Πλευρά Νικολέτας
Είμαστε σπίτι μου δύο ώρες και έχουμε λύσει τις ασκήσεις των μαθηματικών. Τις λυσατε? Εεε νταξξ τώρα τις έλυσε αλλα λέμε ότι τις λύσαμε μαζί. Όχι νταξξ γιατί τόση ώρα κάθεται το παιδί και στα εξηγεί. Θες να σκάσεις. Οχιιι. Σκάσε όμως... χαίρομαι που με ακούς.
"Νικολέτα κατάλαβες?"με διέκοψε από την όμορφη συζήτηση που είχα με το υποσυνείδητο μου.
"Ναι ναι κατάλαβα"Δεν ξέρω καν τι λέει.
"Ωραία τότε λύσε την εξίσωση"τι να κανωωω λειιιι
"Γιατί εσύ τι έπαθες?"
"Τι έπαθα?"ρώτησε μπερδεμένος
"Λέω χεράκια έχεις λύσε την εσυ"
"Νικολέτα λύσε την"σοβαρεψε λέω να προσπαθήσω να την λύσω. Ακούστηκε ένα κινητό να χτυπάει το δικό μου δεν είναι οπότε μάλλον είναι του Χάρη.
"Ναι... Δίπλα... Για κάτι ασκήσεις... Τωρα?... Εμμ νταξξ... Ήρθε?... Έρχομαι αμέσως" Ποιος να ήταν και αυτός γιατί είναι τόσο χαρουμενος? Είμαι μπερδεμένη.
"Νικολέτα φεύγω"γιατιιιι οχιιι μην φύγεις. Δεν σου είπα να σκάσεις?
"Εντάξει"σηκώθηκε και με αγκάλιασε Εγώ αντεπεδωσα στην αγκαλιά και στην συνέχεια με φίλησε ακριβώς δίπλα από το στόμα μου καθώς το φιλί του ακούμπησε λιγο το κάτω χείλος μου. Εγώ κοκκινησα Ενώ αυτός έφυγε, είχα μείνει να κοιτάζω την πλεον κλειστή λευκή πόρτα του δωματίου μου.
Άκουσα κλειδιά στην πόρτα όποτε φαντάστηκα ότι θα είναι η μαμά μου με τον αδελφό μου.
"Νικολέτα ήρθαμε"Και μόλις επιβεβαιώθηκα
"Εντάξει μαμα"της φώναξα ελαφρά για να με ακούσει.
"Έλα λίγο που σε θέλω"μου είπε και Εγώ βγήκα από το δωμάτιο μου και πήγα στην κουζίνα που την είδα να μαγειρεύει.
"Πες μου"
"Μπορείς να βοηθήσεις τον αδελφό σου στα αρχαία που είσαι καλη?"
"Φυσικά μαμά και το ρωτας"τι ωραία αντί να μιλάω με την Έλενα θα διαβάζω το καθυστερημένο Αλλά τι να κάνουμε αδελφάκι δεν ήθελα οταν ήμουν μικρή?
"Λοιπόν Γιώργο θα το πω για τελευταία φορά είναι λυη με υπογεγραμμένη μην ξεχνάς την υπογεγραμμένη κόβονται μονάδες"
"Δεν μπορώ ρε Νικολέτα είναι δύσκολα" τον λυπάμαι γαμωτο είναι 20:30 και ακόμα διαβαζει αρχαία.
"Λοιπόν θα τα καταλάβεις θα τα ξανα κάνουμε αύριο εντάξει?"
"Οκ"μου είπε και Εγώ έφυγα από το δωμάτιο του Αλλά όταν ήμουν στην πόρτα συνέχισε"Νικολέτα?"γύρισα και τον κοίταξα γλυκά
"Ναι?"
"Ευχαριστώ"Μου είπε και Εγώ του χαμογελασα και έφυγα.
Πήρα τηλέφωνο την Έλενα της έδωσα τα μαθήματα μιλήσαμε και της είπα τι έγινε σήμερα με τον Χάρη. Μου είπε ότι δεν θα έρθει Ούτε αύριο γιατί έχει 38.9 το τσαμενο μου. Το κλείσαμε όταν πήγε 00:30 γτ Εγώ αύριο θα πάω σχολείο.
"Δεν θα τα πάμε καλά με αυτόν! Ήρθε απο το πουθενά στην ζωή μου ούτε καν, δεν θα το αφήσω έτσι αυτό..."είπα στην Κατερίνα
"Δεν σου έκανε κάτι το παιδί ηρέμησε" τι ειπεεεε να ηρεμήσω!!
"Δεν μπορώ ρε Κατερίνα απλά δεν μπορώ"συνέχιζα Εγώ να φωνάζω
"Εντάξει ήταν χοντρό αυτό Αλλά δεν φταίει μόνο αυτός ρε Νικολέτα"
"Έχεις δίκιο φταει και αυτό το τσουκάλι Αλλά πιο πολύ αυτός να να πάει με την ΚΟΛΛΗΤΗ μου"της ειπα τονίζοντας την λέξη κολλητή.
"Προην κολλ σου"με διόρθωσε
"Και έπρεπε να το κάνουν στο σπίτι μου και συγκεκριμένα στον δωματιο ΜΟΥ"συνέχισα αγνοώντας το τι μου έλεγε.
"Αλήθεια στο δωμάτιο σου τους έπιασες?"
"Ναι" ήταν η τελευταία λέξη που είπα πριν βάλω τα κλάματα.
Γεια σαςς τι κάνετε?💘💘Τι έγινε εδώ?🤔Η Νικολέτα βρήκε τον Χάρη και την Έλενα στο κρεβάτι??😑Και τι την νοιάζει την Νικολέτα αφού δεν θέλει τον Χάρη? Για πείτε τι μπορεί να συμβαίνει?😮Τα αστεράκια με βοηθάνε πολύ όποτε αν σας άρεσε βάλτε ένα🌟
أنت تقرأ
The player Book1
أدب المراهقين"Χάρη!" "Μωρό μου ηρέμησε" "Πώς με είπες?" Ο Χάρης και η Νικολέτα. Η Νικολέτα και ο Χάρης. #3 of high
