SON YILDIZ

1- "TEŞEKKÜR"

Altımdaki kalpli pijamayı çıkarıp siyah taytımı giydim. Üstüme kot ceketimi geçirdim. Beyaz spor ayakkabılarımı giyip evden çıktım. Saat 23.35'di 25 dakikam vardı. Çabuk olmalıydım.

"Ay yine nereye koşuyor bu kız?" Diyen komşuları aldırmadan apartmandan çıktım. Koştum.
Dakikalarca.
Sadece bir sokak kalmıştı.

Daha fazla dayanamayıp durdum. Derin bir nefes aldım. Kolumdaki saate bir kez daha baktım.
23.43 hala zamanım vardı.
Biraz daha nefes aldım.

"Şşt yavrum, hepsi seninmi be?"
Ne olduğunu anlamadım. Yanımda ve önümde kimse yoktu. Umursamadan yoluma devam ettim. Koşacak gücüm kalmamıştı. Terlemiş ve yorulmuştum. Yürüyerek devam ettim yola.

"Ukala kız tavırlarını yesinler be!"
Daha fazla dayanamadım. Ah şu gece vakti ve sapıklar.. Gecenin, yıldızların güzelliğinin değerini bilemeyip sadece erkekliğinin derdine düşenler.. yıldızlar sizden nefret etsin!
Evet bu da klasik bedduam.

Arkamı döndüğümde 3 tane benden en az 5 yaş büyük görünen erkek vardı.
Umursamamak daha mantıklı değil miydi? Evet, öyleydi.
Önüme dönüp yoluma devam ettim.

"Hayır yani o daracık taytın çok şey anlatıyor güzelim"

Dayan.
Dayanamıyorum.
Devam et.
Edemem.
Kurtulabileceğini mi sanıyorsun sen? Yoluna devam et!
Edemem.
Et.
Hayır!

Arkamı dönüp hızla arkamdaki varlıklara doğru yürüdüm.
"Derdiniz ne lan sizin!"
Biri eliyle çenemi tuttuğunda öfkeyle elini çektim yüzümden.
"Seni istiyoruz be gülüm"
"Defolun!"
Arkamı dönüp yürümeye devam ettim. Birisi kolumu tutup arkamı çevirdi.
"Şşt yavru öylece çekip gidemezsin"

Bu hayatta öğrendiğim birşey vardı, inat etmektense iğneleyici ve aşağılayıcı konuşmalar yapmak genelde onları tatmin etmezdi. Sanmıyordum ama belki beni bırakabilirlerdi.

Dudağımı iğrenmişcesine büzüp hepsine tek tek baktım.
"İğrençsiniz, ha bakın bir fikrim var! Madem 3 kişisiniz birbirinize girin, nasıl fikir?"
"Ordan gay gibi mi görünüyoruz yavrum?"
"Gay de değil.. adlandırılamayacak kadar iğrenç!"

Tekrar arkamı dönüp yoluma devam ettim bu sefer adımlarımı hızlandırdım.
Ve nafile.
Bana yetişmişlerdi.

Sana devam etmeni söylemiştim.
Sanki yoluma devam etsem gelmeyeceklerdi!
Deneyebilirdin!
Deneyemezdim.

Üçü birden kolumu tutup beni sürüklediler. Tam üç kişi.. defalarca kez çırpındım. Tek bir işe yaramıyordu.

Bir ağacın arkasına, genellikle insanların geçmediği bir yere geldiğimizde beni yere indirdiler.
Biri hala kolumu tutuyordu.
Biri elini kalçama attığında çığlığı basmam bir oldu.
"Bıraksana it!"

Diğeri ceketimi çıkarmış tişörtümün omzunu indirmişti. Hala kaçmak için çabalıyodum
"Yardım edin!!!"
"Mert, şunun ağzını tut!"
"Tamam abi"

Kafamı her yöne salladım. Ağzımı bir türlü tutmamıştı. Hala bağırıyordum.
"Yardım edin!!"

Kimse gelmiyordu. Umudumu kesmiştim.
Kendin kaşındın.
Sen çok biliyorsun değil mi?
Senden çok.
O zaman bilgini kendine sakla, bayan çokbilmiş!

Gözlerimi kapattım.
Gözümden bir damla yaş geldi.
Herşey için çok geçti, kurtulamazdım.
Beni kurtaracak herhangi biri yoktu..

"Bırakın lan kızı!"
Bir dakika? Ne? Biri beni kurtarmaya mı geliyor?