İşte yeni bölüm genelde cuma günleri yazıyorum okuldan gelince :D
Multimedia :Bade
Çıkış zili kalmasıyla kimsenin yüzüne bakmadan koşa koşa bir alt kattaki kızlar tuvaletine gidip aynada kendime baktım.Bir süre sonra dayanamayıp gözümden yaş akmaya başlamıştı.Ben ne kadar bu yıl farklı desem işler o kadar arap şaçına dönüyordu.Buna izin vermemeliydim ama olmuyordu işte.Tüm zorluklara karşı güçsüzdüm,yapayalnızdım.Gözyaşlarımı sağ elimin tersiyle silip musluğu açtıktan sonra yüzüme sertçe birkaç defa su çarptıktan sonra aynaya bakıp sahte tebessümümle kendime fısıldadım '' her şey güzel olacak ''ve dışarı çıktım.
Etrafa baktığımda kimse yoktu.Ne çabuk dağılmıştı bu oku.Yavaş yavaş inmeye başladım.Konuşmalarla bende durmuştum.Normalde dinlemezdim ama konuşanlar Aras ve Kıvançtı.Ve benim adım geçiyordu.Bence iyi bir sebepti.
-- Kıvanç buraya sadece babaannemin hastalığı için geldin diğer kızları benden alma
-- Saçmalama babaannemin adını ağzına alma.Diğer kızlar?
-- Sanana lan istersem alırım ba-ba-an-nem.Elif gibi Bade gibi..
Hey Elifte kim ne oluyor burada
-- Elif unutamadın değil mi aldatmasaydın kızı bu kadar basit
-- Hey kapat şu konuyu
Sesin kısılmasıyla dinlemeyip koşa koşa merdivenlerden indim.Yavaş adımlarla daha doğrusu ürkek adımlarla eve gidiyordum.İçimde değişik bir duygu vardı.Niye taşınmak istemişdim ki sadece babama yakın olmak için mi ? Yani bir bakıma ama kim İstanbulda yaşamak istemez ki? Tek düşüncem buydu.Babama yakın olup İstanbulda yaşamak.Şimdi olsa kesinlikle hayır derdim.Buna emindim.Hiç olmadığım kadar.Tanıdığım hiç bir kişi ilk haliyle kalmamıştı.Sanırım bu yolda tek başımaydım.Tek başıma...Hayat işte kendin seçmedin ki yaşayacaklarını tamam bir bakıma verdiğin kararlarla oluyor ama her ne olursa olsun sonunda her şey düzelecektİ.Herşey.. Emin değildim.Ufacık bile.Herkesin hayali lisede aşktır örneğin
* Okula yeni gelen çocukla aşk
* Sinir olup daha sonra bağlandığın çocukla aşk
* Birden bire olunan aşk
En iyisi okula yeni gelen çocuk en marjinali sinir olup bağlandığın çocuk... Şimdi ne olacaktı annemden İzmire geri dönmeyi mi isteyecektim.Hayır,.Asla! Bu yolda ilerleyecektim kararlıydım ne olursa olsun.Ama cesaretim yoktu.Korkuyordum bişe olacak diye
Eve gelişimle düşüncelerimi bir kenara daha sonra düşünmek için geri dönüşüm kutusuna attım.Annem kapıyı açmadan önce postallarımı ayağımdan çıkarmaya başladım.Annemin kapıyı açmasıyla içeri girmem bir olmuştu.Yeah! ben kazandım.Annem mutfağa gelmeden mutfağa gittim ve tencerelere baktım.Hangi insan şehir dışından gelip bu kadar enerjik olabilir ki? Yanıt tabiki annem.Annem bana üstümü değişmem için bilmem açıncı bağırışında bulunurken ben hala yemekleri kokluyordum.Son bağırışıyla 32 diş sırıtıp odama yürümeye başladım.Çantamı odanın bir köşesine fırlatıp üstümdekileri tek tek çıkarıp fırlatmaya başladım üstüme eşorfman altıma geçirip bir -shirtle işi tamamladım.Saçlarımı tepeden topuz yapıp banyoya ilerledim.Zaten hafif olan makyajımı hemen çıkarıp aynaya mal mal bakıp göz kırptım.Annemin '' Hadi sofraya '' diye seslenişi üzerine bende mutfak düzergahında yürümeye başladım.Annem en sevdiğim yemekleri yapıp gönlümü almaya çalıştı.Şimdi ne oldu diyeceksiniz haftanın 6 günü şehir dışında yeter ama değil mi?Annem söze atıldı
-- Sana bir süprizim var
-- Yani? Artık yurt dışına mı gideceksin ?
-- Hayır tabiki de demek istediğim tam 1 ay buradayım.
-- Vay canına iyimiş ama annecim marta geliyoruz YGS var tahmin ederseniz ?
-- Ah doğru o vardı değil mi? Hazırlanıyor musun bari?
--Evet anne yeni mi aklına geldi acaba? Hadi ama anne 7 ay oldu.Eski Miray türkoğlu nerede ? 7 aydır seni sadece pazar günleri görüyorum.Toplam 28 gün anne.Dikkatlı bak bana anne ders çalışamıyorum eskisi gibi ve 1 ay var.Eski Badeden eser kalmadı.
--Bade Polat ben değişmedim seni rahat yaşatmak için fazla çalışıyorum.
--Benim babam da var anne.Babam bana bakabilir biliyorsun değil mi?
--Babanı iyi tanıyorum.Bu aralar biraz durumu biraz sıkışık .Anladın mı şimdi?
--Özür dilerim anne''deyip boynuna atladım.''Özür dilerim.'' diye tekrarladım.
--Affettim hadi git dersine çalış
-- Peki zaten ihtiyacım var'' dedikten sonra yemekten son bir çatal alıp masadan kalktım.-Çarpılıcam eline sağlık demedim.
içeri yavaş yavaş yürüyüp masamın üstünü kitaplarla doldurup ders çalışmaya başladım.Yaklaşık yarım saat sonra annem elinde meyve suyu ve kurabiye tepsisiyle içeri girdi.-Ne yapayım hep hayalimdir.-
Annem odadan çıkınca koltuğumun üzerine oturup tıkınırken bir yandan da dışarı bakıyordum.İnanmıyorum.
