Kou hiç bu kadar sinirli olmamıştı. Resmen burnundan soluyordu. Sanki önüne çıkan ilk kişiyle kavga edecek gibiydi. Şans bu ya, önüne Subaru çıktı. Çıktığı gibi sataşmaya başladı:
Boşuna uğraşma. Ruki'ye sözünü dinletemezsin. Bunu söyler söylemez Kou bağırmaya başladı:
Ona sözünü dinletmeye çalışan kim? Onun ne dediği umrumda bile değil! Birşeyler yapmalıyız!!
O her zaman sadece bekliyor zaten! Ruki o sırada Kou'nun arkasında belirdi:
Beklemek zorundayız! Başka seçeneğimiz yok! Ne yapabiliriz ki? Kou:
Sen ne zaman savaşma azmini yitirdin! Kardeşimizi bu zamanda yalnız mı bırakacağız? Benden bunu bekleme. Sen onu yüzüstü bırakmış olabilirsin ama ben bırakmayacağım! Ruki:
Ben kimseyi yüzüstü bırakmadım! Kou:
Sersem gibi davranıyorsun! Sen kötü günümüzde bizi de mi yüzüstü bırakacaksın? Böyle yapmaya devam edersen yanında biz de kalmayacağız!! Kou bu lafları söyledikten sonra bir sessizlik oldu. Ruki arkasını dönüp gidecekken Kou arasından bağırdı:
Buradan kaçabilirsin ama gerçeklerden kaçamazsın! Onlar hep seni takip ediyor. Ruki bir durakladı bir süre bekledikten sonra gitti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Diabolik Lovers Karanlığın Boğucu Yükselişi
FanfictionKaranlık, daha da karanlık...İçinde, ne olduğunu merak eder misin? Hey, yakından görmek ister misin? Karanlığın cezbedici kokusunu içine çekmek ister misin? Hey, karanlığı sever misin? Seviyorsan, tam da derinliklerinde olan bu kitabı seversin...
