Tektim Çiçek beni unutmuştu. Ben onu unutmamıştım aklımdan bir an bile çıkmıyordu.
Bir gün yolda yürüyordum. Yine Çiçek aklımdaydı her zaman ki gibi .Etraf çok kalabalık di .Elimde telefon yürüyordum. Birden durdum çünkü Çiçek arıyordu. ilk başta çok heyecanlandım sonra düşündüm bunca zamandır aramadı niye arıyor ki diye kızdım açmadım. Sonra kalabalık yollardan yürüdüm dar sokaklardan geçtim sonunda eve geldim .Ev de bir not vardı :
-Özledim ama gelemiyorum. Neden açmadin...
Yazısı vardı korktum. Bu çiçek di hemen onu aradım açmadı sonra tekrar tekrar bir daha aradım ama açmadı korkuyordum .Bir yandan nasıl bu nor buraya geldi diye düşünüyordum. Aslında Çiçek den bir hane almanın mutluluğunu da yaşıyordum fakat korku daha ağır basıyordu..
