Doğukan.
" Bu gece beraber uyuyalım mı "diye fısıldadım biranda Işılın kulağına. Ne yaptığımı bende bilmiyordum anlamamıstım. Işıl yüzüme bakmaya devam ederken bende hemen kendimi toparlayarak " Yani öyle demek istemedim." Diye lafı toparlamaya çalıştım ama daha çok bok ettim cümleyi...
Bana bakmaya devam eden Işıl biran da bana "Doğukan çık odamdan" dedi sesini yükselterek. Eee tabii hakettim ama bende bana bağrılmasına gelemiyorum tabii. Ona öfkeli bir bakış attım ve kapıyı çarparak odama gittim. Odama girdim ve kot ceketimi alıp cıktım odamdan. Arabama binip bir bara girdim. Ağır birşeyler istedim barmenden. Kafama diktim direk. Bir iki üç... Bilmem kaç bardak içtim. Bardan çıktım ve arabaya binerek eve doğru sürmeye başladım. Eve girdiğimde heryer karanlıktı. Yukarı çıktım ve Işılın odasının ordan geçerken bir hıçkırık sesi duydum. Ben bu kızdan hoşlanıyordum galiba. Kapının kulbunu tutup açtım. Ağlıyordu. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Kapıyı açmamla bana döndü. Gözleri şişmişti yanına gidip yüzünü ellerimin arasına aldım "Niye ağlıyorsun?" Dedim. Sustu.. Sustu birşey demedi. Galiba hoslandığı çocuk vardı. Lanet olsun ki neden ağladığını bilmiyorum. Sonra ellerimi tutup aşağıya doğru itti.
"Odamdan çıkar mısın? Biraz yalnız kalmak istiyorum Doğukan."
"Ama bir şartla çıkarım!"
"Ne şartı?"
"Çıktığımda salya sümük ağlamayı bırakacaksın" biran gülümsedi.
"Tamam ya çık hadi"
"Bak kontrole gelicem ama sonra bana neden ağladığınıda anlatacaksın!"
"Tamam Doğukan çık odadan" diyerek yastık fırlattı
"Tamam tamam çıkıyorum" dedim gülerek. Ve çıktım. Gerçekten bu kıza çok alışmıştım üç günde. Ama dayanamıyordum çok güzeldi birşey yapsa hemen affediyordum.
Merhabalarr. Bayadan beri yazmıyorum. Çünkü sınav haftası. Malum okulun kapanmasına bayağı az kaldı. Ama okul kapanınca bölümler artar. Bu bölümüde nerdeysen iki haftadır yazıyorum kusura bakmayın.
İyi haftalar dileyi ile❤️🦄
