o gece öldüm,
kavgalardan,
bağırışlardan,
her şey yüzünden öldüm.
kulaklarımı tıkadım, ileri geri sallandım. susun diye bağıramadım,
keşke hayatıma daha önce girmiş olsaydın.
şu anda görmezden geldiğim şeyleri,
o zaman görmezden gelseydim keşke.
sen lila bir gökyüzüsün.
ne zaman baksam dertleştiğim,
en sevdiğim renk bürünüyor ya hani gökyüzünün her yerine,
doluyor ya,
sanki bir ressam çizmiş gibi,
eline alıp fırçasını,
seni çizmiş gibi.
işte o gece, lila bir gökyüzüne ihtiyacım vardı,
sana ihtiyacım vardı,
sesine.
ama yoktun.
dudaklarının arasından çıkan sözler,
ölüm ve yaşam arasında,
o gece kurtulamadım bir başka kalp kırığından,
paramparça olana dek ağladım,
yoktun.
bekledim, gelmedin.
neden?
şimdi varsın hayatımda,
neden gelmiyorsun?
neden!?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
cotard
Poetryölüyüm ve çürüyorum, çünkü beni iyileştirdiğini düşündüğüm kişi, aslında beni öldürüyor. [yazdığım ilk kitaba buradan selam olsun]
