Between them.

Chapter 6: Daily DC

Si Daily Dc ay isang mabait na tao, maagalaga, mapagmahal, maintindi, kilala kung sino ako.

HE KNOWS ME RANDOMLY.

Sa sobrang kilala niya na ako alam niya kung paano ako dadalin. kung baga wala na ata akong maitatago sa kanya. Siguro, pinag-aralan niya ako. Nakakatawa kung iispin pero nakakatakot. Maybe he is my stalker. Stalker? Hindi siguro. Nag kakilala kami noong may meeting si mom and dad. Of course I'm with them sinama nila ako kasi wala akong kasama sa bahay. We are only freshmen. Doon kami nag kakilala. Usap nito, Usap nun. Di namin namamalayan na masyado na pala kaming na pag kekwentohan. Natutuwa kami sa isa't isa.

"Getting closer huh?"

Pag lingon namin nakatingin pala si Mom and dad samin, pati na rin yung mom and dad ni Daily. Mrs, DC and Mr, DC. Well, we just smiled then continuing our conversation. Hindi na namin sila pinansin. After 2-3hours Uwian na.

"Bye, Ascella nice meeting you. We'll meet each other again someday. I'll text you later. just wait for it."

He smiled.

"Okay. Nice meeting you too."

I smiled back. He's cute and friendly.

"Bestfriend? Para hindi na tayo mag kalimutan and our parents is a business partnership. So we can be Bestfriend."

Wow, sa ugali ko palang ito. may gusto din. I'm not friendly but siya lang ata ang nakausap ko ng ganon dahil wala si Arrikus at wala akong makausap. Siya namn yung unang lumapit sa'kin at hindi ako.

"Yes."

Nagulat ako at na pa yes ako. Gahd! Sana, hindi ko siya makalimutan. Hahaha.

"Good. Bye, Ascella. Can we bonding sometimes?"

I just nodded. at umalis na kami.

"You like him?"

Tanong ni mom.

"No! Even he's handsome or whatever. But never and no way! We're just bestfriend. Hindi mo ba siya narinig? Are you deaf? Wtf! mom."

Shit! Bingi ba siya? o nag bingibingihan lang. kainis!

"What's WTF means?"

tanong ni mama. Hala! Anong papalusot ko dito. Ayokong.... ayoko mag stay sa Paris.

"Ahh... Ehh... Where's the fries?"

Sana lumusot. Please.

"Diba dadaan tayo sa Mcdo pwedeng mag drive through? I'm hungry."

Sana, sana, sana. Please.

"Okay, young lady. Watch your words."

Nagulat ako dahil sinabi niya yun. Naintindihan niya yung WTF? tsss. kalokohan.

"Yey!"

May kaba sa aking tono.

"Ascella, Pupunta ka paris. Sa ate at kuya mo. Hahatid ka namin sa airport. Dun ka ng  2years. Dun ka mag-aaral ng Second and 3rdyear. May aasikasuhiin lang kami ng daddy mo. Wag ka ng mag matigas sa ngayon dahil kahit ano pang gawin mo. aalis at aalis ka. Ayos na ang papers mo, At Aalis ka bukas na bukas din. Tutal 1month nalang Vacation niyo na. Nakausap ko na ang Principal niyo. You'll back soon."

Ha? Bakit hindi muna nila ako tinanong kung gusto o ayaw ko? Ang bilis nilang madesisyon. bakit! kung may problema sila sana yung hindi ako o kami naapektuhan. Makikita ko na naman si pesteng Arrikus at Bwisit na Acchi. but I love them both but they love me morethan I loved them. Hindi na ako papalag mukhang masaya naman dun at maganda siguro dun? hindi ko naman pinangarap na makasama yung mga kapatid ko. They're bored and very busy. But I don't care bigyan lang nila ako ng magagawa. I'm satisfied.

"Okay."

Sagot ko. Naramdaman niyang may halong lungkot sa akong boses.

"I'm really sorry baby. but we need to do this. Walang mag-aalaga sa'yo dito. I don't wanna leave you to yayo and Arrikus is not here to protect you to some other guy. So please."

Hay. Oo na, oo na. Wala na akong magagawa papatapon na nila ako agad-agad. i-migrate ba daw agad. Jeez! Hindi ko na siya pinansiin at binaling nalang yung tingin ko sa labas. Malapit na din naman kami sa bahay.

"Ascella, Pack your things. Bukas na bukas ha? Alam mo yan. 5am. Okay? Goodnight. Iloveyou baby."

At kiniss niya na ako sa cheeks at tinulak ako papaakyat.

"Yeah, yeah."

Hmmm. Ambilis talaga nilang mag trabaho. Nakakapagod ha. Naalala ko tuloy si daily. Gosh! Baka nag text na siya. I checked my phone. 1 message

"Hi Ascella! I'm your bestfriend. Daily. Are you home? Takecare."

Nakakalungkot mang isipin. Isang araw ko palang siya nakita at nakasama tapos aalis na agad ako? Ang saklap diba. How sad.

"Ow, Hi! Bestfriend I'm sorry. Mag migrate kami sa Paris. Actually ako lang pala. Ihahatid ako ni mom and dad. Bukas. bukas na bukas, Anyway, Wag kang mag hahanap ng ibang Bestfriend ha? I will miss you."

Seryoso kong reply.

"Yes, Of course. you're the only one. I promised. I will never forget you. Chat-chat and Skype-skype pag may time. I'll miss you too. Ingat ka dun ha?"

Reply niya. Nakakatawa siya. Hahaha!

"Yep, Thankyou."

Reply ko, tapos hindi na siya nag reply. Nakatulog na din ako.