Ես կանգնած էի ծովափին, հայացքս դեպի հեռուն, սկսվեց ուժեղ անձրև, ամպրոպ ու կայծակ: Բայց այդ դատարկությունը, ես ոչինչ չէի զգում: Ոչ ցուրտ, ոչ ցավ.... ոչինչ: Արդյոք կարող եմ զգալ նրա սերը, արդյոք........
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
- Ես հասկանում եմ քեզ, բաըց դուել փորձիր հասկանալ մենք նույնպես մարդիկ ենք....
ես քմծիծաղ տվեցի....
- Հաաաա մարդիկ ենք..... ու բռունցքով հարվածեցի ծառին:
Ծառը արմատախիլ եղավ թռավ մի քանի մղոն այն կողմ ու ընկավ գետնին մաս-մաս լինելով:
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
- Մեզ քիչ ժամանակ է մնացել, պետք է փրկենք նրան-ասացի ես ինքս դրան չհավատալով:
- Լավ:
Սլանում էինք սաղարտախիտ անտառի միջով: Վազքը հանգստացնում էր ինձ, հավանաբար օդը սառն էր: Հանկարծ Էլիզի կերպարանքը հայտնվեց աչքերիս առաջ ու հավասարակշռությունս կորցնելով ընկա կոտրելով մի քանի ծառ: Ես տենում էի նրան, ամբողջությամբ ամեն ինչ կարծես իրական լիներ նրա աչքեր, որոնք այնքան խորություն ունեին, որ խորտակվում էի ամեն անգամ նայելուց: Եվ նրա այդ նուրբ ձայնը, աստվածային, կարծես օրորոցային լիներ....
- Բեն ես քեզ սպասում եմ.....
- Գարեք սաա ինչ է, ինչ է կատարվում ինձ հետ...... Սա տեսիլք է???
- Եթե վամպիրը կարողանում է սիրել մեկին, ապա տեսնում է նրան, որտեղել լինի: տեսնում է եթե սիրած էակը մա...մահվան է դատապարտված:
