The Ultimate Princess fell INLOVE with the Poor Prince (ON-GOING)

CHAPTER 1: The 3F

~ Zeph's POV ~

Hi.. I'm Zephaniah Eli Bernardo, 18 years old, studied at Golden East University, a freshmen. Business Administration major in Marketing Management. I'm a scholar at this university because my parents can't afford the tuition fee. And yes! Hikahos kami sa buhay kaya buti na lang kahit papaano ay mayroon akong talino kaya nagamit ko para makapag college.

I have only one sibling, she's Stephanie Eliah Bernardo, she is 15 years old, smart, georgeous, funny, maingay, makulit, at kung anu-ano pa. And my parents are Elisa and Stephen Bernardo, so alam niyo na kung saan namin nakuha ang mga names namin.

My parents told me about their story, may kaya pala sila mama pero sila papa ay mahirap lang. Kaya ayun dahil hindi tanggap ng parents ni mama si papa ay pilit silang pinaghihiwalay pero siyempre dahil sobra silang nagmamahalan ni papa ay nagtanan sila at nabuhay ng malayo sa parents ni mama. Sa side naman ni papa ay ok lang dahil ganoon daw talaga ang pag ibig.

Kumukuha nalang kami ng pang araw-araw namin sa maliit na sari-sari store namin dahil kahit pareho silang may pinag aralan ay hindi nila magawang makakuha ng trabaho dahil pina ban sila ng parents ni mama.. Actually pareho naman silang nakatapos ng pag aaral sa kolehiyo kaya labg dahil nga sa kalupitan ng parents ni mama na mga grandparents ko ay nawalan na sila ng pag-asa. Kaya ipinangako ko sa sarili ko na magtatapos ako ng pag aaral para maiahon sila sa kahirapan. Magsisikap ako para kila mama, papa at Eliah dahil ako lang ang maaasahan nila sa ngayon.

Pero minsan naiisip ko na sana balang araw matanggap din ng mga lolo at lola ko ang relasyon ng parents ko.

Kasi eh ano naman kung mahirap o mayaman ka eh parepareho lang naman tayong tao. Naiisip ko tuloy na ang hirap umibig sa isang mayaman, parang 'you and me against the world' .. Kaya sana wala na lang mayaman o mahirap, yung fair lang ang lahat ng tao para walang nasasaktan at walang nahihirapan.

Sana lang hindi mangyari sa akin ang nangyari sa love story nh parents ko. Hayysss..

"Zeph, bumaba ka na at aalis na tayo!" narinig kong sigaw ni mama mula sa baba, "pakisabay na si Eliah ha!" dagdag niya pa.

Sunday kasi ngayon and every sunday umaalis kami para mag church and family bonding na rin. Tinungo ko na ang kwarto ng kapatid ko na sa tapat lang ng kwarto ko. Binuksan ko ang pinto ng hindi kumakatok.

Naabutan ko siyang nagsusuklay ng buhok habang nakaupo sa edge ng kama niya, "Eliah bilisan mo aalia na daw tayo." bungad ko sa kanya.

"Kuya your so kaka talaga, di ka man lang kumatok." she said in a maarte tone. Yeah maarte din ang kapatid kong yan, sabi ni mama nagmana daw sa kapatid niya.

"whatever! come on hurry up sumunod ka na sa baba ha." I said to her.

"Ok. just tell them susunod na ako." -Eliah. Hay. lumabas na ako ng kwarto niya. Hindi ko rin naman kasi siya mapipilit na bumaba agad hanggat dinpa siya tapos.

"Oh Zeph, nasaan na ang kapatid mo." tanong sa akin ni papa.

"Hay naku pa, di pa tapos mag ayos." I answered.

"Talaga naman itong si Eliah napakabagal talaga.." she paused then nilapag yung purse niya sa may table, "ako na nga ang susundo sa kanya sa itaas." then umakyat na si mama para puntahan ang kapatid ko.

"Hay.. girl stuffs nga naman." sabi ni papa at natawa na lang. Ang weird talaga ng parents ko at idamay pa ang kapatid ko pero kahit ganyan sila mahal ko naman sila. They give us enough knowledge to learn how to respect and to be responsible. Si Eliah kahit maarte siya alam niya rin naman ang mga salitang yun.