-

Derler ki;insan en sevdiğine yabancı
Tıpkı sizin gibi; tıpkı benim gibi
Biz olmayışımız gibi...
Şimdi bir "ah" alma vakti;canı yanınca insanın
Yüksek desibelde;bağır çağır acılar
Bilmeyene adres sorulur mu?
Yolu bilmeyenle yola çıkılır mı?
Düş kırıklığı son nefesim olabilir mi?
Belki ben zarif bir yağmurum;
Şimşek çaktımı ışıyan
Gök gürledimi çoğalan
Kim demiş kadınlar küfretmez diye
Önsözün değil sonsözün olurum.
Şimdi sen hiç olmamışcasına;
hiç yokmuşcasına
Sevdasına daldığım;uykusundan uyandığım
Cümlem,noktam,karanfilim
"Hangi kalemi alsam elime seni yazabilme kabiliyetini vermiş Rabbim.
Ondan mıdır bu öksüz; bu yetim;bu garip halim?"