The Police Girl

1. No drugs, no money - Tom

Ik sta om het hoekje met mijn pistool tegen me aangedrukt. De kogels vliegen om m’n oren.

‘Alice?!’ Roept Tom vanuit het andere hoekje.

‘Jaa! Ik leef nog!’ Roep ik tegen hem.

‘Blijf zitten!’ Roept hij. ‘Ik kom je halen, laat de rest maar op hem schieten!’

“Hem”. “Hem”, was een jongen die drugs wilde. Hij had besteld bij Tom, had het aangepakt en wilde wegrennen zonder te betalen. Maar tuurlijk liet Tom het daar niet bij dus trok hij z’n pistool en begon hem te beschieten.

Wat niet zo heel slim was, want de man was niet alleen, dus kwam het uit op een schietpartij.

Ik zag Tom onder het hek door kruipen en rende naar me toe.

Hij pakte m’n gezicht tussen z’n handen en gaf me een kus. Hij smaakte naar wiet.

‘Je bent veilig,’ zegt hij en drukt me tegen zich aan.

Ik hoorde nog een aantal knallen tot de schietpartij over was.

De andere partij was dood.

Onze Gang liep naar een aantal doden toe.

‘Alice?’ Roept Guy vanaf de andere kant. Guy was Tom zijn beste vriend. Hij had minder gevoel dan Tom en was een echte vechtersbaas. Hij had overal op zijn lichaam tatoo’s en had geen ouders, geen huis. Alleen zijn Gang.

‘Ja?’ Vraag ik en stop mijn pistool achter in mijn broek.

‘Alles oké?’ Vraagt hij.

‘Oui!’ Roep ik terug.

De jongens begonnen gaten te graven en legde daar de lijken in.

Tom vroeg niet veel van me. Ik was vrij om te gaan en staan waar ik wilde. Soms wat seks of wat met hem smoken en alles was oké. Ik wist dat hij meerder meisjes afging maar Guy had me verteld dat hij van me hield en om me gaf, en niet wilde dat ik wegging. Ik was een blijvertje.

‘Hé! Jongens! Ik ga naar huis!’ Roep ik.

Tom had begrepen dat hij niet bij mij thuis welkom was, dus ik sliep soms een nachtje bij hem en zag hem dus niet vaak. Ik had een simpele telefoon gekregen waarop hij me soms belde of sms’ten als hij me mist. Ook was het andersom zo.

Tom gaf me een zoen.

‘Doeg!’ Roepen ze.

‘En niet de weg kwijt raken hé!’ Roept Guy. Ik glimlach en steek mijn tong uit.

Ik kon de vorige keer de uitweg van het bos niet vinden. Ik had een uur rondgelopen voor ik Tom belde en de hele groep lag dubbel toen Tom me moest ophalen.

Tom had lang bruin haar. Hij had dreadlocks en het was altijd opgebonden met een soort elastiek wat zijn oma voor hem had gemaakt. Hij was sexy, hij had een sixpack en was goed getraind.  Hij was lang en was een pittige jongen. Zijn oma was alles voor hem, zijn ouders zaten in de bak. Ik kwam wel eens thuis bij zijn oma, en zij hield van mij. Ik kon er wel eens terecht als er wat was en ze had altijd lekker en goed en zelfs genoeg eten. Zijn oma was de beste vrouw die ik kende.

Ik liep het bos uit en stapte in de zwarte auto die geparkeerd stond in het hoekje van de parkeerplaats. Ik stapte in en de auto reed weg naar een groot parkeer terrein. Afgelegen bij het platteland. Daar stond mijn helikoper klaar en die bracht mij naar het afgesloten gebouw en parkeerde hem op het dak. Ik stapt uit, pakte mijn tas en stapte binnen.

‘Hé! Alice!’ Roept Spencer en komt op me af lopen.

Ik gaf hem een knuffel en ging achter mijn bureau zitten.

Alle agenten kwamen om me heen zitten met een kladblok.

‘Groep B is geheel dood. Ik heb niet geschoten. Tom heeft er 2 van de 11 gedood. Guy heeft er 5 doodgeschoten. De rest is door de rest van de Gang doodgeschoten of geslagen Ze zijn begraven bij de schuilplek.  Hebben jullie al kunnen achterhalen hoe Guy echt heet en waar hij vandaan komt?’

Een grote, wat oudere agent kwam naar voren.

‘Guy heet Blake Green, van het dorpje Sake. Zijn ouders zijn overleden toen hij 10 was door een auto ongeluk. Die begraven en toen is meneer Green wees geworden. Hij heeft zichzelf moeten redden en is toen vervolgens terecht gekomen bij de Gang.’

Ik knikte dankbaar.

‘Zoek  voor me uit hoe alle mensen heette die doodgeschoten zijn, en graaf ze in de nacht op. Zorg dat alles er netjes uitziet. Zijn er vragen?’ Vraag ik.

Geen antwoord.

‘Oké, succes.’ De agenten gingen snel verder met hun werk.