هيچكس مسئول برگرداندن ما به خود قبليمان نيست، هيچكس براي ما تاكسي نميگيرد كه برگرديم همان جايي در خودمان كه قبلا بوديم، همه مي آيند؛ همه چيز را در ما به هم ميريزند و مي روند، همه مي آيند به بهانه ي سروسامان دادن جاي همه چيز را عوض مي كنند، در را به هم مي زنند و مي روند! ما مي مانيم و حس هاي گمشده، حرف هاي گمشده، ما مي مانيم و قسمتي از خودمان كه توي هيچ كشو و روي هيچ ميزي پيدا نمي كنيم ...
هيچكس ما را به خود قبليمان بر نمي گرداند ، ما يك جايي يك دفعه خودمان را گير مي آوريم كه دير است ،و لعنت به دير پيدا كردن.
مرآ جان
