Im now totally in love with my husband

C13: Ako

Gaya ng sabi ni Ashton ay naging maluwag nga ang kanyang schdule. Sinadya niya daw gawin iyong mga trabaho agad ng makapag bakasyon kami at makapag aliw aliw dahil sa mga nangyayari.

"Where do you want to go?" 

"Let's just explore around Manila, like Intramuros, rizal park and all. Hindi pa yun akikita ni Daneyel."

Pumayag naman si Ashton kaya iyon nga ang ginawa namin sa unang araw na wala siyang masyadong trabaho. Nag half day siya para sa amin ng anak niya.

"Next time, I'll file a leave. Let's go out of town, okay?"

I just nodded sa lahat ng sinasabi niya. Hinihila na ako ng antok dahil napagod ako sa mga pinuntahan namin. Nag enjoy naman ang anak ko kaya masaya na din ako.

Nagpacheck up din kami ng kasama na si Ashton dahil gusto niyang marinig ang heartbeat ng baby namin. 

Sa mga nag daan pang araw ay nakatutok ako kay Daneyel. Nag aaral na kami ng mga numbers and letters. Madali siya turuan kaya di ako nahihirapan. Napansin ko ding madali niyang makuha at matalino siya.

One morning naka receive ako ng text message from my parents na kakauwi lamang daw sa bahay. Kung pwedeng sa kanila muna si Daneyel. Nasabi na din namin sa kanila ang tungkol sa magiging bago naming anak at sobrang saya nila.

Matagal na nila itong gusto dahil nalaki na nga naman daw si Daneyel. Nakakamiss din naman yung may hawak hawak kang maliit na baby pero syempre hindi naman sila nag tatagal na bata.

"Wag makulit, okay?" Ani ko kay Daneyel ng iwanan ko na siya kina mommy.

Napag desisyonan kong mag grocery dahil may ilan akong kailangan para sa lulutuing beef broccoli. Iyon ang bago kong inaaraw eh.

Inubos ko ang oras sa pag gogrocey kaya napadami ang napamili ko. Hindi na ako makakapag shopping pa dahil may tulak tulak akong cart kung nasasaan ang mga box. Dumiretso na ako sa parking lot upang makauwi na. Magluluto pa ako.

Dahil sa pag aaral ko sa pag luluto ng iba't-ibang klase ng ulam ay mas naramdaman ko ang pagiging may bahay. Isa ito sa mga bagay na hindi ko naimagine na magagawa ko. Like multi-tasking like how my mom used to do.

Naglalakad na ako papunta sa kotse ko para ilagay ang mga naamili ko ng may babaeng nakatayo sa gilid ng sasakyan ko. Nag angat siya ng tingin at dun ko lang napagtanto kung sino siya.

"Why are you here, Danica?" Tanong ko nga makalapit. Binuksan ko ang compartment upang malagay na ang mga pinamili.

"I want to talk to you." Nagkatinginan kami. Ang kapal ng muka ng babaeng ito magpakita pa sa akin.

Naisip kong siguro nga kailangan ko din siyang kausapin dahil ang galit ko sa kanya ay hindi na mawawala. After a month ay nagkita na din kami. Simula nuong issue ay hindi ko na siya kinontact pa at lalong hindi ko naisip na makipag kita.

Napagkasunduan namin na sa isang coffee shop na madalas naming puntahan kami mag uusap.  Umorder kaming dalawa, nang nakuha na namin ang order  namin ay nilingon ko na siya ng diretso kahit na masakit siya sa mata.

"So..  Now what?" Matapang kong ani na bumasag sa katahimikan niya.

"It's about Ivan." Halos umikot ang mata ko. "What about him?"

"I heard you're pregnant." I didn't say anything. I need to calm down we're in the public place kaya bawal mag eskandalo lalo na at hindi ako ganun.

"I'll go straight to the point. I still love him and I'm going to win him back!" 

Hindi ko alam kung saan nang gagaling ang kakapalan ng muka niya. Napaka lakas ng loob niya para sabihin iyon sa akin. 

"How dare you? Let's see kung mapapabalik mo siya.  Iniwan ka niya para sakin, para samin ng anak niya lalo na ngayon at magkakababy na ulit kami. You can't scared me like isang landi mo lang ay bukas kamay siyang babalik sayo because I know he won't." I smile after my sentence na mas naka trigger sa kanya.

"I'm sure na makukuha ko siya sayo! Nakuha ko na siya nuon kaya hindi na ako mahihirapan pa ngayon. Alam kong mahal ako ni Ivan." 

Pinipigilan ko ang galit ko dahil alam kong pag sumabog ako ay baka masaktan ko siya. "We both know na ako ang pinili. Hindi ka na nga binalikan eh."

Kita ko na ang pamumula ng muka niya ngayon. Alam kong napupuno na din siya. "I still can win him back. Hindi ako papayag na maging masaya ka at aantayan ko uung araw na masira ang pamilya mo-" 

Bago niya pa matapos ang sinasabi niya at nasampal ko na siya. Alam kong masakit iyon dahil humapdi ang palad ko. Pinagtitinginan na kami ng mga tao dahil sa ginawa ko.

"Akala mo papayag akong masira mo ung pamilya ko. Pwes dyan ka nagkakamali ka. Patikim pa lang ang sampal na iyan sa oras na lumapit ka pa samin ay mas malala pa diyan ang matatamasa mo. Akala ko nuong una ay kaibigan ka ngunit may tinatago ka palang pagiging ahas."

Tumayo na ako para iwanan siya bago pa siay makabawi sa akin. Sinalubong pa ako ng manager ng coffee shop. 

"Is everything alright here?" Sasagotin ko na sana siya ng may naalala akong napimutan kong sabihin kay Danica kaya nilingon ko siyang muli na masama ang tingin sa akin.

"My dear Danica, remember this. Ako ang pinili at hindi ikaw. Ako ang mahal at hindi ikaw. At lalong ako ang hinarap sa altar at hindi ikaw." I smile again para mas matrigger pa siya. 

"Bitch! He cheated on you with me. Don't be so full of yourself." She yelled at me ngunit hindi ko na pinansin. Nilingon ako ang manager na nasa tabi ko pa din.

Mali ang nangyari dahil nasa public kami. 

"I am so sorry for the trouble. Please excuse me." Iyon na lamang ang nasabi ko bago taas noo na lumabas ng mall na iyon.

I don't care kung anong isipin ang mga taong nakakita sa amin kanina. 

I know I'm right.  Alam kong hindi na siya babalikan ni Ashton,  hindi niya kami ipagpapalit sa babaeng iyon dahil ako ang mahal at ako ang pinili. Sinuyo ako upang bumalik sa kanya. Kung si Danica talaga ng gusto niya ay hindi siya mag eeffort para sa amin ni Daneyel. 

Nagka mali ang asawa ko ngunit tao lamang din siya na pwedeng mag bago. Hindi na niya uulitin iyon.

Hindi na siya ulit gagawa ng bagay na makakasakit sa akin. Napatawad ko na ang asawa ko ngunit si Danica ang mukang malabo pagkatapos ng usapan namin kanina.