öylece sessiz oturuyordun arkalarda bir yerde,
elimdekileri göğsüme bastırıp,
stresten gözlerimi kaçırmıştım.
siyah saçlarına bakıp iç çektim,
otururken bir yere, yüzünü inceledim tekrar,
içimden keşke sana sarılabilseydim diye geçirdim,
ama sen başka bir şeyle ilgileniyordun,
benim sana baktığımı farketmiyordun bile,
ama oradaki herkes, sana baktığımı biliyordu,
kokunu içime çekmek istediğimi,
arzularımı,
okunuyordu sanırım gözlerimden.
çünkü, herkes ayıplayan gözlerle bakıyordu sanki bana.
yanına koşup saklanmak istedim,
saklanamadım işte o an,
senden kaçtığım halde,
sana koşmak istedim.
bu histen, nefret ediyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
cotard
Poetryölüyüm ve çürüyorum, çünkü beni iyileştirdiğini düşündüğüm kişi, aslında beni öldürüyor. [yazdığım ilk kitaba buradan selam olsun]
