{4}

21 2 1
                                    

De bus is bij mijn huis en ik stap uit. Best wel vreemd eigenlijk, dat er niemand in de bus zat. Je zou verwachten dat er meer mensen bij het vierde uur uit zijn.

POV Lyéne
Ik ga uit de bus, en loop naar huis. Maar dan. Dan zie ik die ogen weer in de struiken, naar mijn huis. Die blauwe ogen. Die zeeblauwe ogen. Waarom zie ik ze telkens? Dit is al de tweede keer vandaag. Wat gebeurt er? Ik snap het niet.

Ik loop naar binnen, en ik zie mijn moeder nergens. Ik loop naar de keuken, daar is ze ook niet. Ik loop maar boven, direct naar haar kamer. Haar kamer ziet er netjes uit, maar toch weer niet. Alsof er iets mist.

En dan zie ik het. De lelijke apenlamp is weg. Yess. Ik zie een briefje in plaats van de lamp liggen, en ik loop er naar toe. Wtf? Een briefje. Logisch.. Ik open het briefje en lees de tekst.. "Hi." Beleefd, ga zo door. Ik hervat het lezen van de brief. "Je zult moeten achtervolgen, vechten, leren en geduldig zijn. Heb ook vertrouwen en wees vriendelijk." Whut? "Volg de lessen van deze school, en vervul je lot. De rest van de brief is vertrouwelijk, dus lees het, en verbrand het." Vreemd. Ik doe het wel, wie weet wat ze me anders aandoen. "Hopelijk krijg ik ook die apenlamp terug, Darrent vondt hem namelijk erg grappig. Niet mooi, maar grappig. Deze 'grappige' lamp, wat een gezelligheid om hem in huis te hebben! Zegt hij altijd." Ik realiseer me nu pas dat ik het hardop zeg. Lyéne, waarom zei je dat? Sukkel! Denk ik later wel overna, er moeten nu andere dingen gebeuren. Ik moet snel naar beneden, een mes of twee pakken en daarna wachten. WAAROM EIGENLIJK WACHTEN?! Ik háát wachten. Ohja, natuurlijk.. Ik moet geduldig zijn. Ik durf ook wel te wedden dat mijn toekomstige docent naar wierrook stinkt.

POV onbekend
Ik zie dat het kleine meisje het briefje leest, en weet dat ze haar lot wil vervullen. Tenminste, dat hoop ik. Ik zie dat ze snel naar beneden rent. Ik zeg zachtjes in mijn oortje; 'Ze rent naar beneden. Laat de les beginnen! En Sky, let op.' Ik hoor een zachte 'ja.'door m'n oortje komen en glimlach. Hij heeft me gehoord, weet wat hij moet doen, en hij gaat het goed doen. Maar dat deed hij al, hij is een goede docent. Let's see if she is good enough.

Ik pak snel de zwepen en gooi ze naar Sky. 'Sky, ze is beneden volgens de Biogs, loop nu naar keuken. Gogogo!' Zeg ik snel door mn oortje. Ik glimlach zodra ik zie dat Sky achter het kleine meisje staat; Sky doet zijn werk goed, ik hoorde hem zelfs niet. Mijn glimlach gaat weg zodra ik zie dat ik de zwaarden ben vergeten mee te nemen, en zij ze nu heeft. Sh*t! Dadelijk komt ze erachter.. Ze mag de letters op de zwaarden niet lezen.

POV Lyéne
Ik doe de keukendeur open. De keuken is leeg, en het raam staat open. Geen goed voorteken.. Ik ga snel zoeken naar twee messen. Ze hebben natuurlijk lessen, die uiteindelijk "school" vormen. Dit is de eerste, kon ik weten.. na een tijdje zoeken vind ik twee messen. Nouja, de een lijkt op een zwaard en de ander op een heel groot mes.

Pff

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Pff. Het klinkt vreemd, maar ik heb liever school dan vechten. Ik hoor zachte voetstappen, en dan hoor ik volgens mij een man, die zegt; 'Nobody needs you right now. I'm here to train you, Little Girl.' Ik zucht. Waarom zo snel al een les? Ik wil dit eerst even tot me laten doordringen. Later komt mijn taak wel weer. Allemaal bullshit vind ik het eigenlijk. En ook wel heel plotseling, alsof niemand er vanaf mag weten..

Misschien moet ik die messen maar pakken, ik heb namelijk geen idee war de eerste les is. Maar het alfaster zijn is duidelijk gevaarlijk, dusja, wel handig ofzo. Ik pak snel de messen. Of zijn het zwaarden? 'AU!' Ik voel een zweep in me rug branden, en de klap komt hard aan. Ik moet me maar gaan verdedigen. Ik ga plat op de grond liggen en de zweep mist me. Of is het geen zweep? Ik rol om, en zodra ik de zweep op me af zie komen, wat het duidelijk wel is, verdedig ik mezelf.

  Een halfuur later.

Pfff. Harde les, en vooral pijnlijk. Ik wrijf over mijn rug en kreun, dit is pijnlijk! Wraaah. Waarom ben ik dit ooit gaan doen?! Feitelijk kan ik nog teruggaan. 'Kan ik nog terugkomen op mijn besluit?' Vraag ik. Sky, wat zo blijkt, zijn naam is schudt zijn hoofd. 'Nee.' Ik zucht. 'Wanneer is de volgende les?' Sky rolt zijn ogen. 'Onnodige vraag, had je het nog niet door?' Wat niet door? 'Wat niet door?' 'Elke les komt onaangekondigd, maar wel altijd zonder andere mensen erbij. Ik en mijn team. Of crew, noem het zoals je wilt, kondigen nooit iets aan. Alleen vergaderingen met de alfaunit, maar voor de rest niets.' Omg. Hun hebben de alfaunit gezien?! Jaloersss. Sky loopt weg. 'Sky!' Hij negeert me. Ik ren hem achterna en roep nog een keer; 'Sky!!' Hij draait zich razendsnel om, pakt mijn pols en probeert die op mijn rug te leggen, maar het mislukt; Ik verdedig mezelf. Sky pakt mijn armen vast en probeert me om te draaien, maar ik draai naar hem, waardoor we opeens heel close bij elkaar staan. Ik kijk hem aan, in zijn mooie bruine ogen. Zijn lippen komen wel heel dicht bij de mijne..

*********************

De volgende hoofdstukken zullen waarschijnlijk rond de 2000 woorden hebben, haha.
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
Heb ik me niet aan gehouden.. maarr het zijn er wel rond de 1000. En ik vond dit een
leuke cliffhanger, haha : ).
Tips & Tops zijn altijd welkom. <3
Xo.-Me

Little GirlWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu