Icy Destiny (Completed)

Chapter 38- I don't care

Ara's PoV

"Princess. Kailangan mo daw mag-stay dito"-sabi ni Rence.

"Tss. Kung mamamatay ako, gusto ko sa sariling mundo ko. I'll go back to my own world"-walang gana kong sagot.

2 days nadin ako dito pero wala. WALA. WALANG KEN NA NAGPAPAKITA.

What the fvck is wrong with him? Wala na ba siyang pake sa'kin?

"Where is he?"-muli kong tanong sa kanila.

Nandito sina Hazel,Hannah,Daphne at Rence while Vin and Edmond are still in the mortal world.

"Ahh Princess--"-I cut him off.

"What? Nagpapaluso nanaman kayo? Rence, Hannah,Hazel.. Daphne, Tell me where is he"-Me

"We... actually don't know Princess"-sabi nila.

No one knows where he is.

"He left me for good? Bakit? Kasi mamamatay na ko? Tss. He should be here! Para naman kahit papaano,bago ako mamatay ay siya ang kasama ko"-sabi ko.

"Princess kasi--"-I cut him off again

"I want to go back home"-sabi ko

"Pero pri--"

"Gusto.kong.umuwi"-matigas kong sabi at tumayo na mula sa kama ko,

Inalalayan ako ni Hazel at Hannah

Labag man sa kalooban nila, ibinalik nila ako sa bahay.

"I miss you"-bulong ko habang nakatingin sa picture ni Ken sa side table ko.

Si Drevin? He moved to his condo unit. Balak niya yatang dito na sa Pilipinas tumira for good dahil graduate nadin naman siya.

Sinubukan kong gumawa ng snowflake pero wala. Yelo talaga ang nalabas.

I guess Destiny is really hard on me, giving me an Icy one -,-

Biglang bumukas ang pinto ng kwarto ko kaya napalingon ako dun.

"Derry."-banggit ko sa pangalan niya at pinilit ngumiti kahit na nanghihina na ako.

"Are you ok?"-tanong niya

"I will be lying if I say yes so no. I'm not ok"-Me

Umupo siya sa tabi ko at hinaplos ang malamig kong buhok.

"Why are you here?"-tanong ko sa kanya

"I should be here. I'm your friend."-He said and smiled.

"Yea. You are my friend"-pag-ulit ko sa sinabi niya.

You should be here because you are my friend. Pero bakit siya? Hindi ba mas DAPAT na nandito siya dahil BOYFRIEND KO SIYA?

Sana pala si Derry padin yung gusto ko *pout* hindi niya ko iniiwan. Well, yes Derry's my childhood crush.

"Pero.. baka pati ikaw mabalutan ng yelo"-sabi ko habang nag-aalalang nakatingin sa kanya.

"I don't care if I will be covered with ice as long as you're beside me."-sabi niya. Hay, kung gusto ko padin siya malamang muntik na kong mahimatay sa kilig. Pero hindi e.

Kasi sa kabila ng dami ng nakapaligid sakin, hindi ko naman mapigilan ang sarili ko na hanapin siya. Hanapin ang mga yakap niya,ang hawak niya,ang tingin niya at lalo na ang pagpaparamdam na mahal niya ko.

Bakit mo ba kasi ako iniwan Ken? Suko ka na agad? Bakit ako? Hindi naman kita sinukuan ah. Lampas kalahating taon akong nagtiis na hindi ko marinig mula sayo na mahal mo ako, na hindi mo ako kilala. Tapos ikaw, wala pa ngang isang linggo ang sitwasyon ko, wala na. Umalis ka na agad. Iniwan mo na agad ako. Sinukuan mo na agad ako.

"Should I find him for you? Kahit labag sa loob ko dahil iniwan ka nya sa ganitong sitwasyon"-sabi ni Derry pero umiling ako.

"No Derry. If he wants to be here, he will be here. If he don't want to, kahit pa pilitin mo siya hindi siya pupunta dito"-masakit para sakin ang sinabi ko pero alam kong yun ang totoo. Diba? Kung gusto niya edi sana nandito siya.

"Don't worry,ako hindi kita iiwan."-sabi ni Derry.

Ngumiti nalang ako.

Hays. Yung feeling na, gustong gusto mong malaman kung asan siya ngayon at anong ginagawa niya pero wala kang alam na paraan para malaman ang sagot sa mga tanong na 'saan' at 'ano'.

Pero..... I know I can find him with my magic pero sira nga yung magic ko. And one more thing, n-natatakot akong malaman kung nasaan siya ngayon.

Miss na miss na kita,Ken.

~~~~****