Bugün büyük şehir küçücük
Beş yaşında bir çocuğun eli gibi
Tutarken şehir elimden
Tam o anda işte tuttu ellimden pamuk
Bugün büyük şehir küçücük
Okyanus meltemleri gibi
Öperken beni o tatli sert rüzgar
Tam o anda fark ettim aşkı
Bugün büyük şehir küçücük
Pazardaki çığırışlar arasında
Bir 9. Senfoni edasıyla sesi yükseldi
Hayatımın sesini duydum yanıbaşımda
Bugün büyük şehir çok küçük
Çarşıdaki kahve kokusu gibi
Tertemiz bir koku
Gözleri kahve olduğundan mı
Yoksa elleri pamuk olduğundan mı
Birden gözlerinde kaybolu verdim
Yüreğine doğru küçük şehirden
Büyük şehire gittim
Kısaca ben onda yaşadım
Onda ölmek isterim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sessiz Şiir
PoetryOkumayın okumayın. Hiç güzel şiir yok. İçim bayıldı yazarken. Kanser oluyodum olamadım gastrit oldum onun yerine yazarken. İçimdeki kasvetli pisliği zor attım valla, size de bulaşmasın.
