Immortal Love

Yara İzleri

Selaaaaam :) 2.bölümü umarım beğenirsiniz birde vote ve yorum istiyorum :)

Yanına gidip gitmemek konusunda çok kararsızdım.Daha önce böyle birşeyle hiç karşılaşmamıştım.Sanki kalbim yerinden fırlicakmış gibi atıyordu,neredeyse kalp atışlarımı duyuyordum.Ama sonuş olarak onun yanına gitmek zorundaydım onu öylece bırakamazdım yavaş adımlarla yanına doğru gittim.Ona yaklaştıkça kalbim daha hızlı atıyor neredeyse nefes alamıyordum.Ona iyice yaklaştım ve ne olduğunu anlamak için ona doğru eğildim iyice inceledim.Oldukça yakışıklı görünüyordu.Hatta oldukça etkilenmiştim.

Oda neydi öyle sırtında omuzlarına yakın yerde 2 ayrı yanık izi vardı ama nasıl olmuştu bu ?  Yoksa işkence edip onu öylece atmışlarmıydı eğer  öyle olsaydı her tarafında yara izleri olurdu ama bu öyle bişey değildi.Sadece sırtında omuzlarına yakın yerde yanıklar vardı.Kolundan tutup onu tam dürtücekken birden kollarımdan tutup beni duvara itti.Tehlikenin ortasına düştüğümü kafam kanayınca anlayabilmiştim.Ben salaktan başka bişey değildim.Neden geldim ki buraya harbiden salağım ben.Bana tekrar bir hamle yapıcakken hemen ona dur işaret yaptım.

''Sana zarar vermek için burda değilim sadece yardım etmek için geldim'' dedim titrek sesimle.

''Seni yukarıdan mı gönderdiler  bana ne yapmayı planlıyorsunuz ? ! '' dedi bağırarak

''Ne dediğini anlamıyorum.Lütfen beni bırak gideyim beni kimse göndermedi''

''Bana doğruyu söyle kimsin sen ! '' bana doğru yaklaşmıştı iyice aramızdaki mesafeyi kapattı.Mavi gözleri beni ona çekiyodu sanki...Aman tanrım ne diyorum ben o bana zarar veriyo ve ben onun çekiciliğine kendimi kaptırıyorum olucak şey değil.Kendime gelip konuşabildim sonunda

''Asıl sen kimsin ve o sırtındaki yaralar ne ? Neden burada öylece yatıyordun ? Burada oturan herkesi tanırım ama seni tanımıyorum.Kimsin sen bana bunun cevabını verebilirsin heralde'' dememle onun gitmesi bir olmuştu o kadar çok hızlı gitti ki ona yetişmem imkansızdı.Bu yerden hemen uzaklaşmak istiyordum evden çıktım.Motoruma doğru ilerliyordum ki motorumun yerinde olmadığını gördüm.Bir motor sesi duydum ve koşarak yola çıktım.Arkasından koşmaya başladım ama yetişemedim.Nefes nefese kalmıştım.Lanet olsun ! Ben ona yardım etmeye çalışim hemde korka korka o bana ne yapsın ! Hem kafamı kanatıp hem de motorumu çalsın ! Harika !! Şerefsiz ama ben seni yakalarsam ne yapacağımı iyi biliyorum etini lime lime doğrayıp köpeklere yem edicem.İşte böyle söylene söylene eve gittim.

Eve girdiğimde annem ''Neden motorla gelmedin ? O bu yüzden var sanıyordum'' dedi bana laf atarak.''Tamirciye götürdüm'' dedim soğuk ve umursamaz bi şekilde.Ahh lanet olsun kanayan alnımı gördü.''Alnına ne oldu  Neden kanıyor? '' gibi sorularını sorarken yanıma gelip kafamı elleme başlamıştı bile.''Bişey olmadı okulda birden Care kapıyı hızlıca açınca kapı suratıma çarptı.''dedim ondan kurtulmaya çalışıyordum bir yandanda.''İyimisin çok acıyor mu ? '' ''İyiyim çok acımıyor izin verirsen odama gitmek istiyorum sadece'' dedim odan kurtuldum sonunda kollarını çekti üstümden.Birde annemle uğraşamam şimdi.Zaten olayların şokunu daha atlatamadım.''Gel pansuman yapalım''  anlaşıldı annemden kurtulamicaktım.Kafamı tamam şeklinde salladım ve pansuman yapmasına izin verdim.

Sonunda odama çıkıp kendimi yatağa fırlatabilmiştim.Aklım motorumdaydı.Polise gidemezdim.Gitsem ehliyetim olmadığı için sorun çıkıcaktı.Ne yapıcağımı bilmiyorum.Off bu durumdan nefret ediyorum.Kafa dağıtmak için laptopumu elime alıp dizilerimden birini izlemeye başladım ama diziye hiç konsantre olamıyordum.Aklımda hep yaşadığım olay vardı.Diziyi kapatıp ayağa kalktım.Odada bir kaç tur yaptım sonra ışığı söndürüp yatağa girdim.Gözlerimi kapattım ve derin bir iç çektim.Tam uykuya dalıcakken penceremden içeri süzen ışığı farkettim.Pencereye doğru yaklaştım ve dışarı baktım.Yok artık ! Bu çocuk benim evimi nasıl buldu ? Ayrıca motorumda onda gözlerini dikmiş bana bakıyordu..