Do Gaston:
Gastonie, mamy do poważnie pogadania jak prawdziwi przyjaciele.
Od Gaston:
A więc słucham cię dziewojo.
Do Gaston:
Mówię serio
Od Gaston:
A ja serio czekam aż mi powiesz
Do Gaston:
Jest chłopak
Od Gaston:
Och
Do Gaston:
Co mam przez to rozumieć?
Od Gaston:
Nic. Który to?
Do Gaston:
Max Andrews
Od Gaston:
Gorzej nie mogłaś wybrać.
Do Gaston:
Nie przesadzaj, w dodatku mam zamiar do niego napisać, ale nie wiem jak.
Od Gaston:
Najlepiej w ogóle
Do Gaston:
Wymyśliłam już
Od Gaston:
O nie, czy mogę już planować twój pogrzeb?
Do Gaston:
Nie tylko mój, bo jak coś pójdzie nie dokońca tak jak planowałam to możemy nie wracać do szkoły. Lecę póki jest dostępny, życz mi powodzenia.
Do Max:
Ore ore szaba da amore
Od Max:
A co to za cygańskie pieśni?
Do Max:
Jezu, to nie tu, sorki
Od Max:
A do kogo to było? Do Gastona?
Do Max:
Tak, mamy czas piosenek. Skąd wiesz, że się z nim przyjaźnie?
Od Max:
Trochę cię obserwowałem w ostatnim roku.
Do Max:
Jeszcze raz przepraszam za zawracanie głowy.
Od Max:
Nie masz za co przepraszać.
Do Gaston:
Udało się
Od Gaston:
Czyli od września mogę wracać do szkoły?
Do Gaston:
Tak
Od Gaston:
Chwała ci. Jak to zrobiłaś?
Do Gaston:
Lepiej, żebyś nie wiedział, uwierz mi.
Od Gaston:
Teraz jeszcze bardziej chcę wiedzieć.
Do Gaston:
Zaraz ci powiem o nim więcej, więc szykuj jedzenie i herbatę, bo idę do ciebie.
CZYTASZ
stay| gastina
FanficRelacja dwójki najlepszych przyjaciół spisana w postaci listów. Przerobiłam trochę książkę, którą pisałam rok temu, a nawet opublikowałam dwa rozdziały. Za wszystkie błędy przepraszam, będę starała się je poprawić.
