သစ္ပင္ျမစ္ဆုံႀကီးတစ္ခုက ဒီေလာက္ေပ်ာ့သလား။
သူထိုင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ျမက္ခင္းႏုႏုေလးႏူးညံ့မွန္းသိေပမယ့္
ဒီေလာက္ေတာ့ အိစက္ေနမယ္မထင္ပါဘူး။ေဝေဝဝါးဝါးေတြးရင္း ေက်ာေအာက္ကအရာကိုစမ္းၾကည့္ရင္း မ်က္ခြံကိုဆြဲဖြင့္ေတာ့ အလင္းေရာင္ကစူးခနဲ
ဝင္လာတာမို႔ မ်က္ေတာင္႐ွည္ေတြကို ႏွစ္ခ်က္သုံးခ်က္ခတ္လိုက္ရသည္။ေနာက္မွသစ္သားအမိုးမည္းမည္းကိုျမင္လိုက္ရသည္။
ဒါသူမနက္ခင္းတိုင္းေတြ႔ေနက်ျမင္ကြင္းေပပဲ။အေမ့အိမ္
...ေနျခည္ေႏြးေႏြးကလည္းခပ္စူးစူး...ေန႔ခင္းအခ်ိန္မွာ
ေတြ႔ရေတာ့ ေခါင္မိုးကအညိဳေရာင္ဘက္သန္းေနသလား
လို႔။ဝါးခင္းကပ္ကိုေခါက္သိမ္းကာ ခင္းထားတဲ့ဂြမ္းစေစာင္ကိုပါလိပ္သိမ္းျပီး ထပ္ခိုးကေနဆင္းခဲ့ေတာ့..လက္ဖက္ေျခာက္ျဖန္႔ေနတဲ့ မား က က်က္သေရ႐ွိ
တဲ့အျပံဳးႏုႏုနဲ႔။"ေကာင္းေသာမနက္ခင္းပါ မား"
"ထိုင္ေလ စြပ္ျပဳတ္ေသာက္မယ္မလား"
ေခါင္းႏွစ္ခ်က္ေလာက္ၿငိမ့္ျပမိၿပီး စားပြဲပုပုမွာဝင္ထိုင္မိေတာ့ သစ္သားျပားနဲ႔ဒူးကတိုက္ခ်င္ခ်င္။အခုတေလာ
အရြယ္ေရာက္ျခင္းက ျမန္ေနသလိုပဲ။သေဘာတက်ေတြးမိရင္း ျပံဳးမိေနတုန္း ေရာက္လာတဲ့အေငြ႔တလူလူ
နဲ႔ေႂကြပန္းကန္ျဖဴ။။"မားမေန႔ကေလ..မေန႔က..သား.."
"အျပင္ေလ်ွာက္သြားၿပီး.. မသန္႔စင္ပဲခိုးအိပ္တယ္မလား
ေနာက္တစ္ခါဆိုမလြယ္ဘူးေနာ္ ေကာင္ေလး''နဖူးကိုလက္ဖ်ားနဲ႔ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလး႐ိုက္ၿပီးေျပာေတာ့
သူေယာင္နနနဲ႔သာ ျပံဳးလိုက္ရသည္။ဘယ္လို??
ဒါဆို သူအိပ္ယာထဲကိုဘယ္လိုေရာက္ေနခဲ့တာလဲ?
သူေကာင္းေကာင္းႀကီးမွတ္မိသည္က သူလမ္းေလ်ွာက္ၿပီး ျပန္ခဲ့တယ္ဆိုတာ။လိပ္ျပာခရမ္းရင့္နဲ႔ပန္းပြင့္ခဲေတြ..
ကတၱီပါေငြနားကြပ္ဝတ္ရံုေရာ..ဒါေတြအိပ္မက္မဟုတ္တာ သူအသိ။လည္ပင္းကိုပြတ္စမ္းမိေတာ့လည္း
ထူးျခားတာဘာမွမ႐ွိ။ အခုေန မားကိုေျပာရင္ေကာ ယုံမွာလား။ဟင့္အင္း မထင္ဘူး။

YOU ARE READING
ညိဳ႕(ညို့)-_ -hiatus
ParanormalJust like Oxymorons.We attracted each other.Actually,you are the one I can't escape from.Catch me even I wanna free from your shadow.