"Seni seviyorum Jungkook. Öyle seviyorum ki hemde, bana onca yaşanan şeyleri tek bir bakışınla unutturabiliyorsun. Sen, sen kalbimde yer etmekten farklısın. Jeon Jungkook, sen benim kalbimsin."
"Efendim, sizin kalbiniz olmaktan onu duyuyorum fakat ben -tamamiyle benden bahsediyorum, hissettiklerim ve bedenim- buna layık olabileceğimi düşünmüyorum. Siz, siz çok güzelsiniz efendim. Güldüğünüzde gülen gözleriniz, kıvrılan dudaklarınız, siz beni sardığınızda burnuma yayılan o frezya kokusu, hisleriniz, siz her şeyinizle güzelsiniz efendim. Ben ise, size hissettiklerimden dolayı güzelim, gözlerinizde göründüğüm için güzelim. Ben eğer güzelsem -iyiysem (herhangi olumlu bir şey)- bu sizin sayenizdedir."
"Jeon, kendini kötü görmemeni daha kaç kez söylemem gerek? Yeter artık. Sen güzelsen bu sadece ve sadece senin sayendedir. Bu konu hakkında üzgünüm ki -(aslında değilim)- konuşamazsın."
"Efendim, siz beni kalbinizde öldürmenizi söylemiştim hatırlıyor musunuz?"
"Elbette Jeon. Neden?"
"Yapmayın efendim. Yalvarırım yapmayın, ben sizin kalbinizdeyken iyiyim, bencilce olabilir fakat böyle hissedebilmek istiyorum. En azından uzun bir süre daha buna izin verin, lütfen."
"Jeon, sen benim kalbimsen eğer, beni seni kalbimden çıkardığım an bitişim olur. Bunu unutma küçük. Ya birlikte, ya birlikte."
