Demek bunu okuyacak cesareti buldun kendinde...tebrik ederim...
Sessiz sedasız oldu gidişim biliyorum...
Ne kadar zaman geçti, işte onu bilmiyorum.Belki taptaze bir ölüyüm
meleklerin sorgulamasını bekleyen, belkide bir avuç kemik
geriye kalan benden...
Şeklin ne önemi varki, ruhum sadece bir kiracıydı bu bedende,
başkasını sevemeyen, başkasına dokunamayan ve seni başkasıyla görmeye de
dayanamayan...Böyle bir yüreği vardı bu bedenin.Kaldıramadı
sensizliği daha fazla.
Önce seninle bir saatin, bir dakika gibi geçtiği mutlu günler
geldi aklıma, sonra onunla seni el ele gördüğüm bir dakikanın
bir saat gibi verdiği ızdırap... ve mantığım duygularıma yenik düştü sonunda...
Herşeye inat ederdim ama ölümle inatlaşamadım daha fazla...
Beni affet..sana dair herşey için erken, sevmek için çok geç...
Mutlaka hatırlarsın, sahilde, deli gibi yağan yağmurun altında
boynuma sarılıp seni çok seviyorum dediğini...hatırladın,
hadi itiraf et, nasıl olsa duymuyorum seni...artık istesende
duyamıyorum...
Tenine dokunan rüzgardan kıskanırdım seni..
Attığın adımına hayran kalır, ağzından çıkan her kelimeyi
nakış gibi beynime işlerdim...Varlığın için Allah a şükrederdim.
Hayatımı ve hayallerimi senin üzerine kurmuştum.
Seni sevmekten başka hiçbirşeye gücüm yoktu...
Ben seni böyle sevmiştim.O seni böyle seviyomu?
Sanmıyorum...seni benim gibi sevicek başka birini de
tanımıyorum...
Şimdi ona haketmediği sevgini ver, kendini de mutlu olduğuna
inandır olurmu!
Zaten dünyada herşey yalan..benim ise tek gerçeğim sana
olan sevgimdi...
Gözlerinmi doldu yoksa...sakın kendini suçlama. Zaten
herzaman haksız olan ben değilmiydim...işte şimdi hakettiğim yerdeyim...
Seni çok sevmiştim...öldükten sonra da bunu söyleyebiliyorum sana
gördünmü..senden nefret ederek yaşamaktansa, seni severek ölmek
onurdur benim için...
Umarım mutlu olursun kanatsız meleğim...
Son kez utanmadan, sıkılmadan, gururla söylüyorum,
SENİ ÇOK SEVMİŞTİM...
