Hoofdstuk 8

6 0 0
                                    

Ik open mijn ogen. 'Mila, gaat het?' Sofie staat naast me, en ik sta langzaam op. 'Hoelang was ik weg?' mompel ik. 'Voor 3 minuten ofzo...'Maar Sofie krijgt de kans niet om uit te praten; 'Tss, die klap had je gewoon helemaal verdient hoor!' Als ik om me heen kijk zie ik Evelien staan, met Scarlet en Kara naast zich. Scarlet en Kara zijn ontzettende meelopers, en de beste vriendinnen van Evelien. 'Ja inderdaad Scarlet, Mila had die klap gewoon verdient.' Pff, Kara moet zo nodig ook weer iets zeggen. Sofie trekt me omhoog. Pas als ik opsta voel ik dat ik heel duizelig ben en een bloedneus heb. 'Waarom deed je dat ? Doe eens normaal bitch!' roep ik. 'Omdat je mijn vriendje afpakt! Tim en ik hebben gezoend? Had je dat niet gezien?' Evelien kijkt me aan met een afschuwelijke zelfingenomen grijns. Grrr... Ik kan wel kotsen. 'Ja dus wie is hier nou de bitch?' Scarlet zet een stap naar voren. 'Tss, kan je het weer niet alleen af?' sis ik. 'Ach meid, jij moet echt eens volwassen worden. dacht je nou echt dat Tim jou leuk zou vinden? Keep on dreaming... We hebben al heel vaak gezoend, en met die kop van jou gaat het echt niets worden meisje. Tim is mijn vriendje. Dat zegt hij zelf ook. Hij ziet mij vaker dan jou, hij is me gisteren zelfs nog komen opzoeken. ' Ik kijk naar Tim. 'Tim?' De tranen springen in mijn ogen. Dit kan hij niet doen! 'Ik kon er niets aan doen.' mompelt hij zachtjes. 'Tim, wie kies je? Die slet of mij?' 'Ehm....Ik weet het niet...' 'TIM, WIE KIES JE?!' schreeuw ik boos. Hij geeft geen antwoord. Dan trekt Evelien hem in een zoen. 'IK WIL JE NEVER NOOIT MEER ZIEN!'schreeuw ik. Ik ren huilend weg. 'Klootzak!' hoor ik Sofie schreeuwen.  'Kom, hij is je niet waard.' Sofie doet een poging om me te troosten. 'Weet ik, ik ben zo weer over hem heen.' 'Mila, ik moet nog even naar de Hema, een cadeau kopen? Ga je mee, als afleiding?' Ik schud nee. Ik geef Sofie nog een laatste knuffel en loop dan rechtdoor. 'MILA! Wacht even!' Het is Tim. Tsss, hoe durft hij. Hij komt op me af gestormd. 'Het spijt me zo, ik wilde' 'Je wilde gewoon met haar zijn. Doei Tim.' Ik loop door. Dan zie ik een jongen staan die ik ken van school. 'Hey Dennis!' Hij kijkt me verrast aan. 'O hey Mila. Is er iets?' 'Nou, Het lijkt me heel erg leuk om een keer af te spreken. We hebben nooit echt gepraat en zo, en het lijkt me heel erg leuk om je beter te leren kennen. Mag ik je nummer?' 'Natuurlijk, aan zo'n mooie dame als jij wil ik mijn nummer wel geven hoor.' Hij geeft me een knipoog. Ik zwaai verleidelijk met mijn haar en geef hem een knipoog terug. Dan zie ik uit mijn ooghoek Tim aan komen. Zonder er verder bij na te denken buig ik naar voren, en geef ik Dennis een zoen.

Mijn  onuitstaanbare ouders <VOLTOOID>Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu