Icy Destiny (Completed)

Chapter 27- Something about US?

Ara's PoV

Pagdating namin sa bahay, parang nawala yung happy mood.

"Ara!"-bati ni Drevin at ngumiti bago ako niyakap

"Hi Drev."-Me

Tumingin ako kay Ken at nakitang masama ang tingin niya kay Drev. Napangiti ako, he may lose his memory but not his possessiveness.

"Saan kayo galing? 4 days kayong nawala ah."-Drevin

"Just... somewhere"-Me

"I think we all need to rest."-Rence

"Ahmm. Where's my room?"-Ken

"Iisa roo--"-I cut Vin's words.

"Iisa room natin"-sabi ko na ikinagulat ng lahat

"T-tayo?"-tanong ni Ken. Tumango naman ako

"Princess."-Rence

"Please guys. Let me"-sabi ko at napaluha nanaman.

"Uhh. What's going on here?"-Drevin

"Ahmm. Naaksidente si Aqua e. May amnesia"-pagdadahilan ni Edmond

Tumango-tango naman si Drevin.

Umakyat na kami ni Ken.

"Gutom ka ba? Gusto mo kumain muna tayo bago matulog?"-tanong ko.

"Busog ako e. Inaantok na ako, let's sleep"-sabi niya at hinila ako pahiga sa kama. Niyakap niya ako.

"Hey. I need to take a shower"-sabi ko

"Naman e. Inaantok na ko"-sabi niya at nagpout. Ang kulit lang *-*

"You can sleep, magshoshower lang ako,ok?"-me

Tumango siya at pumikit. Mukhang pagod nga siya. Nag-umpisa na kasi kaming sanayin siya sa kapangyarihan niya. Parang dati lang, ako yung sinasanay niya,ngayon ako naman ang nagsasanay sa kanya.

Tumayo ako at pumasok sa CR at nagshower. I wear my pj's at sando.

Humiga ako sa tabi niya, nakataharap sa kanya.

Hinimas himas ko ang buhok niya.

"Ken.... may pag-asa kayang bumalik yung mga alaala mo? Gagawin ko lahat para bumalik yun."-sabi ko at ramdam ko na umiiyak nanaman ako,

Dalawang gabi kami sa Permagen ay ganito lagi ako, tatabi sa kanya pag tulog na siya tapos tititigan siya.

Umaasang didilat siya at naaalala na niya kami.

I was busy staring at him while crying and hoping that he'll remember everything when he suddenly open his eyes.

Nagulat ako.. sana

"Dawn. Alam mo bang pangatlong gabi na kitang naririnig na umiiyak sa tabi ko?"-nagulat ako sa sinabi niya. A-alam niya? All along, akala ko tulog siya.

"Gising ako all the time that you're crying."-Sabi niya at umupo

"Hindi ko yun pinansin nung unang dalawang gabi pero ngayon.... parang hindi ko na kayang naririnig kang umiiyak ng ganyan.... p-pakiramdam ko may nadudurog sa loob ko"-sabi niya kaya lalo akong napahagulgol.

Sa mga sinabi niyang yun, alam kong mahal niya ako. Mahal na mahal

"S-sorry."-yan nalang ang lumabas sa bibig ko.

Naalala ko nung hinalikan ko siya..

Flashback《《

Hindi ko inaasahang tutugon siya sa halik. Akala ko ay itutulak niya ako.

Mas nagulat ako sa binigkas niya pagkahiwalay sa halik.

"Baby..."-sabi niya

Akala ko bumalik na ang alaala niya.

Pero hindi naman yun ganun kadali diba?

Pero ok lang din.... sapat na yung tinawag niya akong 'baby'

"Y-you...."-Me

"Yan agad pumasok sa isip ko e. Anong meron dun?"-tanong niya kaya bumagsak ang balikat ko.

But atleast, it runs in his mind! It's a good news,isn't it?

End of Flashback《《

"Baby..."-bigkas ko.

"C-can you tell me something about...... US?"-tanong niya

"Satin? Well, nung una naman kasi umamin ka na gusto mo ko... I rejected you kasi nga hindi tayo pareho ng pinagmulan. You're a pure Permageno and I am a pure person. I felt like we're not meant for each other. As I said, hindi ko napigilan yung sarili ko, I fell for you. Pinigilan ko padin yun kasi sabi nina Hazel, I'll marry the crown prince. Funny to be think of kasi hindi ko alam na ikaw pala ang Crown Prince ng Permagen."-napangiti ako habang patuloy na lumuluha sa ikinukwento ko.

"P-pero... bakit hindi mo alam?"-tanong niya

"You never told me. Nung nalaman ko at tinanong kita, nginitian mo lang ako at sinabing hindi ko tinanong ang real identity mo. "-Me

"Hhmm. Sabi mo boyfriend mo ko. Paano naging tayo? I mean, after mo malamang crown prince ako? Kasi as you said, pinigilan mo."-Tanong niya

"Hindi.. pinigilan ko pero hindi ko kinaya e. I actually made you my bf para tigilan na ako nung amerikano kong manliligaw but you told me na totohanin natin and I agreed. There,we're together"-Sabi ko habang nakatingala sa ceiling at bumabalik sa isip ko ang mga pangyayaring yun.

"Alam kong masakit pa sa'yo pero... p-pwede ko na bang itanong kung anong nangyari sakin?"-tanong niya

"Y-you sacrificed your life for me... It was my 18th bday, how cruel right? It's my debut yet it's so unhappy. There's this girl who wants to be the queen but your mother gave me her magic. That girl,together with his brother wants me dead pero pagkatapos maipatong ang korona sa ulo ko, nakita kong nakatutok sakin ang baril, tiningnan mo rin kung ano ang tinitingnan ko, you covered me and you're the one who got shot by the gun."-sabi ko

"Woah. I idolize myself now"-natawa ako sa reaksyon niya.

"It's yourself anyway."-Me

"Teka. S-sweet ba ko sayo?"-nahihiyang tanong niya

"Hhmm.. hindi naman masyado, saglit lang tayong naging magBF-GF and that tragedy happened."-Me

"Edi babawi ako!"-sabi niya.

"Ako dapat ang bumawi sayo"-Me

"Hhmm. Edi, let's make each other happy."-sabi niya at humiga sa tabi ko. He hugs me and kiss my forehead.

"I love you"-I finally said those words..

Kung kelan...

Hindi siya sigurado sa pagkatao niya at sa nararamdaman niya..

Ngumiti lang siya at pumikit.

Ganito pala yung nararamdaman niya nung mga panahong hindi ko nasusuklian yung bawat 'I Love You' niya.

Masakit.

~~~~****