Okay; yoonmin

⁂ Dwadzieścia Siedem ⁂

Jimin na następny dzień nie wychodził z łóżka, rozmyślając nad tym wszystkim, co się wydarzyło. Jego mama kilka razy chciała z nim porozmawiać, ale on za każdym razem odpowiadał jej grobową ciszą. 

Musiał wszystko przemyśleć i poukładać do kupy rozwalone elementy przeszłości. 

Spojrzał na swoją prawą stronę i ujrzał misia, którego dostał od Yoongiego. Westchnął i wtulił się w niego. Nie umiał wymyślić nic sensownego, ale wiedział, że postara się odzyskać przyjaciela. 

Uświadomił sobie, że przez te wszystkie lata czuł, jakby tęsknił. Jednak nigdy nie mógł dojść do tego, za kim by tęsknił. 

Wyskoczył z łóżka jak najszybciej, wciąż trzymając mocno tę zabawkę. Ubrał się i nie mówiąc nic rodzicom, wyszedł z domu.

Znowu postanowił pójść do Yoongiego, lecz po drodze wstąpił do sklepu, gdzie kupił kartkę na jakąś okazję i długopis. Podkreślał dużo rzeczy z papieru i sam napisał własne słowa. Kiedy zaś skończył wszystko, wrzucił kartkę do skrzynki na listy i patrząc chwilę na drzwi, odszedł do własnego domu.

080609

Drogi, Yoongi

Chciałbym, żebyśmy porozmawiali na spokojnie, bez kłótni. Wiem, że dla ciebie ciężkie jest do zrozumienia to wszystko, jednak... Postaw się w mojej sytuacji.

Dopiero wczoraj dowiedziałem się o tym, że się z Tobą przyjaźniłem. Tak jak mówiłem:

Straciłem pamięć.

Liczę, że to zrozumiesz i dasz mi szansę. Przepraszam za moją mamę. Nie wiem czemu tak zrobiła, nie odzywam się do niej od wczoraj. Jakoś... Nie mam ochoty.

Pod spodem napiszę ci mój adres i chciałbym Cię prosić o jedno... Odpisz, kiedy to przeczytasz. Mogą to być rzeczy złe, ale zrób to.

Twój Jimin

***

PRZEPRASZAM ZA TAKĄ PRZERWĘ.  ROZDZIAŁ W SUMIE BYŁBY DWA DNI TEMU, ALE ZACZĘŁO SIĘ GŁOSOWANIE I NO... piosenka CBX to życie.

Liczę też, że wszystko jest okej w rozdziale i historia wam się podoba. (w rozdziale dlatego, że nie mam siły sprawdzić błędów. Jutro zrobię poprawki).