MY AMO IS MASUNGIT

Chapter 8.

Author's Letter,
            Mga mahal kung reader's dahil nag sara na ang Boracay dahil sa tubo na may mga lamang maduming tubig galing sa?? (Saan ngaba) basta kung saan man yun nanggaling ai! Gagawa nalang tayo ng sarili nating BORACAY!. Kayo nalang mag adjust, gamitin niyo nalang malikhain niyong utak para ma tuloy parin tong Boracay na expedesiyon na to.
Pinahaba ko narin to para masaya.
Vote, leave a comment below about this chapter and share this story. Ngayon ko lang to ginagawa at antok ako its almost 12:18 am. Kaya di ko po to na edit.
Hope you'll like it.

***

Almost 3 hours na din ang byahe namin papunta dito sa boracay. Oo! Yes! Boracay! Boracay! Boracay na kami (kanta tone), kakababa palang namin ng eroplano ay, sinalubong na kami ng isang malaking 'Wow' sa aming mga mata,  may pa Welcome Banner pa talaga si mayordoma ah! Di ako inform. Habang buma-byahe na kami  ay as usual natutulog ang iba kagaya ni bess at yung dalawang ugok.

Mukang ako nalang ata at si manong driver yung gising.
10 lang kaming mga estudyante na nandito sa sasakyang ito dahil!, may kanya-kanya mga kotse ang mga yan samin sponsored ni Sir. Archer , at talking about  foods naman si alexander ang may pa party dyan lagi naman yang gutom kaya siya narin nag alok na siya daw sponser wala namang may angal ikaw ba naman na libre na AGAHAN, TANGHALIAN, AT HAPUNAN oo! Diba san ka pa di ka uuwing gutom at luhaan.
At talking about room, ay iba na talaga to 5star hotel tutuluyan namin, isang malaking celebration to para sakin kasi namin di pa ako nakaka pasok sa hotel. Ohh! Di ko na pro-problemahin pa hun kasi si bess kuna nag alok na share nalang daw kami ng room ayaw niya kasi ng walang kasama, mahirapa na baka kung may anong mangyari. Hehehe.
Oh! Diba bongga wala akong gastos!, iba talaga pag mayayaman ang nasa paligid mo.

***
Jean's P.O.V

Isang napakalakas na hilik ang pumukaw na natutulog kung diwa. Agad kung hinanap ang isang animal na guguwa ng ganung ingay, habang akoy tumitingin ay nakita ko ang dalawang hungyango na nagyayakapan at sarap na sarap sa kanilang tulog, para silang mga batang walang magulang yung tipong mga batang kendi na sapat, isang frutos lang masaya na agad. Diko mapigilang mapaluha, lam ko sa sarili kung di ko naranasan ang mga ganyang bagay nung kabataan, maaga akung iniwan ng sariling mga magulan kaya masakit parin sakin na nababalik sa isip ko yung mga bagay na hindi ko nagawa nung akoy bata pa.
Sheddddaa!!!. Hilik yung tapik bat na punta sa iyakan to. Mga ugok tagala. Bahala na nga yung humihilik, mamatay ka na sana chi! Makatulog na nga estorbo ehh!.

Author's Narration
Sa kabilang banda ay napaluha na rin sa kanyang nakita sa Lalisa ang kanyang bess na umiyak habang nakikita nito si Archer at Alexander na nagyayakapan. Nakita ni Lalisa sa mga mata ng kanyang kaibigan ang pagkasabik, at pagkalungkot nito. Pagkasik na maranasan ito at paglungkot sa kahit kailan ay di niya naranasan.

***

Archer's P.O.V

Sipa ng paa ang isa sa mga dahilan kung bakit ako nagising, agad kung napagtanto na wala na palang tao dito sa loob ng sasakyan. Bwesit! Naman talaga oh! Ma hirap bang gumising ng tulog at iniwan kami dito. At kung mang iiwan kayo pwedi bang babae nalang kesa naman tong ungas nato iwan niyo.

"Bwesit ka!" Sabay angat niya sa paa ng ungas na nasa tabi.
Baho paa mo pre ligo ka minsan tapos isabon mo yung perla oh kaya ibabad mo sa zonrox paa mo.

Andito narin naman ako gagawin ko kung anong gusto ko. (Insert Evil smile)
Agad siyang lumapit kay Alexander habang hawak ang isang matulis na gunting na galing pa sa drivers seat.

"Bro, pasensya na pero karibal talaga kita, ayoko naman na talagang tapusin at wakasan na ang natitirang buhay mo dito pero kailangan eh! Hayup ka. Wala na akong magagawa kong di ituloy tong plano na to sayo pero ipapa alala ko lang na, Iam more handsome, Cute, Nice, and having the sexiest appeal than other." mangiyak ngiyak na sabi ni archer kay Alexander na ngayon ay naka ngisi pang natutulog, agad namang itinaas ni archer ang matulis na gunting na kanyang hawak ngayon.

***

Lalisa P.O.V

Nandito na kaming 8 na magkakaklase na kumukuha ng susi dito sa isang 5star hotel, para sa akin bongga naman maganda nice ang decorations, painting, at ang pinaka bongga nila dito ay ang isang malaking chandelier na naka centro talaga sa kanilang dining area. Eh panu kapag breakfast time tapos kumakain lahat ng tao sa dining room tapos lumindol at nahulog ang chandelier tapos susunod ay mababagsakan ng malaking chandelier lahat ng tao sa loob tapos patay silang lahat. Nega! Ko naman, di naman siguro. Kasalukuyan kaming sumasakay ngayon ni bess jean ng elvator papuntang room namin florr 48 room 321. Pagkatapos naming mag impake ay agad ko naman siyang niyaya na lumabas mo na dito sa teres. Actually ang ganda talaga ng boong lugar lahat ng design, itong building at mismomg itong nasa harapan namin ngayon kita mula rito ang boong isla ng boracay.

"Bess ang ganda dito noh" sabi ko sa kanya.
"Oo nga bess eh! Sarap tumira dito kasam ng pamilya diba? Kaso nga lang wala tayo dito para sa ganyan nandito tayo sa PROJECT natin lam mo ba yun??" Napasigaw si bess dun ahh kala niya talaga sakin bingi?, nakakarinig din ako oi bess.

"Oo na panira ka talaga ng moment eh! Oo sya puntahan ko na yung ugok mong amo at yung baliw" sabi ko agad sa kanya sabay tulak papunta elavator.

"Ingat ka dun ah, wag kang pagabi kaba pag uwi mo dito dalawa na kayo isang bata at ikaw"  sabay tawa kung sabi ka kanya. Bago paman mag sara ang pinto ng elvator ay rinig kung sabi niya sakin na 'Baliw'.

***

Jean's P.O.V

Habang naglalakad ako dito sa ground floor ng hotel napapsin ko lang na may mga mata talagang tumitingin sakin mga mata ng mga babaeng sama maka tingin at mga lalaking kung maka tingin parang hinuhubaran na ako ahh. Juicecolored!!!!!! Naka undies lang para ako at mahabang tshirt, sh*t! Agad kung kinapa ang dulo ng tshirt sabay hila pababa nito. Nakakahiya ponagtitinginan ako ng mga lalaki.

Pinilisan ko ang lakad ko para madali akong maka abot sa labasan ng hotel, pero sa di inaasahang panghahari makikita ko na naman ang bago kung OPPA yahhh!! Korean to ahh, papalapit sakin! Ano! Sakin?? Hala siya. Pati koreano nabibighani narin saking katulong lang.

"Miss?, use this" medyo slang niyang sabi pero okay na, okay na siyang maging akin.

"Gusto kita OPPA!" juicecolored ano bang pinasasabi ko.

"WHAT!??" Tanong ba yun? , o na intindihan niya?. Bahala na nga agad kung kinuha ang mahabang coat niyang dala para sakin sabay suot nito, bagay naman KAMI, este bagay sakin yong coat noh ba kayo ohh.

"By the way Im Kang Wo Young"  pagpapakilala niya. Alam kuna sunod nito meeting with parents na. OPPA SARANGHAE!!!!!.

***

Hi guys, its me again senya na kung natagalan sira lang hung phone ko. Hope you all like it.

Vote , and leave a comment about this chapter.

Thankyou.