My Own Fantasy (On-going)

Chapter 4 (4th Fantasy)

Dumaan ang mga araw... hanggang sa naging linggo... at umabot ng dalawang buwan.

Matapos ang kaganapan noon sa library ay di na muli kami nagkausap ni Matthew. I'm expecting na kahit papano baka pwede na kaming maging close. Or I am just assuming? Lagi ko siyang nakikita na dumadaan sa labas ng room at kung minsan ay nakakasulubong sa quadrangle pero parang hangin lang ako pag dumadaan siya.

I'm so sad tuloy. Feeling ko galit siya sakin dahil dun sa nangyari sa library. Sabi pa nga ni Amara hindi daw mapakali si Matthew nung dinala ko sa clinic nung first day of class. He's concerned that time. Pero bakit ganito ang treatment niya? Kahit simpleng 'Hi' or 'Hello' lang okay na sakin. Hindi rin niya ko tinanong kung ayos na ba yung pakiramdam ko matapos yung nangyari. Hayyy. Pero sino nga naman ba ko? Right? It's not his responsibility na kausapin ako. Ako lang naman 'tong umaasa.

Baka naman busy siya sa mga school events? Lalo na ngayon at malapit nang ipost ang class ranking for First Quarter. Tama! Don't lose hope Viena!  Papansinin ka rin niya. Tiwala lang.

"Hoy Bes! Bilisan mong magjogging at malayo pa ang bahay namin"

Amara said that makes me back on my senses. Spacing out again. Lately lagi na lang akong ganto.

"Oo na! Hintayin mo ko Bes!" I said shouting. Masyado na kasi siyang malayo. Palibhasa energetic siya dahil sa crush niya. E ako? Sawi ang puso. Chos.

Nag-jogging kami mula samin hanggang sa kanila. That's our bonding. Nag sleepover siya samin kagabi tapos ngayon balak namin magliwaliw sa bahay nila. We need to enjoy this weekends lalo na at katatapos lang ng exams namin. Monday na ipopost ang rankings and I'm praying na sana I'm still on top.

"Wooo! Kapagod" we both said in chorus. Nagkatinginan kami sabay tawa. Nahiga kami sa park na maraming damo. Medyo malapit na 'to sa kanila pero favorite namin ang place na 'to kaya lagi kaming humihiga lalo na kapag pagod galing sa jogging. Tumahimik kami at pinagmasdan ang langit. Pasikat pa lang ang araw. Napaka relaxing lalo na at ang sariwa at ang lamig ng hangin.

"Bes sa tingin mo bakit di ako pinapansin ni Matthew my loves?" pagbasag ko sa katahimikan. Nanatili pa rin kaming nakatingin sa langit.

"Baka narealize niya na ang panget mo pala! Hahaha" she said laughing.

Napaupo ako at humarap sa kanya. Kainis naman e. Can she be serious naman kahit ngayon lang? I really need an answer.

"Bes please be serious. Di ko--" I said pouting. Pero pinutol niya na agad ako at umupo paharap sakin.

"You want me to be serious? Alam mo ba kung pang ilang beses mo nang tinanong sakin yan? Mula nung nasasalubong natin siya sa quadrangle, nakikitang dumadaan sa labas ng room, at nakikitang kumakain sa Cafeteria. Lagi mo kong tinatanong ng 'Bes sa tingin mo bakit ako di pinapansin ni Matthew?' lahat na yata ng sagot nasabi ko na sayo. Gosh Bes! Two Months! Two months mo na kong ginagambala na tanong na yan. Now you're saying na maging seryoso ko? My gosh Bes. " mahabang paliwanag niya. Di ko nga alam kung matatawa ko kasi mukang problemadong problemado siya sa buhay niya. Kawawa naman ang Bes ko. Hahaha.

"Sorry naman Bes. Di ko na kasi talaga alam ang gagawin." I said while wearing my puppy eyes. I know she can help me. Magaling sa advise 'tong babaeng ito.

"Do the fist move." seryosong sabi niya. Wait? First move?

"Panong first move Bes?" nagtatakang tanong ko.

"Alam mo ikaw. Matalino ka pero tanga!" she said.

"Grabe ka na Bes ha! Laitin daw ba ko." I said.

"Totoo naman e. Ang talino mo sa school pero sa pag ibig nganga ka!" she said. Atleast matalino. Palibhasa kasi puro siya pagibig. Pero di ko sasabihin mahirap na baka di ako tulungan neto. Matalino din naman siya.

"K. Fine. Tuloy mo na yung sinasabi mong dapat kong gawin." I said. Sana lang maayos ang advise niya.

"What I mean is... ikaw ang gagawa ng paraan para magkausap kayo ulit at para pansinin ka niya." she said smiling wide. Kaya ko ba yun? Naniniwala kasi ako sa dalagang Filipina. Parang magmumukhang desperada naman ata ako non.

"Ayoko. Parang sobrang desperada ko naman nun Bes!" I said disagree. Lalaki dapat ang mag first move. Tama!

"It's up to you Bes! Pero okay lang ba sayo na forever ka na niyang di pansinin?" she said. Arggghh! Syempre gusto kong pansinin ako ni Matthew my loves. Hello? Crush na crush ko yun. Kaya sige! I will try just this one.

"Walang mangyayari kung di ko sususbukan kaya I will try Bes!" I said to her more like convincing myself though. Pero pano nga ba? Hirap na hirap nga kong kumilos pag nasa harap ko siya.

"Ayan ang Bes ko! Halika na samin at nagugutom na ko." she said holding her tummy. Takaw talaga! Pareho lang kami actually.

"Basta always remember... " she said looking at me. That's my Bes.

"FIGHTING!" we both said in chorus.

I need him to notice me... again.

***

"Grabe po tita! Busog na busog ako. Salamat po sa food" I said when I already finished my food. We're having breakfast now with Bes, Kuya Aren, Tito Matt and Tita Van. Kapangalan ni Tito Matt si Matthew, actually. Hehehe. Tito is so handsome kaya okay lang. ^_^

"Mabuti naman at nabusog ka. O siya, umakyat na kayo ni Amra sa taas at tatawagin ko na lang kayo pag nakahanda na yung mga gagamitin natin mamaya."  Tita said. Yehey! Magpapaturo kasi kami ni Bes na magbake kay tita. Magaling siya magluto mapa-dish or pastry man. Kaya nga lagi akong nanggugulo dito dahil sa sarap ng luto ni tita.

"Thank you po talaga Tita!" I said smiling widely. Nagtawanan lang sila dahil sa inasal ko. Kadalasan kasi akong nandito whenever mom is working.

"Wag mo susunugin yung kusina namin ha." singit ni Kuya Aren. Arrggh. I forgot to tell you guys, kadalasan siya rin ang dahilan kung bakit ayaw kong pumupunta dito. He's always teasing me and worst naiinis ako.

"Ha Ha Ha!" I laugh sarcasticly. Ayoko na lang patulan lalo na at nasa harap kami ng pagkain.

"Aren stop teasing Viena. Baka di na yan bumalik dito." Tito Matt said smiling. Tito and Tita were good to me. San kaya nagmana ang lalaking 'to?

"Edi mas maganda para wala ng panget dito." he said. Yung ngiti niya ang sarap tapyasin. Halatang nangaasar.

"You're not going to stop, aren't you?" I said. I might lose my patience here. Not infront of your parents please. Nagaaway naman kami pero di sa harap nila Tita. Lalo na at pikunin akong tao.

"Hindi and beside I really like when you're teased." he's really enjoying this. But I will not satisfied him. Di kita papansinin.

"..." -me

"So, you're ignoring me. Huh?" at mukhang wala talaga siyang balak tigilan ako.

"..." -me again

"Kuya stop pestering Viena. Halika na umakyat na tayo Bes" singit ni Amara. While Tito and Tita are laughing. Seriously? Natutuwa pa sila sa jerk nilang anak? Haist.

Tumayo narin ako. "Di pa tayo tapos Heaven!" nangiinis na sabi ni Kuya Aren. Arrggh.

"I don't care. Bleh" hinila na rin naman ako ni Bes. I heard Kuya Aren still mumbling things that teased me.Narinig ko ding nagtatawanan sila Tita at Tito dahil para daw kaming bata. Childish kasi masyado ang anak nila.

I really hate that jerk ever since.

Arggghh. Arggghh talaga -_____-

*****

Enjoy reading po ^__^

realVannezaMae