Mijn onuitstaanbare ouders <VOLTOOID>

Hoofdstuk 7

Vrolijk spring ik mijn bed uit. Ik kan lekker rustig aan doen, want ik ben toch geschorst.Toch besluit ik om me aan te gaan kleden,want ik ga straks naar Sofie.   'Fliihipp! Ga eens uit de badkamer!' Ik ben vastbesloten om mijn goede humeur niet te laten verpesten door die kleine etter. 'Pfff, jij hoeft niet eens naar school! Waarom moet jij dan in de badkamer? Ga je naar je vriendje of zo?' Ik zucht diep, waarom moet Flip altijd zo irritant doen 's ochtends?' 'MAM!Flip wil niet uit de badkamer!!!' 'Jeetje Mila, waarom moet je altijd zo schreeuwen?We hebben nog buren hoor! Laat Flip nou gewoon even in de badkamer, jij hoeft toch nog niet naar school.' Mijn moeder komt de trap af gestrompeld met Nola in haar armen. 'Maar hij is irritant!' Ik probeerde nog zo om mijn humeur niet te laten verpesten. Weer een voornemen dat niet gelukt is. 'Nou Mila, Ik hoor jou anders zo schreeuwen en tieren in de ochtend. Flip stond zich gewoon heel rustig aan te kleden. '

***********************************************************************

ERGERNIS 7

Dat broertjes en zusjes altijd gelijk krijgen!

***********************************************************************

Ik ga maar weer terug naar mijn kamer, en laat me op bed vallen. Ik kijk op mijn mobiel, en zie allemaal appjes van Sofie.

SOOF  Hey, sorry Mila..Ik kan niet afspreken vanmiddag. Ik heb via Instagram en jongen ontmoet en we gaan vanmiddag afspreken!

Mila Huh? maar je hebt hem nog nooit eerder gezien?

SOOF Nee, niet in real, maar we hebben vet leuke gesprekken!

Mila Is dat wel zo een goed idee? Ik bedoel, je kent die jongen helemaal niet? Moet ik met je mee?

SOOF Pff... Je lijkt mijn moeder wel! Nee tuurlijk niet. Ik vertrouw hem!

Mila Hoe heet hij dan?

SOOF  Hij heet Sebas, hij woont hier in de buurt, en hij is fking leuk! Vertrouw je me niet of zo?

Mila Nee, jou wel... Maar die Sebas gwn niet zo erg. Kun je niet beter eerst skypen?

SOOF Nou doeii Mila, als je zo gaat doen heb ik geen zin om met je te praten.Je bent mijn moeder niet , en Sebas is hartstikke oké hoor...

Ik vertrouw die Sebas niet. Nou ja, ze moet het zelf maar weten. Als Flip dan eindelijk uit de douche is kleed ik me aan. Ik drentel langzaam naar beneden en smeer een broodje. Dan gaat de bel. Huh? Het is nog maar 11 uur? Wie kan dat zijn? Ik trek de deur open en zie nog net twee jongetjes weg rennen. Pfff... kinderachtig hoor. Als ik mijn broodje op heb zet ik mijn bord in de vaatwasser en ga voor de tv zitten. Yes, tijd voor een 13 reasons why marathon.  Dan gaat weer de bel, pfff... Ik sta op en ja hoor; Als ik de deur open doe zie ik weer twee jongens wegrennen. Ik ga weer rustig zitten en na 5 minuten gaat de bel wéér. Nu ben ik er klaar mee! Ik loop langzaam naar de deur, gelukkig, ze kunnen me niet zien want het rolgordijn is omlaag. Dan trek ik met een snelle beweging de deur open. 'AHA! Dat had je niet verwacht hé? HOU GVD EENS OP MET BELLETJE LELLEN!!!' Dan heb ik pas door dat het Tim is..... 'Hoi, stoor ik?' Ik zie aan zijn gezicht dat hij moeite heeft om zijn lach in te houden. 'Ik vroeg me af of je zin had om naar Starbucks te gaan voor een muffin?' 'Eh, ja lijkt me leuk!' zeg ik lachend. 'Ik pak even mijn  tas van boven!' Ik storm mijn kamer in en gris snel een tasje van de haak. Dan hoor ik mijn moeder thuis komen. Shit, dat is niet de bedoeling! Ik wil haar nog tegen houden, maar als ik beneden kom ben ik al te laat. 'Hoi, ik ben Annelies. De moeder van Mila. En jij bent?' 'Eh, ik ben Tim. Mila's vriendje.Ik kom haar ophalen.' 'Hoi mam! ' zeg ik overdreven vrolijk. 'Ik ga even naar de stad met Tim, is dat goed?'  'Uhm, ja hoor, Is goed.' mompelt mijn moeder overdonderd.

Even later zit ik bij Tim achterop zijn  fiets. Als we aankomen bij de Starbucks zet Tim zijn fiets weg. 'Schatje, Ik trakteer dit keer.' zegt hij, en hij geeft me een kus. Dan loopt hij naar de bar om te bestellen. 'Mevrouw? Een bosbessen muffin en een chocolade muffin alstublieft. En twee frappuchino.'  Wauw, wat kent hij me al goed, wat lief! Ik ben een echte chocoholic; ik kan echt niet zonder chocolade.  Ik kijk naar buiten; daar staat Sofie! Ze staat waarschijnlijk te wachten op die Sebas. Ik hou haar van een afstandje in de gaten. Ik zie een oude man op haar aflopen, hij spreekt haar aan. Sofie deinst achteruit, en ze duwt hem weg. 'Tim, kom eens.' Ik wenk tim. 'Is er wat?' vraagt hij bezorgd. 'Sofie appte me vanochtend dat ze me een jongen ging afspreken die ze nog nooit heeft gezien. En die oude man spreekt haar aan, moeten we niets doen?' Ik draai me om en kijk weer naar Sofie; De oude man raakt haar aan! Sofie begint te gillen, maar hij houd zijn hand voor haar mond. Ik spring op, Ik kan niet langer niets doen. Tim loopt achter me aan. 'LAAT ME LOS! ENGERD! JIJ BENT SEBAS HELEMAAL NIET!IEEEEHHHH!' Sofie heeft zich los weten te wurmen. Ik stap op ze af. 'Hé! Heb je haar niet gehoord of zo? Blijf van haar af!' 'Wat dacht jij te kunnen doen? Ik zou maar heel snel weg gaan dame, anders...' 'Anders wat?' Ik ga voor Sofie staan. Ik kijk haar aan. Haar ogen zeggen "Dankje". Als ik me weer omdraai voel ik een klap in mijn gezicht. Dan vallen mijn ogen dicht en word alles zwart.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Heeeeyy guys! Wat is er gebeurd denken jullie? Laat het weten in de reacties! school is weer begonnen, dus ik kan niet meer zo veel hoofdstukken plaatsen... :(   Ik doe wel mijn best, maar ik heb het gewoon erg druk.

Volg me alsjeblieft, dat zou ik erg  leuk vinden! Lees ook mijn andere verhalen!

lots of love xxxxx