ÇİRKİN ŞANSI (Düzenleniyor)

14

Aryaya kendimi nasıl affettirecegimi 4 gün sonra bulabilmiştim. Bizimkiler ve Ayla'nın yardımları sayesinde bulmuştum. Ayla'yı ajanımız yapmıştık ve o da gidip Arya'nın dolabına ve duvarlarına yapıştırdığı notlarına falan bakıp işe yarar birşeyler bulmaya çalıştı fakat o görevde başarısız oldu fakat daha iyisi ile geldi. Arya'nın italyada yaşarken tuttugu günlüğünü bulmuştu ve  Günlüğünde mezun olup çok iyi bir tasarımcı olup italyanin en ünlü tasarımcısı Mr. Mapello ile tanışma hayalinden bahsediyordu ve şanslıydım ki Mr. Mapello geçen sene bizim şirketle ortaklık yapmıştı ve eğer onunla konuşursam Arya ile buluşup bir kaç saat vakit geçirebilirdi.Bende böylece Arya'nın hayalini gerçekleştirip kendimi affettirmiş olacaktım.

Sekreterim Handan'ı yanıma çağırdım. "Bana Mr. Mapello ile telefon görüşmesi ayarla önemli bir konu hakkında mümkünse çok çabuk ayarla görüşmeyi." Dedim. "Peki Dorukcugum" dedi. Bu kız benim uyarılarımı hiç dinlemiyordu galiba. "Handan bana işte iken Doruk bey olarak hitap etmen gerektiğini bir çok kez söyledim. Dışarıda aile dostum olabilirsin ama işte sadece sekreterimsin." Dedim ve kaşlarımı çatarak bakışlarımı Handan'ın yüzünde gezdirdim. Yanıma gelip eline omzumda gezdirip arkadan boynuma sarıldı kafasını omzuma koyup kulağıma fısıldadı. "Aile dostum mu!? Biz sevgiliydik Doruk. Ben senin eski sevgilinim tabi şimdilik. Tekrar benim olacaksın Sevgilim" deyip yanağıma öpücük kondurdu. O sırada kapı'nın önünden bir kırılma sesi geldi. Arya sessizce içeri girmiş olduğundan onu fark etmemiştik ve o da bizi böyle görünce yanlış anlayıp elindeki bardağı yere düşürdü. Handan kendini toparlayıp kapıya doğru yöneldi ve Arya'ya zafer kazanmış gibi sırıtarak dışarı çıktı. Ben ise olduğum yerde donmuş bir şekilde Aryaya bakıyordum. Bana kızgın olduğu için şirkete gelmiyordu ama bugün gelmişti ve ne kadar şanslıyım ki handanla beni öyle gördü ve herşeyi bok ettim. Artık onun gözünde yavşak bir piçten başka birşey değilim. Lanet olsun.

"Şe-şey neden gelmiştin Arya?" Diye kekeledim. 

Gözlerime öfkeyle bakıp. Önüme bir dosya fırlattı.

"Bu ne ?" Dedim merakla kaşlarımı çatarak.

"Bahar kriasyonumu tamamladım. Annenle babanda onayladı seninkinden daha iyi olacağını söylemiştim. Sende bir göz at beğenirsen. Bahar kriasyonumuz bu olacakmış." Dedi ve hala gözlerinde öfkenin ateşi parıldıyordu. Beni kıskandyigi için mi bu kadar öfkeli yoksa yaptığım o aptallık yüzünden mi öfkeli anlayamadım.

"Tamam bakarım bir ara. Çıkabilirsin" dedim. Biraz daha yanımda kalırsa yerdeki cam kırıklarıyla beni desebilirdi çünkü.

Cam kırıklarına basmamaya çalışarak kapıdan çıktı ve kapıyı resmen yerinden sökercesine çarptı ve gitti...

***Arya'dan***

Pis domuz.Daha geçen gün beni öperken şimdi gitmiş handan yellozuna kendini öptürtüyor. Birde hiçbirşey olmamış gibi yüzsüz yüzsüz davranması yokmu!. Kafasına roket bağlayıp uzaya fırlatasım var hayvanı...

"Arya!?" Diye biri seslendi arkamdan.

Arkamı döndüğümde yeşim ile karşılaştım.

"Şirkete gelmezsin sanıyordum." Dedi.

"Gelmemi istemiyorsan gidebilirim." Dedim. Kaşlarımı havalandirip muzip bir tavirda sorarak.

"Saçmalama lütfen. Gelmene çok sevindim. Abimin yaptığı aptallığın biletini neden bize kesiyorsun. Hem abimde sana yaptığı o şey yüzünden çok üzgün.Kaç gündür uyku uyuyamiyor.Hem onun senin ilk öpücügün olduğunu bilmiyordu ki." Dedi abisini savunmaya çalışarak.

"Ya bir pişman bir üzgün ki hiç sorma. Pişmanlığından kendini teselli etsin diye handana kendini öptürtüyor galiba." Dedim. Sinirle burnumdan soluyarak.