MY AMO IS MASUNGIT

Chapter 3.

Hey! Ako po toh si Jean.

Haist! nakaka imbyerna ang lalaking yun kung hindi ko lang talaga siya amo uupakan ko talaga yung gagomg yun.

Flashback

Naglalakad na ako papunta sa itaas may dalang pagkain para sa amo ko pero bago yan nagluto ako ng ulam niya. Adobo ang niluto ko para sa kanya. Para di niya ko palayasin dito sa mga ginawa ko sa kanya. Pasalamuch siya ang ganda ko at magaling ako magluto.

Pagkatapos Kong magluto umakyat agad ako , at pagbukas ng ko ng pintuan. Na siya namang ikinagulat ko OMO!!. My virgin eyes! Putik!
Agad akong tumalikod para di siya makita.
Nagbibihis lang naman siya, buti nalang di niya ako napansin. Baka mamatay ako ng maaga niyo dahil sa kanya.

Naramdaman ko namang wla nang masyadong gumagalaw sa likod kaya humarap ako.

Owss! Ito ako (●'∀｀●).

Ang lapit ng mukha niya sa akin. Diyos ko lord help! Help!

"Sir ito napo pagkain niyo" sabay lapag sa kama niya. Aalis na Sana ako kaso nagsalita siya.

"Enjoying the show ? Huh?" Sabi niya.
Luh? Anong pinagsasabi nito.
Humarap ako sa kanya para mag paalam ewan ko ba sa kanya parang baliw kung ano ano ang pinagsasabi, baliw.

"Sir alis na po ako may klase pa po kasi ako!" Say ko sa kanya Agad lumabas ako iniwan ko siya dun may pagkain naman siya dun diba kaya walang masama sa ginawa ko , mabilaukan sana siya.

End of flash back

Nandito ako ngayon sa kwarto ko. Natapos na akong maligo , magbihis, at kumain nagsusuklay nalang ako ngayon habang tumitingin sa salamin.

Palagi ko tong tinatanong sa mama at papa ko.

"Mama , papa ako po to si Jean anak niyo , Sana po masaya kayo diyan sa langit , tignan niyo po ako parating honor noong grade 6 po valedictorian ako pati Grade 7 - 10 . Palagi akong nasa 1st. Mama , papa proud po ba kayo sakin?."

Yan na ang morning rituals ko. Bago umalis ng bahay umiiyak din ako minsan , may mga pamilya pa ako pero di ko alam kung hinahanap paba nila ako. Sa pagkakatanda ko may lolo at Lola pa ako pero ewan diko na maalala ang mukha nila pero di pasin ako nawawalan ng pag-asa na makikita pa nila ako.

Pagkatapos ng mga drama ko, agad along lumabas at bumaba din sa gate di ako nagpapahatid kay mang berto kasi nahihiya ako, palagi akong naglalakad papuntang school wla naman akong pera ehh, si besh lang parate ng lilibre sakin.

Ang pera ko iniipon ko para pag may projects kami, may pambili ako di ako nanghihingi ng pera kay nanay coring, yung nag kopkop sakin siya lang nagbibigay sakin ng pera.

Nakarating na ako sa school namin. At ang swerte ko dahil nagkasabay kami ni besh.

Actually ang ganda niya parin kahit nerd look siya.

"Besh , ganda mo ngayon!!".
Sabay kindat kindat at sipol sa kanya.

"Mambobola ka talaga besh, ang ganda ko kaya araw - araw ". Sabay tawa namin.

"Baliw"
"Baliw"

Sabay naming sabi.

"Hahaahahahahahahaha". Ako

"Hahahahahah". Siya

Mga baliw talaga ka noh sabay talaga kaming tumatawa. Nag lakad na kamipapuntang classroom.