The Billionaire's Slave

TBS~Who Am I

Heyooooww!!! Apter so meni yirs! Nakapag UD din! Hahaha. Uyy! Mga readers! Support naman dyan!. Hahaha. Lovelots.

Warning: (A lot of typo errors)

~~
Sophia's POV

Its been five years after that accident happened. Two weeks after the day I turned 18. Me and my family planned that after I turned 18 we'll go on a vacation for 1 month in Maldives. We used our private airplane for that vacation.

Suarez. One of the most famous family in corporate world all over the world. My family and I succedeed in everything. Me and my ate Sophie Heaven Suarez are the one who were once called the Queen's Princesses. My Mom, Veronika Montenegro Suarez and my dad, James Suarez.

The King and Queen of business world in the Philippines. MONTEMAYOR CORP. The sister company of ours. Mr. Mario Montemayor's company. He's my dad's bestfriend. They were so closed to each other. But something happened. Sylvestra Inc. They ruined my dad and tito Mario's freindship. Sylvestra Inc. is one of the investor in our company.

They made my dad believe that tito Mario is a thief. That he stole eight million dollars in my fathers company. Tinakwil ni dad si tito Mario bilang matalik nyang kaibigan. Tinanggal nya rin ito sa pagiging isa sa mga kasosyo nito sa kumpanya. Walang nagawa si tito Mario kung hindi ang sumunod kay dad. Ang akala ni dad nung una ay magiging maayos na ang lahat dahil wala na ang MAGNANAKAW na kaibigan ni dad.

Ngunit nagkamali sya. Nalaman ni dad na pakana lahat ng Sylvestra Inc na nangyari noon at wala talagang kinalaman si tito sa pagnanakaw na naganap. Bago pa man makagawa ng kilos si dad ay nagawa ng pabagsakin ng Sylvestra ang kumpanya namin. Laking pagsisisi ni dad ng malaman nyang nagbintang sya sa taong walang kinalaman.

Humingi ng patawad si dad kay tito Mario at agad naman nya itong tinanggap. Alam kasi ni tito Mario na naloko lang si dad at napaniwala sa mali. Muling ibinalik ang bumagsak na kumpanya ngunit hirap si dad at tito Mario dahil sirang sira na ang reputasyon ng aming kumpanya. Ang SUAREZ GROUP OF COMPANIES. Ilang taon na rin simula nga mangyari iyon. Ngunit sadyang mahirap ng ibalik ang nakaraan. Naisip ni dad na mas maganda muna kung siguro ay magpapahinga muna sila at hayaan muna ang panahon na palipasin ito.

Ang dating mala-mansyon na bahay ay naging maliit na apartment house sa squater's area. Ang dating magagarang damit ay binenta at napalitan ng basahan. ang iba iba pa naming ari-arian ay ibenenta para lang may pangkain kami at pangtustos sa buhay. Ayaw ni dad na magpatulong kay tito Mario dahil ito raw ang kapalit ng mga nagawa nyang mali. Lumipat kami sa Davao, ang probinsya ni mama.

Dun na lang daw kami dahil mas lalo raw kaming mahihirapan dito sa maynila. Nagpumilit ako na magpaiwan muna dito para humanapng trabaho. Sinabi ko kay ate na sya muna ang bahala kay dad at mom. Mas maganda na siguro kung ako na lang ang maghirap kesa naman kaming lahat diba?

"Mom, I can hanle myself. Im a big girl na. You dont have to worry 'bout me" sabi ko kay mom bago sila sumakay sa bus papuntang probinsya.

"Ok, ok. Just take care of yourself ahh. We better get going. If anything happens just call us ok. Mamimiss kita baby" mahabang litanya nya bago ako halikan sa pisnge. Tumingin ako kay dad na malungkot rin ang mukha dahil sa pagalis nila ng di ako kasama.

"My baby, please take care of yourself. Dont do anything that can make your life miserable. Andito lang kami lagi. I promise you kapag pwede na ay ibabalik namin ng mom mo ang iyong titolo. I love you" Isa pa tong si dad. They're making it hard for me to say goodbye.