life compass

HERŞEYİN BİR BEDELİ VARDIR MEGAN..

selam kızlarr....hikayemi okumaya devam edin....yorum yapmayıda unutmayınn.....xxxxxx

Nasıl yani?..Ne?..A-ama...bu olamaz ki....Ne bu ya kamera şakası falanmı?...Gözlerimi bir an olsun kırpmadan ona bakıyordum...O ise ağır adımlarla bize yaklaşıyordu.Kafasında bişey planladığı kesindi.Tanrım...yoksa...hayır..hayır...Otelin sahibi o olmasın..."Merhaba ben Harry Styles  bu otelin sahibiyim?."diyerek ablamın elini sıktı.Daha sonra benim elimi sıkmaya kalkıştı ama benim yapabildiğim sadece şaşkınlıkla gözlerine bakmaktı...elini sıkmayacağımı anladığında gülerek elini geri çekti ve cebine koydu."Pardon Harry S-tyles mı demiştiniz?""Evet..""Siz Robin Styles'in neyi-...""Oğluyum....Styles ailesinin en küçüğüyüm..."bir dakika neler oluyor orada...ne konuşorlar ki...?"Aman tanrım...Babanızla yarın aynı toplantıda yer alacağım....Demek siz bay Robin'in  oğlusunuz.."harry denen çocuk havaya derin nefes salarak konuştu"Evet...Sizi rahatsız eden bir sorun mu var?...Beni istemişsiniz..."ablam ile konuşurken arada bana bakıp sırıtmayı da ihmal etmiyordu...Ahmak...ablam kendini toparlayıp hafif öksürerek boğazını temizledi.Ve asıl konuya döndü...bende gözlerimi devirip kafamı başka insanlara çevirdim...tanrım ne yapacağım şimdi ben..."Evet...bir sorun var...otel çalışanlarınızdan birisi kız kardeşimi asansörde taciz etmiş...O çalışanı güvenlik kameralarından bulun ve kovun..."Harry'nin gözleri alayla bana döndü ve yine 32 dişini sergiledi."Siz hiç merak etmeyin...o cesareti bulup bunu yapana cezasını vereceğim..."derken bana mesaj yolladığı her halinden belliydi.Tanrım şimdi korkmaya başlamıştım.Acaba bana ne yapacak...bu söyledikleri o sahneyi gözlerimin önüne getirdi.Ve bu nedenini bilmediğim şekilde gülmeme sebep oldu.Elimle ağzımı kapatıp kıkırdayınca ikiside anlamamış gözlerle bana bakıyordu...tamam ordan daha doğrusu dışardan bakılınca deli gibi görünüyorum...hemen kendimi toparlayıp söze atıldım.Ve bu sefer ben ona mesaj yolladım."Bu tacizi yapanı elbette bulacaksınız siz bulamazsanız ben zaten sıfatını biliyorum...yani o kişinin kaçışı yok nede olsa yolda görsem tanırım..dimi..Bay Styles.."gülerek konuşmaya başladı."Elbette biz sizin güvenliğiniz için elimizden geleni yapacağız ama siz yinede kendinizi o tacizciden koruyun...bir anda beklenmedik anınızda karşınıza çıkarsa..."tamam kabul ediyorum son söylediği biraz korkmama sebep olmuştu.Bu sefer ablam ortaya atıldı....Bir dakika o bizim neyden konuştuğumuzu bilmiyordu değilmi...."Anlayışınız için çok teşekkür ederim...Bay Styles..."diyerek elini sıktı.Ve karşılıklı gülümsemeye başladılar."Babanıza selamlarımı iletirsiniz..kendisiyle tanışmak için sabırsızlanıyorum.."deyince Harry'nin surati aniden düştü.Neydi şimdi bu?..sinirlendimi....buda sinirlenmek için yer arıyor..daha sonra zoraki bir gülümseme yerleştirdi yüzüne..."Tabi...Yardım edebileceğim..başka bir konu varmı?..""Hayır teşekkürler.."dedi ablam...daha sonra o kıvırcığın yanınd asarışın güzel vücut hatlarına sahip bir kadın belirdi.Ve Harry'nin dudağından öptü...hey bekle...bu kız onun sevgilisimi?...hey kızım senin bu sevgilin..bu sabah önce bana taciz etti...daha sonra otelden bir kızla yattı...Tanrımm....ablam sanırım haklı...kendi kendime içimden konuşuyorum...bir ara Bayan Donchen'a gitmeliyim...kız hemen koluna girip bize küçümseyici gözlerle baktı"Bebeğim...bunlar kim?.."harry ona gülümseyerek bize döndü"Otelin değerli müşterileri..."deyince daha fazla  burda durmamızı gerektiren bir neden olmadığını farkettim.ve ablamın koluna girdim onu çekiştirerek"Bizde artık gidelim.."sarışın tipinden hiç hazmetmediğim kız atıldı ve dudaklarını büzerek"Aşkım nişanlını tanıştırmayacakmısın?.."Harry tekrar gülümseyerek "Tabiki....bu Megan buda Kat-...""Sen adımızı nerden biliyorsun?.."bi dakika adımızı nereden biliyor...kesin adamlarına söyledi ve belkide şuan tüm hayatımı biliyordu...Tanrım lütfen yadım et bana..."Şey...ç-çalışanlarım...ben gelmeden önce adınızı almışlar..."dedi."Bu arada bu da Vanessa nişanlım..."deyince benim şaşkınlığım ikiye katlanmıştı.Tanrım bu nasıl bir nişanlı...Hem nişanlısının yüzüne gülüyor hem tanımadığı bir kızı asansörde taciz ediyor hemde....boş verin."Memnun ol-.."ablamı çekiştirmeyi bırakıp iteklemeye başladım"Tamam artık tanıştığımıza göre gidebiliriz.."dedim ve bu sefer onu oradan uzaklaştırmayı başarmıştım.Hala oradan uzaklaştığımızı unutmuş ablamı sinirle koridorda çekiştiriyordum.Ağzında ufak iniltiler çıkarsada bana ayak uydurmayı bırakmamıştı hala...asansörü görünce önce ben daha sonra o durdu.Asasöre binmeden önce içine baktım erkek varmı diye...öağlum burası  Harry'nin oteli ve onun burada arkadaşları olabilir...içinin boş olduğunu görünce hışımla kendimi ve onu içeri attım."Tanrı aşkına Megan neler oluyor sana bu ne öfke..?" "Abla bu otelden gitmek istiyorum..""Yine ne sorunun var...bu konunun kapandığını düşünüyorum!""Hayır kapanmadı...ya sen nasıl bu kadar rahat olabiliyorsun?...sana diyorim ki Ben bu otelde tacize uğradım...Ve bir otel görevlisi tarafından tanrı aşkına hiç düşünmüyormusun?..ya bu pislik odama gelirse...eğer annem burada olsaydı o pisliği bulur canına okurdu...benim korkmadığıma emin olana kadar yanımda olurdu...Ama senin yaptığın tek şey şu lanet toplantıyla uğraşmak!!!!...."dediklerim gözümden yaşların kendini atmasına sebep olmuştu.Aslında sinirim ona değil Harry'e idi.Aslında her ikisineydi...ablam nasıl bu kadar rahat olabiliyordu...Harry'nin bir daha karşıma çıkacak olma ihtimali bile beni korkuturken....o bukadar rahat nasıl olabiliyor...şu anda şaşkın bir okadarda sinirli gözlerle bana bakıyordu.Asansörün açılması için dua ediyordum...yoksa birazdan kendimi tutamayıp ona sarılıp ağlayacaktım...Harry'nin suçuydu aslında ama sinirimi ondan çıkarmıştım işte...Ve dualarım kabul oldu.Asansörün kapısının açılmasıyla kendimi dışarı attım.Ve büyük adımlarla odamıza yöneldim.Ablamsa arkamdan ağır adımlarla geliyordu.Her ne kadar bunu görmesemde ayak sesleri kulağıma geliyordu.Odanın kapısına geldiğimde anahtarla kapıyı açarken tek elimle yanağımdaki damlayı sildim.Ve içeri girdiğimde kendimi banyoya attım.İki elimi lavobanın kenarına koyup başımı eğdim.Ve hıçkırıklarımın odada yankılanmasına izin verdim.Ablam bunu duymuş olmalı ki kapıyı narince tıkladı."Megan tatlım iyimisin?..b-ben.....özür dilerim"elimle burnumu çekerek"Biraz yalnız kalmak istiyorum..lütfen"kapının ardından ses gelöeyince gittiğini anlamıştım.Kendimi banyo dolabının önüne atıp yere çömeldim ve ayaklarımı karnıma çektim...acaba neden bu kadar kızdım durduk yere...neden?..ve kime kızdım...belkide onlara kızmışımdır.Bizi bırakıp gittikleri için..bizi bu lanet dünyada bıraktıkları için kızmışımdır.Eğer şuanda burada olsalardı...şuan bu durumda olmazdık... yani babam yaşasaydı ablamın yerine o şirket kurardı...bize o bakardı...annemde bizi kollardı babam yokken...ama...her şey kötü gitmek zorunda ya..şu s*kt* ğimin (öst)dünyasında....ellerimle göz yaşlarımı silip doğruldum...ve yüzümü yıkayıp kapının önce kilidini daha sonra kulunu çevirdim.Sessiz adımlarla direk odama geçerken...onu gördüm..çlanet olsun hiç vazgeçmeyecek değilmi...yine o lanet dosyaları karıştırıyordu masasında...hiç pozisyonumu ve sessizliğimi bozmadan odama ilerledim ve kendimi yatağa attım.Gözlerimi kapadım ve olacakları düşündüm...bundan sonra olacakları...telefonumun komidinin üzerinde titremesiyle kirpiklerimi doğrulttum.Telefonu elime aldığımda rehberimde ekli olmayan ve daha önce hiç görmediğim numaranın bana mesaj yolladığını gördüm.mesajı görünce gözlerimin büyümesi ve vücudumun titremesini önleyemedim..."Herşeyin bir bedeli vardır Megan...H"