"Sen her şeyi biliyorsun!Neler olduğunu ve neden yalnız kaldığımı!"Sonra biraz durdum ve nefes aldım.Bağırmıştım ,hemde fazla."Bu kağıdı bana sen verdin.Ve her şeyi bundan sonra sen başlattın.Neler olduğunu veya senin kim olduğunu bilmiyorum.Ama bunun senin yüzünden olduğunu biliyorum!"Bana sakin sakin baktı."Ne demeye çalıştığını ve neden evimde aptalca bağırdığını bilmiyorum ve neden söz ettiğini de.Bu yüzden çık şimdi buradan."Ona gerçekten fazlasıyla şaşırmış ve sanki yeni biriyle konuşur gibi uzunca baktım.Sonra kapıyı çarparak dışarı çıktım.Kısa bir konuşma oldu.
Sallana sallana eve doğru yürüyordum.Yada hiç tanımadığım bir yere...Neden bir anda hayatım değişmişti?Neden şimdi hiç tanımadığım bir kadına anne diyordum.Sanki hayatım bir anda sona ermişti.Ortada apaçık bir şekilde duran şeytan gibiydim.Evimiz sahilin yakınlarında bir yerlerdeydi.Sahilde bir yere yıkılmıştım.Evet hiç kimse yoktu etrafta.Tam olarak bayılmamıştım ama hayattan bezmiş bir haldeydim.Yere yıkılmıştım.
Sonra gözlerim yavaşça kapandı.En son gördüğüm şey bulanıktı. Burak'ı görmüştüm.Gerisini hatırlamıyorum...
Uyandığımda kendimi evimde buldum.Nasıl olmuştu.Evde kimse yoktu.Yani sadece Büşra denilen ve benim annem sayılan kadınla yaşıyordum.O yoktu..
Yatağıma uzandım. Her şeyi unutmaya çalıştım.Ama sanırım bunu yapamadım.Büyük bir cesaretle yataktan kalktım.Ve dışarı çıktım.Annem ile babamın öldüğü yere doğru yola koyuldum.Bunu neden yapıyordum.Gerçekten çok aptaldım.Oraya gittim. Yürüdüm,yürüdüm ve yürüdüm...
Oraya gittiğimde sesli bir şekilde ağlamaya başladım.Ve sonra çözülemeyen davanın dosyasını yeniden açmaya karar verdim.Telefonumu aldım.Bir dedektifi aramaya ve onun bu konuyla özel ilgilenmesini sağlayacağım.Sonuçta babamın büyük mirasının sahibi bendim.Şimdi numarayı çevirdim ve bir dedektifi aradım.
YOU ARE READING
Kara Melek
Teen FictionHiçbir şey eskisi gibi değil... ne yapacağımı, nasıl davranacağımı bilmiyorum.
