Secretly In A Relationship With A Ghost

Chapter Eighteen

Chapter Eighteen

Tumayo ako ng maayos at pilit na kinalma ang naghuhuramentado kong puso.

"Beshy, are you okay? You look pale."

Inilipat ko ang paningin sakanya.
"Y–yes. Im f–fine."

"Ikaw ha. Mukhang nagulantang ang katawang lupa mo sa ginawa ni Dustin. Pero ba't ang unfair? Ikaw lang kiniss niya!" Maktol nito at napapadyak pa.

But her rants are not my concern right now. Lumapit sa akin si thymus at bumulong.

"We. Will. Talk. Later." He whispered and disappeared.

Gosh. Get a grip of yourself Hae Louis! Sobrang tindi ng epekto ng multong 'yon sa sistema ko!

"L–lets go home." Aya ko kay Dane and she gladly obeyed.

Kanina pa ako palakad-lakad dito sa kuwarto ko. Pano ba naman, hindi ako mapakali knowing thymus will come anytime. Though his words were vague alam ko na dito siya pupunta. Kung dati, takot na takot ako pag andito siya ngayon naman naeexcite ako. Geez! Malala na ata ako. Natigil ako sa paglalakad dahil nagring ang phone ko. Unknown number ang tumatawag.

"Hello?"

"Hi there, Louis. This is Dustin."

Kumunot ang noo ko. Where did he get my number?

"Oh, hi. San mo nakuha number ko?"

"From Dane. Nakita ko kase siya sa mall kanina with her sister. Since nakalimutan kong kunin number mo nung isang araw. Hope you don't mind."

"Ah. Ayos lang."

Walanghiya talaga 'tong Dane na 'to. Pamigay ba naman ang number ko!

"Thanks..."

"So... Ba't ka napatawag?"

"I just....want to hear your voice."

Ugh! Letse 'tong lalakeng to! Lakas makabanat

"Ano ba 'yan! Papatayin ko 'to."I warned.

"No! I was just kidding. Ikaw talaga ang taray mo." He chuckled.

"I just want you to save my number."

"Sus. Osige na."

"Thanks then. I'll hang up now. Bye georgeous."

Bago pa niya patayin ang tawag ay inunahan ko na siya. Dami niyang alam!

"Looks like you're enjoying talking to him, huh."

Muntik ko ng mabitawan ang cellphone ko dahil sa nagsalita. Shocks. Ayan na naman si heart.

"T–thymus.." I breathed "what are you doing h–here?"

"Diba sabi ko sayo mag-uusap tayo?"

"A–anong paguusapan naten?"

Lumapit siya sa akin ng kaunti.

"Who's that guy?" He asked.

"Huh?"

"Don't play innocent, Hae Louis. Sino ang lalaking kausap mo kanina?"

"A–ah... Si D–dustin."

Shocks. Bat di ako makapag-salita without stammering?

"Damn, Am I late?"

Nangunot ang noo ko sa tanong niya. Ano bang pinagsasabi ng multong to?

"Ano?"

He bit his lower lip. "Kayo na ba?"

What the hell?

"No way! Pinagsasabi mo diyan?"

Umaliwalas ang kaninang nakasimangot na mukha niya saka siya sa tuluyang lumapit sa akin.

"Thank God." bulong niya.

Oh my. Nasisiraan na ata 'tong si thymus. He is acting weird!

"Ang weird mo, ha. Ano bang nangyari sayo?"

"You know what? You are so dense. Hindi mo ba makuha? I. Like. You." Frustrated na sabi niya.

Ano daw? He likes me? Weh? Totoo? Talaga? Seriously?

"Don't look at me like that. You're scaring the hell out of me."

Hindi pa rin ako sumagot. Gosh. Seryoso ba talaga siya? Baka ginugood time niya lang ako.

"Magsalita ka naman!" He yelled kaya napakislot ako.

"I like you too! Wag ka ngang sumigaw!"

"Talaga?"

Tumango ako.

"Wow."

Shet. Kinikilig ako! The feeling is mutual naman pala. Akala ko magiging one sided love to. Chos!

"Shit thymus. Kinikilig ako 'lam mo 'yon? Panagutan mo 'to!" Biro ko.

Tumawa siya ng mahina saka niya ako niyakap. Though lamig lang ang nararamdaman ko atleast meron diba kaysa wala? At least den siya nararamdaman niya ang init ko. Ang hot ko kase. Joke.

"You are now my girl, Hae Louis." He whispered.

Hell yeah. I am now secretly in a relationship with a ghost.