Multi:Cem
Mira~
Ağlaya ağlaya koridordan iniyordum. Hem böyle biseyin nasıl olabileceğini düşünüyor hemde hala ınanamıyordum.
'Şunu fark ettim ki hayat biz tamda herşey ne güzel gidiyor dediğimiz anda,aksini suratımıza bir tokat gibi çarparmış.Benim dedem benim için bir dededen fazlasıydı. Bazen en yakın arkadaşım olurdu,bazen babam olurdu,bazen şefkati bazense kızgınlığını gördüğüm olurdu. Birçok şeyi ondan öğrendim;onun nasihet ve hayat birikimleriyle yoguruldum. Kelimelerle anlatilmayacak bir bağ vardı aramızda. Bu günün geleceğini hep biliyordum oysaki ama tahmin ettiğimden,rüyalarda gördüğüm ve hissettigimden daha acıymış onu kaybetmek.'
Ağlamam gittikçe siddetleniyordu nefes alış verislerimi kontrol etmekte daha güç bir hal almıştı...
O an herşey durdu dünya kapkara bir hal aldı..
Emre~
Nisa,Mira'nın ağlarak ve ne olduğunu kimseye söylemeden sınıftan çıktığını söylemişti. Belki de Mira'yı bu bininci kez arayışımdı ve inatla açmıyordu.Deli kız ne olmuştu da insanları umursamadan göz yaşlarını tutamayacak kadar yıkılmıştı?
'Okulun önünde sırılsıklam olmus ve bir noktaya oylece odaklanmis, öldürücü bakışlar atıyordu o gün. Bu kız okulda yeniydi o zamanlar. Dayanamayıp yanına gittim hiç konuşmuş olmamamiza rağmen.
- Meraba ben emre.
+ ....
-Aslında senin de adını ogrensem fena olmaz.
+ ....
-Bak
+ Seni tanımıyorum ve tanımak da istemiyorum!
Arkasından bakakalmıştım ama içimden bi ses pesinden gitmem gerektigini söylemişti. Bir süre sinirle yürüdükten sonra bir apartmanın kuytu köşesine geçti ve hiç beklemediğim bir şekilde ağlamaya başladı o an dayanamadım ve yanına gittim.
-Biliyorum demin benimle tanismak istemediğini belirtmistin. Tanışmaya biliriz tabi ama seni veya herhangi birini bu halde bırakamam o yüzden yanında kalmama izin ver sadece?
+...
Ogunde hiç bisey anlatmamıştı ve ben geldikten sonra o hıçkırıklarla ağlayan kızın gözünden bir damla bile düşmemişti.. Ogun onunla orda kafadan 2saat kalmıştık ve ikimizde sırılsıklam olmuştuk evine girene kadar yanından ayrılmamıştım ve biz tek kelime bile etmemiştik..'
Son bir umut tekrar aradım Mira'yı ve kulagima tanıdık gelmeyen bir ses açtı telefonu:
+Alo Meraba evladım bu telefonun sahibi hanım kızım asfalta düşüp bayıldı az kalsin eziliyordu. Ambulans hastaneye götürüyor onu şimdi.
-Hangi hastane?
+devlet hastanesi evladım.
Tıtttıtttııt.
__________________
Mira~
Gözlerimi açtığım da başım fena halde ağrıyordu. Kendimi çökmüş gibi hissediyordum:parmağımı bile kıpırdatacak dermanım yoktu. Nerde olduğumu anlamak için etrafa göz gezdirmeye başladığımda onu gördüm. Emre'yi..
Yine yanımda o vardı. Iyi ki hayatıma girmişti. Sahip olmadığım abimdi o benim. Usulca ona baktığım da uyandığımı fark etti ve ellerimdeki elini saçlarıma götürdü. Endişeli bir o kadar da şefkatli şekilde :
-Iyi misin güzelim çok merak ettim seni dedi. Ve devam etti.
-Ne oldu da bu hale geldi?
O anlığına unuttuğum gerçek bir şimşek gibi çaktı hafızamda DEDEM ÖLMÜŞTÜ. bağırıp ağlamak istiyordum ama sadece gozlerimden yaşlar akiyordu.
+Benim eve giymem gerek emre. Dedem deeddeemmi kaybettik. Kaç saattir burdayım? Evdekler merak etmiştir beni hemen burdan götür.
O da o an dediklerimin şokuyla kalakaldi ama sakinligini koruyarak:
-Tamam canım benim bak simdi sakin olalım önce ben şimdi nur teyzeyi arar ona durumu anlatırım sonra snei burdan çıkarırız size gideriz üstüne daha rahat biseyler giyersin ve dedenlere geçeriz.
O kadar yorgundum ki sadece tamam diyebildim.
.....
Üstüme siyah kenarları beyaz adidas esofmanimla lacivert beyaz polarimi giymiştim. Akan makyajımı da sildikden sonra saçlarımı alttan bileğimdeki siyah tokatla topladım. Beyaz adidas hirkamj giydim ve buyuk siyah spor cantami elime alarak apartmanin önünde bekleyen emrenin arabasına bindim. O sesini çıkartmadan arabayi sürüyor ben ise başımı arabanın camına yaslamış kafamdaki anılarla bir dünyaya dalmıştım bile. Yarım saatlik bir yolcuğun ardından beni evin alt tarafın da bıraktı. Her ne olursa olsun burası küçük bi yerdi ve dedemin cenazesinde insanların boş laflarını kaldıracak kadar gücüm yoktu. Boş adımlarla eve doğru yürüdüm. Evin kapısından içeri adımımı attığımda sürekli buna nasıl dayanacağımı düşünüyordum. Biliyordum artik hiçbirşey eskisi gibi olmicakti.
__________
Merhaba canlarım bu benim ilk deneyimim. Umarım begenmissinizdir. Hata gördüğünüz yeri uyarırsanız cok sevinirim. Vote ve yorumları unutmayın. 😘😘😘
