesini çok merak ediyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Can Ugruna
SaggisticaBir kaç vatan haini yüzünden, yüzlerce vatandaşın halinden, sadece bir tanesinin başına gelenler... Birazcık vicdanımız kaldıysa onları da düşünelim... Bu yalan dünyadan bizi kurtarabilecek tek şey o düşünceler olacaktır....