လရဲ႕အလင္းေရာင္ကခပ္မိန္မိန္သာရွိေပမဲ႕
ျကယ္ေရာင္ေတြတဖ်က္ဖ်က္လက္ေနတဲ႕
ေကာင္းကင္ျကီးရဲ႕ေအာက္မွာေတာ့
တစ္ေလာကလံုးကို ေမ႕ထားတဲ႕ေကာင္မေလး နွစ္ေယာက္....
အရပ္ရွည္ရွည္ေကာင္မေလးက
အညိဳေရာင္ခပ္ပါးပါးအင္က်ီေလးနဲ႕
ပိန္ပိန္ပါးပါးေကာင္မေလးကို အေနာက္ကေန
သိုင္းဖက္ထားသည္...
အေရွ႕ကေကာင္မေလးကေတာ့
ထိုေနရာမွာပင္ေတာင့္ေတာင့္ေလးရပ္ေနေလသည္...
"Jiyeon ah..."
"...."
Eunjungေခၚသံကိုျကားမိေပမဲ႕jiyeonစကား
ျပန္ဖို႕သတိမရ...
အခုထိမွမယံုနုိုင္ေသးတာ ဟင့္အင္း
မယံုရဲေသးတာဆိုပိုမွန္မည္....
"အမ်ားျကီးသတိရေနခဲ႕တာ
အရမ္းလြမ္းေနခဲ႕တာ"
Eunjungအေနာက္ကေန သိုင္းဖက္ထားတဲ႕ လက္ေတြကိုလြတ္လိုက္ျပီး jiyeonပခံုးနွစ္ဖက္
ကို ဖြဖြကိုင္ကာသူမဘက္ကိုဆြဲလွည့္ျပီး
မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ေစလိုက္သည္ ..
"Jiyeon ah"
ေလသံတိုးတိုးနဲ႕ေခၚလိုက္ေတာ့ jiyeonက
သူမကိုမ်က္ရည္၀ိုင္းေနတဲ႕မ်က္၀န္းေတြနဲ႕
ေမာ့ျကည့္လာသည္....
"Jiyeon ah"
ေနာက္တစ္ေခါက္တီတိုးေခၚမိေတာ့ jiyeon
ဘယ္ဘက္မ်က္၀န္းထဲက မ်က္ရည္တစ္စက္က
မ်က္ခင္းျပင္ေပၚခသြားသည္...
ဘာစကားမွျပန္မေျပာနုိင္ပဲ jiyeon jungieကို
ိုျကည့္ေနျပီးမ်က္ရည္ေတြကမ္းျပိဳလာတာအျပင္ ရွဳိက္သံတို႕ေျကာင့္ခနၱာကိုယ္ေလးကလည္း
တုန္ေနေလသည္....
Jungie ငိုရွိဳက္ရင္းတုန္ေနတဲ႕jiyeonခႏၱာကိုယ္
ေလးကိုရင္ခြင္ထဲတင္းက်ပ္ေနေအာင္
ေထြးပိုက္ထားလိုက္ျပီး....
"Gwinchanaငါေရာက္လာျပီေနာ္" ဟု
နွဳတ္ခမ္းဖ်ားကေနတတြတ္တြတ္ေျပာမိသလို....
ရင္ဘတ္ထဲတြင္လည္း အျကာျကီးပစ္ထားမိလို႕ အက်ယ္ျကီးေတာင္းပန္ေနမိသည္....
ထိုပံုစံအတိုု္င္းပဲအျကာျကီးရပ္ေနမိသည္...
Jiyeonကeunjungကိုဖက္တြယ္ျပီး
ပခံုးေပၚမွာမ်က္နွာအပ္ကာငိုေနသည္မွာ
Eunjungရွပ္အင္က်ီရဲ႕ ဘယ္ဘက္အျခမ္းမွာ
မ်က္ရည္ေတြသာမက နွာရည္ေတြနဲ႕ပါ
ရႊဲနွစ္ေနေလျပီ .....
