Carrying The Billionaire's Baby

Chapter Fifty Four

This is from the present. A very as in super short update. Wag muna basahin mabibitin ka lang hahaha.

Chapter Fifty Four

He once fell in love

[A/N: Hello guyseu :) At dahil matatapos na tayo sa past... Sa present muna tayo. I copied the last conversation nila Amanda at Lucian dahil baka nakalimutan niyo na sa sobrang tagal hehe konektado kasi ang update na iyon dito :) Nagpapasalamat ako sa walang sawang nagbabasa ng author's note ko este update pala hahaha charot. Sa mga votes and comments kamsahamnida, thank you, xie xie :) Anyways... Natutuwa ako sa mga nagbibigay ng sariling ideya kung sino si Lucila haha :) Salamat :) So ayun... Tignan natin kung mababago ng update na ito ang pananaw niyo kung sino si Lucila hehe :) Salamat :) Enjoy :)]

***

"Nagmahal ka na ba, Lucian?" mahinang tanong ko. Naramdaman kong natigilan siya sa tinanong ko. Hindi ako umaasang sasagutin niya iyon.

I was just wondering... Did he already fall in love even he loves to play of girls feelings? I was just wondering if he already love...

Humigpit ang pagkakayakap niya sa baywang ko. Sana hindi ko na lang pala tinanong kasi hindi handa ang puso ko sa isasagot niya at malalaman ko...

Wag mo na lang sagutin, Lucian... It will save my heart...

Pero hindi niya dininig ang piping panalangin ko dahil sumagot siya na dumurog sa baliw kong puso...

"I already loved, Amanda..." mahinang sabi niya.

Nagulat ako sa sinagot niya. Napatingin ako sa kanya. Nakaramdam ako ng kirot saking puso.

Those four words makes my heart ache... Sa apat na salitang iyon namatay ang mga nagwawala kong alaga sa tiyan...

"Talaga?" di makapaniwalang tanong ko. Nagpapasalamat ako na di nabasag ang boses ko o di nakalabas ang pait mula roon...

Because somehow... Umasa ako... Umasa ko na di pa siya nagmamahal...

I don't know na dahil ba alam kong playboy siya noon at di nagmamahal o dahil nagmahal na siya?

Damn...

Heart sorry... I shouldn't asked that... Hindi ko rin alam na masasaktan ka dahil doon...

Sana hinayaan ko na lang na manatili iyong sekreto ni Lucian para... Para...

Shit! Am I really...

Napailing ako. I can't take or accept that! No!

Kitang-kita ko ang lungkot at sakit sa mga mata ni Lucian. Nasaktan ako dahil sa mga emosyong iyon. "I may be the notorious playboy, Amanda... But I know how to love..." mahinang sabi niya. Pumikit siya at humigpit ang yakap sakin.

Halos marinig ko ang pagkabasag ng puso ko.

"I know you can, Lucian." sabi ko. Bakit ba ko nasasaktan? "You are a good man and I know it's not hard for you to love and love you back..." masuyong sabi ko. It's true! At alam ko maraming babae ang nagmamahal sa kanya at umaasang matutumbasan iyon ni Lucian.

"Nasan na siya ngayon? She must be really lucky..." pilit kong pinasigla ang boses nang sabihin iyon kahit sobra akong nasasaktan... Bakit ko ba nararamdaman ito?