5.

279 15 3
                                    

[A/N : THIS CHAP IS DEDICATED TO MR JUNGDE xD hahaha napakabias talaga ni otornim XD Bet ko kasi talaga yung CHANBAEKCHEN triangol. HAHA. Pero siyempre, sorry pa din po sa late update. :( XD Sana magustuhan niyo to~ Saranghae~]

[[CHEN's POV]]


Nasa cafeteria kami ngayon. Eto kasing si Baekhyun. Namiss ko. Haha. 

One month akong nawala, I needed to fix some things sa resort namin sa Jeju. Kaya namiss ko ang kaingayan niya. Haha. Siya kasi yung pinakaspecial sa mga kaibigan ko. 

FLASHBACK [[SA JEJU]]

"Sir, naayos na po yung lahat." sabi ng isa sa mga nagtatrabaho sa resort.

"Good. Good. Maraming salamat. You can go home to your families for two days. Thank you very much." 

Higit pa sa one month silang nagwork dito para sa construction ng bagong beach front ng resort. Alam kong hindi enough ang two days para sa tagal nilang hindi nakasama pamilya nila, pero kung patatagalin ko kasi, baka wala hindi sila makatiis at hindi na bumalik. Pero may tiwala naman ako sakanila, its just that I'm making sure.

I checked the beach front. 

It was awesome. My mother never failed to amaze me.

Umupo ako sa isa sa mga benches. Feel na feel ko ang ganda ng ambience at ang sound ng waves ng dagat. 

Ibang iba dun sa Seoul, dahil dun, lagi kong kasama si bestfriend, Baekyon.

Sobrang tahimik dito. Talagang makakapagrelax ka at mawawala ang stress mo. I thought I was alone. Nang may biglang lumapit sakin.

Kinabahan ako. Kasi sa pagkakaalam ko ako lang magisa dito. Di kaya multo to? 

Hanggang sa kinalbit niya ako. 

Hinarap ko siya ng nakapose na pangkungfu.

Natawa siya sa naging response ko sa kalbit niya. 

"Hahaha. I didn't know an inheritor could be this funny." 

"And who are you?!" iritable kong sagot. 

"Kim Minseok."

"Not familiar. What are you doing here anyways?" sagot ko. Pero this time, medyo bad boy look na, mukhang mahangin e.

"Ako lang naman ang may-ari ng pinakamalaking siopao cafe sa Jeju." sagot niya.

Teka, siopao cafe? Hahahaa

"Hahaha. Siopao. Kaya pala ang cute niyang buns sa mukha mo. Hahaha." 

Akala ko maasar siya sa sinabi ko pero tumawa lang din siya. 

"Yeah, yeah, I know. Sanay na ko nasasabihan ng ganyan. Haha. But yeah, so I'm here to be your friend, I guess?"

"Fine, friends. Hahaha."

"Thanks. Haha. So, do you want to go to my cafe?"


Pagkain pre. 

Edi siyempre di na ako tatangge. Hahaha.

---

WOW.

AS IN WOW.

Ang ganda ng cafe niya. Very classy. Yung design, pinaghalong Chines-Korean-American theme. 

Hidden ConfessionsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon